Nieuwe groep bootvluchtelingen opgepikt in Aceh

dinsdag 03 februari 2009
Nieuwe groep bootvluchtelingen opgepikt in Aceh
Door HILDE JANSEN

JAKARTA - In Indonesië is dinsdagochtend opnieuw een groep Birmese bootvluchtelingen opgepikt die door de Thaise marine drie weken geleden in een houten boot zonder motor op zee zijn achtergelaten.
Lokale vissers troffen de kleine boot met 198 uitgedroogde en uitgeputte mannen aan voor de kust van Oost Aceh, aldus de lokale marine officier Tedi Sutardi. Volgens de opvarenden zijn 22 personen onderweg overleden, nadat ze drie weken geleden door de Thaise marine op zee zijn gedumpt.

Ruim zeventig zijn inmiddels in het lokale ziekenhuis van Idi Raya opgenomen wegens uitdrogingsverschijnselen, aldus de ziekenhuisdirecteur Dr. Edi Gunawan. De anderen zijn tijdelijk op het districtskantoor ondergebracht, waar de lokale bevolking hen voorziet van kleding en eten.

Rachman, een Maleis sprekende Birmese moslim meldde dat hij en zijn collega’s al geruime tijd in Thailand werkten toen ze werden opgepakt door de Thaise politie. Ze zijn een tijdlang gevangen gehouden op een eiland voor de Thaise kust, voordat ze door de marine op een boot zonder motor zijn gezet en naar de open zee zijn gesleept. In totaal zaten zo’n 1200 Birmese migranten op het eiland.

Volgens Rachman zijn ze in negen boten in groepen op zee gedumpt. Rachman’s boot was de laatste. De boot was twee dagen en nachten door de Thaise marine naar de open zee gesleept, voordat ze aan hun lot werden overgelaten.

Begin vorige maand is in het noorden van Aceh ook een boot met 193 bootvluchtelingen aangetroffen. In dezelfde periode zijn ook twee boten met zeker 230 vluchtelingen bij de Indiase Andaman eilanden uit zee geplukt.

Ze behoren bijna allemaal tot de Rohingya moslim minderheid uit noordwest Birma.. Zij onderschrijven de claims van Rachman. Zij zijn direct na aankomst in Thailand opgepakt en na een kort verblijf op het eiland weer op zee gedumpt.

Internationale organisaties voor mensenrechten en vluchtelingenzorg veroordelen de brute Thaise aanpak. Zij vrezen dat zo’n 550 van de 1200 gedumpte vluchtelingen zijn omgekomen. De vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties onderzoekt nu de zaak. De Thaise marine wijst de beschuldigingen van de hand. Ze weten zich gesteund door de nieuwe Thaise premier.

De junta in Birma doet alsof hun neus bloedt. Ze ontkennen eenvoudig dat de Rohingya uit Birma komen. De junta heeft de moslimminderheid reeds in 1982 staatloos verklaard.

Indonesië zit behoorlijk in de maag met de Birmese vluchtelingen. De overheid wil de bootvluchtelingen het liefst als economische vluchtelingen deporteren, om een diplomatieke rel met het buurland en collega Asean lid te voorkomen.

Maar ze kan zich ook niet veroorloven de moslim goegemeente voor het hoofd te stoten. Nu de verhalen over de religieuze discriminatie doordringen, voelt de Indonesische moslimorganisatie Muhammedyah zich geroepen hun geloofsbroeders te beschermen.

AD

dinsdag 03 februari 2009
‘Zonder,water of voedsel op zee gedumpt’Door HILDE JANSSEN

JAKARTA - Internationale mensenrechtenorganisaties vrezen dat zeker vijfhonderd van de twaalfhonderd Birmese bootvluchtelingen verdronken zijn, die door de Thaise marine in houten boten zonder motoren op zee zijn achtergelaten.

De vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties is een onderzoek gestart naar de aanpak van de molsim Rohingya vluchtelingen. De Thaise marine wijst de beschuldigen van de hand en de Thaise autoriteiten bieden de onderzoekers slechts beperkte toegang tot de nog aanwezige 78 vluchtelingen. Honderden andere overlevenden zijn de afgelopen weken gestrand in Indonesië en India.

Dinsdagochtend is in Indonesië opnieuw een groep Birmese bootvluchtelingen opgepikt die door de Thaise marine drie weken geleden in een kleine houten boot zonder motor op zee zijn achtergelaten. ‘Lokale vissers troffen de boot met 198 mannen aan voor de kust van Oost Aceh,’ aldus de lokale marine officier Tedi Sutardi. ‘Ze zijn zwaar uitgeput en uitgedroogd. Ze hebben duidelijk nauwelijks voedsel en water aan boord gehad.’

