Enkele bladzijden geplukt uit de collectie van de Stabika te Berlin.
Zo simpel is het leven:
Je bent een Europeaan.
Je bent in dienst ergens in de bush bush.
Je bent een eenzame vent, want er is geen Europese vrouw die met je meewilt de bush in.
Je hebt toch juk, want je bent een man met driften.
Je grijpt een vrouw uit de desa of kampung nabij.
Je laat je verzorgen en vertroetelen. (Misschien of niet onder dwang?)
Je verwekt een kind en geeft dat kind een europese opvoeding in een grote stad ver weg.
Je verzwijgt dat het kind een moeder heeft.
Je beloont de moeder zo af en toe met een mooie kabaya of sarong, want ze zorgt toch goed voor je.
Je bent shit als je zo'n leven leidt. En toch gebeurde het en zo ontstonden velen.
En toen gingen we een paar bladzijden verder.....
Wat is Indisch? Ook dit was Indisch. Of bedoelde de auteur met Indisch soms "Inlands?"