Slacht-rel tussen Australië en Indonesië

Slacht-rel tussen Australië en Indonesië
woensdag 1 juni 2011, 09:23

Het waren gruwelijke beelden. Australisch vee dat in Indonesische slachthuizen verschrikkelijk werd mishandeld. De beelden misten hun uitwerking niet. Australië overweegt nu geen levend vee meer naar Indonesië te exporteren. U hoort correspondenten Robert Portier en Michel Maas op de site van de NOS.

Hoe maak je een verslag vanuit een Indonesisch slachthuis?
donderdag 2 juni 2011, 17:01

De gruwelijke beelden gingen de hele wereld over: Australisch vee dat in Indonesische slachthuizen verschrikkelijk wordt mishandeld. Onze correspondent Michel Maas in Jakarta wil een reportage maken in een slachthuis om met eigen ogen te zien wat daar gebeurt.


NOS Nieuws - met geluidsfragment

'Indonesië martelt Australisch slachtvee'

door onze correspondent Niels Kraaier maandag 06 juni 2011 | 06:58


BRISBANE - Australië wil de export van slachtvee naar Indonesië aan banden leggen nu de omroep ABC heeft onthuld dat Australische koeien in islamitische abattoirs worden gemarteld voordat zij aan hun verwondingen bezwijken.

De levering van Australisch slachtvee aan twaalf Indonesische slachthuizen is stilgelegd.

Animals Australia
De reportage was mede gebaseerd op materiaal van dierenrechtenorganisatie Animals Australia. Vrijwilligers keken begin dit jaar bij elf Indonesische islamitische abattoirs. Zij legden vast hoe medewerkers de Australische koeien bewerkten met bijlen, afranselden en de ogen uitstaken. Volgens Bidda Jones van de Australische dierenbescherming RSPCA bleek uit de beelden dat sommige beesten mogelijk nog bij kennis waren toen hun ledematen werden afgehakt.

Zware druk
Landbouwminister Ludwig staat nu onder zware druk van partijgenoten om Indonesië op een zwarte lijst te plaatsen. De veehouderijsector is echter tegen. Volgens woordvoerder Andrew Simpson zou een exportban duizenden fokkers in een faillissement storten. Indonesië is met 520.000 stuks vee goed voor ruim 60 procent van de Australische slachtveemarkt.

Inmiddels beginnen ook Australische moslims zich te roeren. Mohammad Lotfi van Australian Halal Food Services zegt de handelwijze van de abattoirs scherp te veroordelen.

Een promotievideo van de Australische dierenbescherming RSPCA op basis van wat de organisatie aantrof in Indonesië.
Attentie: De beelden kunnen als schokkend worden ervaren


De Stentor

Michel Maas

Koeien tegen nationale trots

7-6-2011 7:41


De bewaker van het slachthuis even buiten Jakarta wordt nerveus als hij mij weer ziet. Hij vertelt tegen mijn assistente dat hij strikte opdracht gekregen geen enkele journalist binnen te laten, ‘en zeker geen ‘bule’’. Hij gebruikt het minder vriendelijke woord voor ‘buitenlander’ en denkt kennelijk dat ik dat niet versta. Ik moet een ‘izin’ halen, zegt hij stuurs, een speciale toestemming om in het slachthuis te mogen kijken.



Achter de bewaker ligt het kantoorgebouwtje waar moet ik zijn om die ‘izin’ te halen. Die toestemming bestond tot vorige week niet. Iedereen die daar zin in had kon het slachthuis binnenwandelen. Maar sinds ‘het buitenland’ zich zo opwindt over hoe Indonesiërs hun koeien slachten, duikt ineens die ‘vergunning’ op.

En zoals alle speciale toestemmingen dient ook deze uitsluitend om mensen buiten de deur te houden: de man die de ‘izin’ moet geven is er niet. Vandaag niet, morgen ook niet. Misschien overmorgen. Nee: er is niemand anders die zo’n papier kan verstrekken.