Volgens de vluchtelingen zijn 22 opvarenden onderweg overleden. Ruim zeventig zijn inmiddels in het lokale ziekenhuis van Idi Raya opgenomen wegens uitdrogingsverschijnselen, aldus de ziekenhuisdirecteur Dr. Edi Gunawan. De anderen zijn tijdelijk op het districtskantoor ondergebracht, waar de lokale bevolking hen voorziet van kleding en eten.

‘Het is gewoon massamoord, mensen zo op zee dumpen’, oordeelt de lokale Atjeeër Arief. Met stijgende verontwaardiging luisterde hij naar hij het verhaal van de Maleis sprekende Birmese Rachman en zag de littekens van mishandeling op de ruggen van de vluchtelingen.

Rachman en zijn collega’s werkten al geruime tijd in Thailand toen ze in december werden opgepakt door de Thaise politie. Ze zijn een tijdlang gevangen gehouden op een eiland voor de Thaise kust, voordat ze door de marine op een boot zonder motor zijn gezet en naar de open zee zijn gesleept.

‘Er zaten in totaal zo’n 1200 Birmese migranten op het eiland,’ weet Arief van Rachman. ‘Ze zijn in negen boten in groepen op zee gedumpt. Heel bewust! Rachman’s boot is twee dagen en nachten door de Thaise marine naar de open oceaan gesleept, voordat ze aan hun lot werden overgelaten.’

Begin vorige maand is in het noorden van Aceh ook een boot met 193 bootvluchtelingen aangetroffen. In dezelfde periode zijn ook twee boten met zeker 230 vluchtelingen bij de Indiase Andaman eilanden uit zee geplukt. Ze behoren bijna allemaal tot de Rohingya moslim minderheid uit noordwest Birma.. Zij onderschrijven de claims van Rachman. De meesten zijn direct na aankomst in Thailand opgepakt en na een kort verblijf op het eiland weer op zee gedumpt.

‘Bijna de helft van de 1200 vluchtelingen zijn dood,’ verklaart Jilani van de Rohingya belangenorganisatie ARNO via de telefoon uit Bangladesh. ‘Ze zijn zonder motor en zonder water of voedsel op zee achtergelaten om te sterven.’ De 69-jarige Jilani vluchtte 17 jaar geleden al per boot uit zijn geboortedistrict Arakan in Birma.

‘We worden gediscrimineerd en vervolgd door de Birmese militairen omdat we moslims zijn. We kunnen ons niet vrij bewegen en ons geloof belijden.’ Van de drie miljoen Rohingya is inmiddels de helft naar het buitenland gevlucht, met name naar Bangladesh, Pakistan, Saoedi Arabië, Thailand en Maleisië. In december als de zee relatief rustig is, vluchten jaarlijks duizenden Rohingya per boot naar Bangladesh en Thailand.

‘Echt welkom zijn we nergens, maar dit jaar worden we wel erg hard aangepakt door de Thaise marine,’ oordeelt Jilani. ‘Ze tolereren geen moslims meer, omdat ze al problemen hebben met moslim terreur in Zuid Thailand. Ook al hebben we daar niks mee te maken.’ Volgens Jilani gaf de vorige Thaise premier Samak het groen licht. ‘We willen geen Rohingya, zei Samak, we sturen ze allemaal een onbewoond eiland. Dat is precies wat de Thaise marine doet. En de nieuwe premier zwijgt.’


Staatloze Rohingya

De Birmese junta doet er alles aan om de moslim Rohingya minderheid te verdrijven uit het overwegend boeddhistische Birma. De Rohingya die in de noordelijke staat Arakan wonen zijn sinds 1982 staatloos.
Zij zijn het doelwit van dwangarbeid, willekeurige arrestaties en afpersing. Vrije geloofsbelijdenis is onmogelijk. Rohingya kunnen zich niet vrij bewegen: ze moeten telkens schriftelijk toestemming vragen om in een ander dorp werk te zoeken.
Omgekeerd is Arakan verboden terrein voor buitenstaanders. Ook het Wereldvoedselprogramma mag geen voedsel bieden, ondanks het heersende voedseltekort en de ondervoeding. De groeiende aantal vluchtelingen tekent de toenemende onderdrukking en discriminatie. In 2006 registreerde Thailand 1225 vluchtelingen, in 2007 waren het er bijna drieduizend en vorig jaar werden bijna vijfduizend Rohingya opgepakt die in kleine houten boten het land ontvluchtten.

AD

De Indonesische marine heeft opnieuw Birmese bootvluchtelingen gered. Het gaat om een groep van zo'n 200 moslims van de Rohingya-minderheid in Birma. Het lijkt erop dat ook deze groep door de Thaise marine op volle zee was achtergelaten.

