'Confrontatie met een andere leefwereld'

Machelaars getuigen over ervaringen in Indonesië

'Confrontatie met een andere leefwereld'

woensdag 02 maart 2011, 05u00 Auteur: WimTroch


Hedwig Silon en Noël Vancoillie maakten een leerrijke reis naar Indonesië. Koen Merens
© Koen Merens

MachelenMACHELEN - 'Een confrontatie met een andere leefwereld. Op papier hebben de werknemers wel rechten, maar in de praktijk blijken die zo goed als onbestaande.' Machelaars Hedwig Silon en Noël Vancoillie maakten als vertegenwoordigers van ACV en KWB een inleefreis naar Indonesië. Deze maand getuigen ze in zaal Nova over hun ervaringen.

Eind vorig jaar hebben achttien Vlaams-Brabanders deelgenomen aan een inleefreis door Indonesië. Onder hen twee Machelaars: Hedwig Silon en Noël Vancoillie. Als vertegenwoordigers van ACV en KWB gingen ze een kijkje nemen in het land.

'De inleefreis ging uit van Wereldsolidariteit', vertelt Noël Vancoillie. 'Dat is een niet-gouvernementele organisatie die vormingsprogramma's opzet en ondersteunt met de bedoeling in die landen een georganiseerd middenveld uit te bouwen en er vakbonden en werknemersorganisaties op te richten. Wereldsolidariteit helpt bij die ontvoogding.'

'We hebben er onze partnerorganisaties bezocht om te kijken wat ze al hebben verricht', gaat Hedwig Silon voort.

'Tegelijk was de reis een confrontatie met een andere leefwereld. De leef- en werkomstandigheden zijn er nog vaak te vergelijken met die in Vlaanderen ten tijde van priester Daens eind negentiende eeuw. Sociale zekerheid is onbestaande. Op papier hebben de werknemers wel rechten, maar in de praktijk blijken die zo goed als onbestaande. Corruptie is er schering en inslag, zodat bedrijven het niet te nauw hoeven te nemen met de wetten. Bovendien is er zo veel werkloosheid, dat de werknemers niet te hoge eisen durven stellen. Zo is het moeilijk om gunstige sociale voorwaarden af te dwingen.'

'Toch valt de armoede in Indonesië niet zo op', ervoer Noël. 'Het eerste wat opvalt in hoofdstad Jakarta zijn de wolkenkrabbers. Het is net alsof je in New York bent. Maar wie oplet, merkt dat de weg tussen de hoofdstad en de luchthaven is afgezoomd met groene schermen. Daarachter liggen de sloppenwijken die zorgvuldig gecamoufleerd worden.'

'De mensen verbergen hun armoede ook. Alles wordt er met een glimlach gezegd of gedaan. De mensen zijn er van nature optimistisch. Want, hoe minimaal de sociale voorzieningen ook, heeft het land al een grote stap gezet de voorbije jaren. Wij zouden misschien moedeloos worden omdat we denken dat de weg die nog moet worden afgelegd te lang is, maar zelf zijn de Indonesiërs ervan overtuigd dat ze vooruitgaan. Ze zijn enerzijds wel berustend, maar anderzijds erg optimistisch.'

Noël en Hedwig geven woensdag 23 maart een presentatie over hun belevenissen. De avond vindt plaats in Zaal Nova in Machelen om 20 uur. Toegang vrij.

Het Nieuwsblad

....'De mensen verbergen hun armoede ook. .....

Tja, als je enkel de grote steden aandoet en dan nog via de highways.....

Zeker niet langs de kali's gereden waar de gelandangan wonen (vroeger woord Bambung).? Die gasten hebben gewoon niets te verbergen, want ze hebben niets, als enkel de lorren die ze aanhebben.

Wereldsolidariteit.....proberen een vakbond- en werknemersorganisatie op te richten of in elk geval misschien te promoten?????
Een der laatste activisten op vakbondsgebied hebben ze een paar jaren geleden gevonden.....op een vullisbelt.

Laat die organisatie liever frankskes inzamelen en daar daadwerkelijk de gelandangan mee helpen, is mijn visie. Dan hebben die arme jongetjes en meisjes tenminste nog iets te kanen op hun bordjes, van het geld wat de Wereldsolidariteit dan uitspaart aan gemaakte reis - en hotelkosten en ritjes met de taxi langs de groene schermen.

Ben benieuwd of later hun Machelse presentatie op internet gepubliceerd en wat er dan gepresenteerd wordt.

Succes met het opbouwen van een middenveld daar in dat land van 240 miljoen zielen en waarvan max 10% wat centemakken heeft.