De aanval van de westerse media kwam onverwacht en de reacties waren onverwacht heftig. In Indonesië is er geen mens die zich ooit druk maakt over hoe zo’n koe aan haar einde komt. Op de slachtfeesten bij de moskee achter mijn huis staan de mensen onaangedaan te kijken als de slachters de beesten een voor een de strot doorsnijden en ze daarna op een stapel gooien waar ze nog een tijdje blijven spartelen tot ze zijn leeggebloed. Die beesten hebben dan al een paar dagen vastgebonden gestaan op het parkeerterreintje voor de moskee, waar de kinderen ze schoppen en stompen, en ze pesten met stokken en takken. Niemand die daar iets kwaads van denkt, laat staan dat iemand daar iets van zegt. Het komt gewoon niet in de mensen op.

Wie hier woont raakt eraan gewend. Je stompt af. Als ik op een markt in noord-Sulawesi loop en daar zie hoe ze vleermuizen en ratten roosteren op stokjes, en als ik hele varkenskoppen zie uitgestald, denk ik daar amper meer kwaad van.

Alleen als een klant een hondje uitzoekt, en dat dan voor onze ogen met een knuppel wordt doodgeslagen, dan moet ik mij even verbijten, en haastig de andere kant op kijken.

‘Dierenbescherming staat in Indonesië nog in de kinderschoenen’, zegt een medewerkster van het ministerie van Landbouw. En dat is zacht uitgedrukt. Er is geen wet die de dieren beschermt, en er is geen diervriendelijk bewustzijn in dit land. Een dier is hier voor de meeste mensen iets wat je kunt eten of verkopen. De rest is luxe, en voor luxe zijn de meeste mensen hier te arm.

De discussie gaat in Indonesië na een paar dagen dus al helemaal niet meer over de vraag of koeien ‘humaner’ moeten worden geslacht. Het gaat om de vraag waar die buitenlanders zich mee bemoeien.

De provinciale autoriteiten in West Nusa Tenggara hebben officieel bekendgemaakt dat daar koeien volgens lokale gebruiken en religieuze voorschriften worden gedood. Marteling hoort daar niet bij. Bovendien slachten ze alleen ‘eigen’ koeien. Die Australische beesten willen ze niet eens meer slachten.

Het is de groeiende teneur van de Indonesische reactie. Zelfs de regering gaat mee op deze nationalistische golf: Als de Australiërs geen koeien meer sturen, ‘dan halen wij ze gewoon uit Nieuw-Zeeland of Brazilië’, zegt coördinerend minister van Economische Zaken, Hatta Rajasa. En trouwens, zegt hij, Indonesië is toch al bezig het belang van vleesimport te verminderen tot minder dan 10 procent van de nationale behoefte (is nu nog 40 procent). Met andere woorden: straks hebben wij die buitenlanders helemaal niet meer nodig.

Deze hele discussie zit samengebald in dat ene woordje van de bewaker bij het slachthuis: ‘bule’. Indonesië weet wat het te doen staat: Wij sluiten de buitenlanders gewoon buiten, en het probleem is er niet meer.

Ik blijf uiteraard toch proberen die ‘izin’ te krijgen.

Weblog Zuidoost-Azië NOS

Australië legt export vee naar Indonesië stil

(Novum/AP) - CANBERRA - Australië heeft de export van levende have naar Indonesië stilgelegd na het opduiken van gruwelijke videobeelden waarop te zien is hoe dieren geschopt worden en minutenlang doodbloeden, terwijl herhaaldelijk op hun kelen wordt ingesneden. Ook kijken de dieren bevend van angst toe hoe eerder geslacht vee voor hun ogen wordt gevild. De beelden hebben in Australië een golf van woede losgemaakt.