Zie hier de beelden van de bootvluchtelingen

Jakarta overweegt toch asiel bootvluchtelingen

Gepubliceerd: vrijdag 06 februari 2009 07:53 UTC
Laatst gewijzigd: vrijdag 06 februari 2009 07:53 UTC

Jakarta - Indonesië overweegt alsnog de vluchtelingenstatus te geven aan honderden bootvluchtelingen uit Myanmar, die de afgelopen weken voor de noordkust van Sumatra werden gered. Ook krijgt de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties UNHCR toegang tot de asielzoekers.

Het gaat om Rohingya, een moslimminderheid uit Myanmar. Vorige week nog liet Indonesië weten de bootvluchtelingen niet te zullen opnemen, omdat het om economische vluchtelingen ging. Jakarta zegt nu dat de asielzoekers mogelijk worden bedreigd in het overwegend Boeddhistische Myanmar.

De afgelopen maanden zijn honderden Rohingya in gammele bootjes naar Thailand gevlucht, waar ze weer de zee op zijn gestuurd. Vierhonderd van hen werden door de Indonesische marine onder erbarmelijke omstandigheden aangetroffen. Honderden andere bootvluchtelingen uit Myanmar worden vermist.

Wereldomroep

zaterdag 7 februari 2009 door Elske Schouten

Rohingya’s worden bestormd door ramptoeristen

Het ziekenhuis van Idi Rayeuk was afgeladen, toen ik daar woensdagmiddag aankwam. In het ziekenhuis in Oost-Atjeh werden bootvluchtelingen uit Birma verpleegd, die een paar dagen geleden zijn gered door vissers uit het dorp. Het is moeilijk te geloven wat deze mensen hebben doorstaan.

Zij wilden vanuit Birma of Bangladesh naar Maleisië om een beter leven te krijgen. In plaats daarvan zijn ze gearresteerd door het Thaise leger, dagenlang mishandeld en vervolgens met 200 man op een boot zonder motor (hierboven op de foto) de zee in getrokken en aan hun lot overgelaten. Na ruim twee weken op zee hebben de vissers hen gered. In de NRC van vandaag staat hun verhaal.

Toen ik naar Idi Rayeuk vertrok (eerst een vliegreis naar Medan, toen zes uur met de auto), was ik bang dat ik niet bij de vluchtelingen zou mogen komen. Die vrees was totaal ongegrond: het ziekenhuis was overspoeld met ramptoeristen. Hele families waren uitgelopen om de bootvluchtelingen te zien, met hun mobiele telefoon maakten ze foto’s van hun wonden (zoals op de foto hiernaast).

En ik was een soort extra attractie: terwijl ik de mannen probeerde te interviewen (met aan de telefoon een vertaler in Bangladesh die Chittagonian Bengali spreekt), kwamen wel tientallen mensen om ons heen staan. Voor mij was de hitte al nauwelijks uit te houden, laat staan voor de mannen die twee dagen daarvoor nog met zware uitdrogingsverschijnselen waren aangespoeld. Ik vond het eigenlijk belachelijk dat het verplegend personeel het bezoek niet een beetje doseerde.

Een heel Europees idee van mij, geloof ik. Want de vluchtelingen zelf bleken uiterst dankbaar voor de behandeling die ze in Indonesië hebben gehad. Zo zei maulvi (islamitische geestelijke) Ahmed Hosen: ,,Ik kan niet geloven dat zoveel mensen komen om ons te zien. Het lijkt wel een religieuze samenkomst. Indonesiërs komen met fruit en voedsel. Ze geven geld uit hun eigen zak. Ze verplegen ons zelfs. Dit is ongelooflijk en onvergetelijk. [...] Ik heb geen woorden om hun vriendelijkheid en menselijkheid uit te drukken.”

Het is de vraag wat er nu met ze zal gebeuren. Van een vorige groep bootvluchtelingen die hetzelfde heeft meegemaakt, had de Indonesische regering aanvankelijk gezegd ze te willen terugsturen naar Birma of Bangladesh. Nu denkt Indonesie er toch over ze asiel te verlenen. De bootmensen hebben in Birma nauwelijks rechten omdat ze horen bij het islamitische Rohingya-volk.

Mijn chauffeur Ramadhan, die tijdens de hele tocht mee was, vond het geen goed idee als ze in Indonesie zouden blijven. Hij is een vrolijke lachebek die bang was voor alles: van spoken tot vissers die ons zouden beroven tot oud-GAM-strijders die ons zouden doodschieten door het raam van ons hotel. ,,Wat moeten ze nou in Atjeh doen?”, zei hij. Als ze in Indonesië blijven, veroorzaken ze alleen maar moeilijkheden, vreest hij. Maar hij had wel een oplossing. ,,Volgens mij kunnen ze het beste gewoon boeddhist worden. Dan kunnen ze wel gewoon in Birma leven, toch?”

