Lief en leed Surabaya en tegenwoordig meer leed......Peneleh kerkhof o.a.

Voor geinteresseerden in Surabaya (oud en nieuw) heb ik een serie foto's hieronder geplaatst.

Het leed: Peneleh kerhof.









Het oude en het tegenwoordige.





De Gevallenen worden niet vergeten.





Decennia geleden en nog niet vergeten. Enkel het blauw van de vlag is wat verschoten door de tropenzon. Doordenkertje.

Kennelijk.... hebben wij een ander idee van respect voor de doden dan in Indonesië.
Als je de begraafplaats niet wilt verzorgen... ruim de boel dan op... zet er nette flats neer voor de niet-rijken.
Zeg... Bob... ik tjoppet een van je penelehfoto's voor een andere site ya ?
Veel mensen weten niet dat zij familieleden hebben liggen op Peneleh.
Laurentien Brinkhorst bijv

Sprak Bob daarstraks en hij vroeg me door te geven, dat het jiplak van de fofo's geen enkel bezwaar is Boeroeng.

Wat betreft het tonen van respect - mijn visie - heb je gelijk, maar er zijn oorzaken voor geweest waardoor dit kerkhof in totaal verval is geraakt.
Het misbruiken van een kerkhof - welk kerhof dan ook - keur ik persoonlijk nooit goed.

1) Het was reeds het alleroudste Europese kerkhof van Surabaya en - zie onderschrift bij de laatste foto "Sedert 1955....." werd het min of meer voor zo zo gelaten.
2) Indonesia was net bezig aan struggle for life en men had méér aan het hoofd als zich zorgen te maken over de mensen die daar begraven lagen, die ook nog (de meesten) afkomstig waren van een volk dat overheerst had.
3) Diegenen die de graven onderhielden - en dat waren er toen al niet veel meer - vertrokken terug naar Nederland.
4) Het kerkhof is enigszings aan het publiekelijk beeld onttrokken, als men er langs rijdt.
5) De lokale mensen die in allereerste instantie "misbruik" maakten van het kerkhof waren armen die naar de grote stad trokken en een plaatsje zochten om te wonen en dat gebeurde door in eerste instantie direct naast het kerkhof een kampung te vestigen en deze breidde zich uit en bereidde zich uit en uit en uit. Met de generaties mee groeiend, heeft dit verval zich dieper geworteld.
6) Het kerkhof ontruimen en er apartementen neerzetten voor de minder bedeelden zou in Europa een goed plan zijn, echter in Indonesia werkt zoiets niet meteen, want de investeerders die eventueel geld erin pompen, verwachten het dubbele terug en door het uit te bestemmen aan minder bedeelden, weet men op voorhand dat het rendement nooit gehaald zal worden.
7) Het stedelijk bestuur heeft zelf geen geld om het verwezenlijken.

Het "nieuwere" kerhof Kembang Kuning van Surabaya heeft eigenlijk 2 functies: Het ereveld en het echte kerkhof welke laatste bijna geheel wordt onderhouden door de rijken die er hun familieleden hebben begraven. Het ereveld wordt natuurlijk door de OGS bekostigd en dat zie.tr dan ook keurig uit. (Ereveld !!!!)
Echter, er zijn op het kerkhof (publiekelijk gedeelte) ook graven waarvan er geen familieleden meer in leven zijn die het kunnen verzorgen en her en der zie je daar ook al tekenen van verval tevoorschijn komen. (Dec 2010 zag ik een warung met etenswaren boven op een graftombe. Een warung? In een kerkhofstraatje waar één persoon per dag voorblij loopt. Ja, een teken dat men dus allerlei mogelijke manieren probeert om een cent te verdienen. Waarschijnnlijk zijn buiten de plaatsjes al bezet???)
Maar daar wordt wat strenger op gelet, dat het niet zo snel uit de klauwen loopt, omdat de overgrote meederheid van de graven natuurlijk nog wordt onderhouden.

Aan de andere kant zeg ik ook:
Een onderhoudsman kost 30 euro per maand. Zet er twee aan het werk en maak een deal ( de regering) met de leiding van Kembang Kuning om Peneleh te onderhouden of in elk geval schoner te maken.
Maar dit schijnt zeker niet mogelijk te zijn? ( OGS is een stichting en de regering is niet al te snel op dergelijke deals, want er zijn in geheel Indonesia talloze van dit soort vervallen kerkhoven.) - Menado - Aceh - Zuid Borneo bijvoorbeeld.

Deze familienamen liggen begraven op Peneleh
O.a. familie van mij.. maar ook van de modjes hier.