De handel wordt voor een periode van zes maanden stilgelegd, zei minister van landbouw Joe Ludwig. De autoriteiten zullen er in die tijd voor zorgdragen dat de behandeling van het vee voldoet aan de richtlijnen van de Wereldorganisatie voor Dierenwelzijn.

Indonesië is Australiës grootste afzetmarkt voor vee. Daarnaast levert Australië levende runderen en schapen aan landen in het Midden-Oosten en andere islamitische landen waar de dieren over het algemeen op islamitische wijze worden geslacht.

De Indonesische minister van landbouw Suswono wil een gezamenlijk onderzoek naar de normen in de twaalf slachthuizen die in het Australische televisieprogramma aan bod kwamen. Hij zei binnen tien dagen de resultaten van het onderzoek te verwachten.

Adam Bandt, Australisch parlementariër van de Groenen, de partij die van cruciaal belang is voor de regering, wil een wetsvoorstel indienen waarin alle export van levende dieren wordt verboden. Hij wordt hierin gesteund door verscheidene dierenwelzijnsorganisaties.

Nieuws.nl

Indonesië laat slachthuizen onderzoeken

ANP/Redactie − 10/06/11, 10:36


De Indonesische president Susilo Bambang Yudhoyono heeft vandaag opdracht gegeven voor een onderzoek naar de slachthuizen in zijn land. Dit doet hij naar aanleiding van het exportverbod van Australië voor slachtvee naar Indonesië. Dat meldde de president tijdens een persconferentie.
Australië voerde het verbod van minimaal 6 maanden in nadat de Australische tv-zender ABC een documentaire met gruwelijke beelden van Indonesische slachthuizen had uitgezonden. De uitzending leidde tot woedende reacties onder de Australische bevolking.

Op de beelden was te zien hoe slachthuismedewerkers de dieren sloegen, schopten en hun ogen uitstaken om ze in de slachthokken te krijgen.

Yudhoyono hoopt met het onderzoek de vleestoevoer naar Indonesië te herstellen. 'We moeten respect hebben voor het welzijn van dieren. De ministers van Landbouw en Gezondheid moeten de abattoirs bezoeken', aldus de president. Hij verzocht de ministers snel te handelen om een prijsstijging van vlees te voorkomen, met belangrijke islamitische feestdagen in het verschiet.

De veesector in Australië exporteert jaarlijks meer dan 700.000 levende dieren naar het buitenland. Daarvan gaan een half miljoen dieren naar Indonesië.

VK

Als maar niet tot een koeienoorlog leidt .

Salam dari Medan

Australische boeren doden runderen wegens volle weiden



Redactie − 05/07/11, 10:32

Australische veehouders beginnen deze week met het afmaken van hun runderen. Ze kampen met te volle stallen en weiden, sinds Australië vorige maand een exportverbod instelde voor vee naar Indonesië. Er wordt gevreesd voor de geestelijke gezondheid van de boeren na zoveel tegenslag.
Tv-beelden hadden getoond hoe slachters in Indonesië koeien op gruwelijke wijze onverdoofd slachtten. Hierop besloot de regering een exportverbod in te stellen. De landbouwminister Joe Ludwig zei niet te kunnen voorspellen wanneer het verbod opgeheven wordt, maar dat het mogelijk tot in november in stand gehouden wordt.

Landbouworganisaties vrezen voor geestelijke problemen bij de veehouders. Onder hen komen al veel zelfmoorden voor. Ze hebben ook al te kampen gehad met grote droogte. 'De psychologisch impact is enorm', aldus de directeur van een veehoudersorganisatie. 'Mensen hebben hun hele leven geweid aan hun veehouderij. Om dat te zien verdwijnen, met de zwakke pogingen van de overheid om het te compenseren, is heel moeilijk.'

Veehouder Nico Botha meldde tv-zender ABC dat hij morgen begint met het doden van 3000 van zijn runderen. Hij is bang voor overbegrazing en andere schade, wat op de lange termijn veel meer kost.