NRC

Duizend Birmese vluchtelingen vermist op zee

BANGKOK, 24 februari 2009 (IPS) - Meer dan duizend Rohingya-vluchtelingen die in december door Thailanders de zee zijn ingedreven, blijven vermist. De etnische moslimminderheid vlucht al jaren uit het overwegend boeddhistische Birma (Myanmar) maar de laatste weken duiken steeds meer verhalen op dat de bootvluchtelingen in Thailand een gewisse dood tegemoet gaan.

Van oktober 2006 tot maart 2008 vluchtten meer dan 8.000 Rohingya’s per boot van Bangladesh, Birma’s buurland, naar Maleisië en Thailand. De vluchtelingenstroom bleef grotendeels onopgemerkt tot de internationale media enkele weken geleden verhalen begon te brengen over het tragische lot van veel van deze migranten.

Volgens getuigenissen hebben Thaise inwoners met militaire steun Rohingya’s geslagen en ze weer de zee op gestuurd in boten zonder motor of provisie. Meer dan duizend Rohingya’s die midden december de zee werden ingedreven, zijn nog steeds vermist, zeggen mensenrechtenonderzoekers. De weinigen die de tragedie in Thailand overleefd hebben, zijn door de Indiase marine in de Andamanse Zee opgepikt. Andere overlevenden doken op in de Indonesische provincie Aceh.


Motten

Rohingya’s proberen al jaren wanhopig een beter leven op te bouwen in andere landen. “De Rohingya’s zijn als motten die naar het licht vliegen. Ze weten niet wat er gaat gebeuren zodra ze er zijn”, zegt Enayet Ullah, een Rohingya die al geruime tijd in Thailand woont en daar de Birmese Rohingya Vereniging van Thailand heeft opgericht.

Meer dan 1,5 miljoen Rohingya’s leven nu al buiten Birma, vooral in Saudi-Arabië, Pakistan, India, Maleisië en Bangladesh. De groep emigranten is ondertussen groter dan de groep die nog in Birma woont, naar schatting 750.000 Rohingya’s.

De grootste uittochten vonden plaats in 1978, toen de etnische zuivering van operatie Drakenkoning 200.000 Rohingya’s naar Bangladesh dreef, en in 1991-1992, toen een kwart miljoen Rohingya’s de dictatuur van de nieuwe militaire junta ontvluchtte.


Geen seks zonder huwelijkstoelating

“De onderdrukking is nog verergerd”, zegt Kyaw Tin, een 40-jarige Rohingya die in Thailand woont en maandelijks contact heeft zijn familie in Arakan, de Birmese regio waar de meeste Rohingya’s wonen. “Onze mensen zijn het slachtoffer van verplichte tewerkstelling, minstens vier dagen per week. Ze mogen hun dorp niet verlaten om een buurdorp te bezoeken zonder toelating van de autoriteiten.”

De militaire junta verplicht Rohingya’s die willen trouwen ook toestemming te vragen aan vier verschillende autoriteiten, onder meer aan de beruchte grenspolitie. “Elke vorm van samenwonen of seksuele gemeenschap en soms zelfs eenvoudige ontmoetingen zonder officiële huwelijkstoelating worden als een overtreding beschouwd en men kan daarvoor langdurige gevangenisstraffen krijgen”, luidt het in een recente studie van het Arakan Project, een onafhankelijke mensenrechtenorganisatie met zetel in Bangkokdie zich het lot van de Rohingya’s aantrekt.

Kansen om onderwijs te volgen en aan landbouw te doen krijgen de Rohingya’s niet. Armoede en regelmatige voedseltekorten hebben tot chronische ondervoeding geleid. Volgens sommige onderzoekers lijdt 60 procent van de kinderen onder vijf jaar daaraan. “80 procent is analfabeet”, zegt Chris Lewa, hoofdonderzoeker van het Arakan Project. “Er zijn weinig scholen en door de reisbeperking kunnen kinderen na hun middelbare studies niet naar een universiteit Er is een totaal gebrek aan hoop bij de Rohingya’s in Arakan, zelfs bij de geschoolde mensen.”

Toen de militaire junta in 1962 aan de macht kwam, verloren veel Rohingya’s hun burgerrechten. “Het is de bedoeling (van het regime) om de Rohingya’s weg te vegen uit hun thuisland Arakan”, zegt Nurul Islam, voorzitter van de Arakan Rohingya National Organisation (ARNO), een koepel van politieke Rohingya-groepen. “Het regime heeft de Rohingya’s tot niet-Birmanen verklaard en heeft ze zo stateloos gemaakt in hun eigen thuisland.”

MO