Een paar jaar geleden kwam Peneleh ook in het nieuws
Als ik de 1e foto's zie.. Oh horror! Dit komt nooit meer goed, of wel?
ik zou er ook niet durven zoeken naar eventuele overblijfselen van familiegraven

Op Sumatra is wel een begraafplaats opgeknapt na de tsunami..

Quote uit het IGV artikel:

Naar verluid zal Peneleh rond het jaar 2000 definitief geruimd worden.

En dat bedoel ik nu. De foto's dateren van eergisteren. 13 Jaren nadat het artikel is geschreven.
En Indonesia (vooral de grote stedelijke besturen) heeft altijd tig-jaren plannen en zeker wat betreft "iets" wat herinnert aan het verleden.

Punt is namelijk, dat het "uit het zicht ligt" van de grote straat waar een ieder voorbij raast en het niet niet ziet, in tegenstelling to Kembang Kuning dat regelmatig bezocht wordt.



Is dit niet iets voor iemand (passant of actief lid) die het wil aankaarten bij de Nederlandse regering of althans wederom onder de aandacht brengen? Beetje subsidie en samenwerken met de OGS. Beide kerhoven liggen notabene in dezelfde stad.

....Op Sumatra is wel een begraafplaats opgeknapt na de tsunami......



Peutjut Kota Raja begraafplaats. Steun van de Stichting Peutjut..... 2200 militairen uit de Aceh oorlogen die daar liggen.
En geen steun van de OGS want het waren geen militairen uit de tweede wereldoorlog.

Onder andere een kenmerk van de Aceher: In leven ben je misschien mijn vijand maar in de dood zijn we hetzelfde. Daarom tonen zij respect voor de doden, hetgeen ik elders in Indonesia wel eens gemist heb.

In de buurt van Kertosono Oost Java zag ik in december 2010 een Javaans kerkhof. Elk begaanbaar stukje grond op dat kerkhof was volgeplant met papaya bomen....Gebrek aan ruimte...."van de nood een deugd maken..." al moet dit ten koste van normen gaan?

Mijn opa werkte bij de NIS in Semarang, en de NIS heeft voor het personeel een woonwijk neergezet.
Daarvoor hebben ze een oude begraafplaats moeten ruimen, Bergota.
Opa kreeg een huis toegewezen op de Kedoengdjatiweg nr 10. Een prachtig groot huis.
Maar het spookte er. Er vielen geregeld dingen stuk op de grond terwijl er niemand in de buurt was.
Opa en oma vielen ook regelmatig, alsof ze werden geduwd door iemand achter hen.
Oma kon 'zien' en ze zag weleens een man in hun huis die hen niet erg goed gezind was.
Haar vader haalde er een dukun bij, maar de goede man was niet erg optimistisch: die geestverschijning was sterker dan hijzelf.
Allerlei bezweringen door de dukun uitgevoerd en voorgeschreven hielpen niet.
Toen kort daarop opa weer viel was het voor overopa genoeg: het gezin moest verhuizen, mooi huis of niet.
Een ander huis was snel gevonden, al hun spullen werden hals over kop verhuisd.
De volgende dag kwamen ze nog even kijken of er niks vergeten was.
Mijn vader had in een kooitje een zangvogeltje en die hadden ze helaas in de haast vergeten mee te nemen....
Vogeltje was dood, veertjes geknakt, beestje was gewurgd. Hij was nog warm.
Deurtje was dicht, huis was dicht...
In het nieuwe huis kwamen geen valpartijen meer voor..

In 2007 ben ik in de Jl Kedungjati geweest, ik zag huis nummer 10... het kan zijn dat de haji zijn rust heeft gevonden.

Inderdaad, niet alleen de begraafplaatsen die al genoemd zijn, werden nog meer begraafplaatsen geruimd, waar Nederlanders begraven waren.
Zo is mijn opa van moederskant aan het eind van de oorlog (hij zat in een jappenkamp te Bandoeng) begraven op Petamburan (Batavia, Tanah Abang). De OGS kon hem niet vinden, maar het Rode Kruis wel. Met grafnummer (V101) en al.
OmSid is er voor mij wezen kijken, maar het graf is weg, er liggen nu andere (chinese) mensen in begraven.
Het OGS en OmSid kunnen niet achterhalen wat er met de stoffelijke resten is gebeurd.
(OmSid woonde vlakbij ons en dus ook dichtbij Petamburan. OmSid heeft nog familie in die straat wonen).
De Oorlogsgraven Dienst (OGS) wil nog steeds niets vermelden over de begraafplaats van mijn opa: het is immers geen ereveld!!!!!!!
Zij hebben de informatie van het Rode Kruis ook gekregen!
Maar Bronbeek heeft, op grond van de gegevens van het Rode Kruis WEL de naam van mijn opa op de namenwand geschreven.
Ik blijf het gedrag van de OGS vreemd vinden.
Mijn opa was een erkend oorlogsslachtoffer, maar niet als zodanig erkend door de OGS.