VK

Australisch exportverbod voor vee opgeheven
Redactie − 06/07/11, 11:54


De Australische overheid heeft besloten het exportverbod voor vee naar Indonesië op te heffen. De minister van landbouw Joe Ludwig zei dat hij er vertrouwen in had dat Indonesië volgens de Australische normen met de dieren om zal gaan.

Slachthuizen moeten voortaan bewijzen dat ze zich houden aan de richtlijnen voor dierenwelzijn. Ook zal het vee beter worden gevolgd, aldus Ludwig.

Tv-beelden hadden getoond hoe slachters in Indonesië koeien op gruwelijke wijze onverdoofd slachtten. Hierop besloot de regering vorige maand een exportverbod in te stellen.

Gisteren nog werd bekend dat Australische boeren deze week zouden beginnen met het afmaken van hun vee, uit angst voor overbegrazing en andere schade in hun te volle weiden en stallen.


vk.nl

Een jaar later:


Australië krijgt nog spijt van dappere daad

Import/Export
Wat? Runderen
Waarheen? Niet naar Indonesië


Er gaan veel koeien niet naar Indonesië. Is dat zo bijzonder?
In dit geval gaat het om Australische koeien en die trokken tot een jaar geleden juist massaal naar Indonesië. Australië exporteert jaarlijks 700 duizend runderen, veruit het grootste deel vertrok naar Indonesië, meestal rechtstreeks naar het slachthuis. Tot juni vorig jaar. Toen zond de Australische tv, geïnspireerd door de Australische versie van Wakker Dier, een reportage uit over wat Australische koeien in Indonesië overkomt. De dieren worden er keihard onderuit gehaald, met zwepen geslagen, gestoken en geschopt. Soms duurde doodgaan een half uur. Na die uitzending staakte Australië de export van levende runderen naar Indonesië.

Tot grote woede natuurlijk van de hele agrarische goegemeente in Australië.
Aanvankelijk niet. De boerenorganisaties en de vee- en vleesbranche eisten eenstemmig dat de export pas zou worden hervat als er garanties waren dat de dierenrechten tot in het slachthuis zouden worden gehandhaafd. Inclusief controles. Maar even later moesten ze hun van martelingen geredde dieren afmaken omdat hun stallen uitpuilden van onverkoopbare koeien. Sindsdien is het niet leuk meer.

En de Indonesiërs, waar halen die nu hun runderen vandaan?
Ze schuimen de hele wereld af op zoek naar alternatieven. Want weliswaar wil het land binnen enkele jaren zelfvoorzienend zijn op rundvleesgebied, maar zover is het nog lang niet. Het spreekt met landen als India (tegenwoordig groot exporteur van buffelvlees, zoals vorige week in deze rubriek te lezen was) en zelfs het verre Brazilië over de mogelijkheden.

Dus Australië is zijn markt kwijt dankzij de dierenrechtenlobby?
Dat kan zo uitpakken. De media in de Northern Territories, het gebied dat vlak tegen Indonesië aan ligt, noemen de kwestie al een diplomatieke ramp. Het dappere exportverbod is de Australiërs duur komen te staan. Dat verbod duurde feitelijk maar een maand, maar toen had Indonesië al teruggeslagen door het importquotum voor Australische runderen te halveren.

Wat nu?
De laatste hoop van die Australische boeren is de onderhandelingsronde tussen beide landen die vandaag wordt afgesloten. De Indonesische president Susilo Yudhoyono sprak dagenlang met de Australische premier Julia Gillard over tal van kwesties, maar ook over de runderen. Daarvoor had Yudhoyono wel een oplossing bedacht. Australië zou geld en koeien kunnen leveren aan de boerderijen die Indonesië zelf wil opzetten.
Dan zijn het voortaan gewoon Indonesische runderen die ter plaatse in de slachthuizen worden mishandeld.


De Volkskrant
04-07-2012