Dit verhaal zullen anderen vast ook herkennen.

DK

Henri R. Cingoor schreef:

Aan de andere kant zeg ik ook:
Een onderhoudsman kost 30 euro per maand. Zet er twee aan het werk en maak een deal ( de regering) met de leiding van Kembang Kuning om Peneleh te onderhouden of in elk geval schoner te maken.
Maar dit schijnt zeker niet mogelijk te zijn? ( OGS is een stichting en de regering is niet al te snel op dergelijke deals, want er zijn in geheel Indonesia talloze van dit soort vervallen kerkhoven.) - Menado - Aceh - Zuid Borneo bijvoorbeeld.

Ik denk dat er andere belangen zijn om de kerkhof te laten vervallen.
Waarschijnlijk vanuit de kant van de "developers".
Weet niet wat de exacte lokatie is , een stukje grond va 4 ha in Surabaya is goud en goud waard.
Hoeveel Malls of luxe appartementencomplexen kan men bouwen.
Daarnaast speel eigendomrechten een rol mee , is het van de gemeente/staat of van een particulier? .

Het verplaatsen of soms ook in gebruik nemen van kerkhoven is normaal ( "di-gusur") behalve al er te veel bekende of belangrijke Indonesiers er begraven zijn.
De Nederlandse kuburan zoals in Petamburan)* en bij Jln Tanah Abang I( Kober)bestaat nog gedeeltelijk , van Petamburan als Unit Kristen en van Kober werd het Taman Prasasti.
Alleen een klein deel , waar mooie graftombe's o.a uit Petamburan worden bewaard .
Bij Petamburan kon ik alleen foto's maken en 2 namen van pegawai's gekregen , o.a van de hfd pemakaman en pertanaman Ibu.C.Ik moet haar nog benaderen .
In de meeste gevallen werden de nog bestaande graven geruimd en als er nog stoffelijke resten waren worden ze in een gezamenlijke graf geplaats.
De plaatselijke mensen die daar als gids/grafverzorgers hun brood (mangkok rijst) verdienen kunnen haarfijn vertellen welke kuburan Belanda nog in "onderhoud"zijn , hoe vaak de familieleden terug komen .
Als de kinderen ook al op leeftijd zijn en niet meer kunnen reizen zal er weinig of geen controle meer mogelijk .

Wat Peneleh betreft , men moet subsidie vragen in Den Haag of geld inzamelen bij T.T.F ( banyak pahala) om de nog bestaande resten bij elkaar te houden en een kleine soort Taman Prasasti te maken zoals in Jakarta .
Als men niet ingrijpt weet ik zeker dat niet alleen de marmeren stukken verdwijnen maar ook de ijzeren tralies.
Zoals dat marmeren(?) engeltje op de foto .
Ik vraag me af wanneer ze "verdwijnt of wegvliegt".
Een arme sloeber kan mss een maand of 2 eten kopen van de opbrengst.

Henri R. Cingoor schreef:

Is dit niet iets voor iemand (passant of actief lid) die het wil aankaarten bij de Nederlandse regering of althans wederom onder de aandacht brengen?

De kamervragen van Hans van Baalen aan Ben Bot
Was Ben Bot niet een van de bobo's op PMI ?

-----------------
Ik zat net te kijken of Winnie Sorgdrager ook familie heeft liggen op Peneleh.
Ik vond nog niks... maar wel deze tekst van een doop:
......
Hermijntje
geb. 4 sept. 1836 te Aschberg (aangifte 5 sept. 1836); ouders: Hendrik van
der Star, oud 31 jr., opziender Ie kl. bij de indigocultuur te Aschberg, en zijn
echtg. Wijmpje Knaap, oud 30 jr., beiden wonende te Aschberg, res. Pekalongan;
aangever: de vader; getuigen: Adam Theodore Ziesel, oud 35 jr., zonder
beroep, en Johannes Westhoff, oud 30 jr., klerk op het residentiekantoor van
Pekalongan, beiden ald. wonende.
.........
Hendrik van der Star en Wijmpje Knaap zijn voorouders van Winnie Sorgdrager en doopgetuige Adam Theodore Ziesel is familie van een vaste IAF-deelnemer.

Boeroeng,
Je bedoeld met

Citaat :

doopgetuige Adam Theodore Ziesel is familie van een vaste IAF-deelnemer.

ongetwijfeld mijn voorvader van moederskant.

Hartelijke dank.
Groetjes,

DK

yip DK

Dank Boeroeng!

DK