SAMBAL VAN EIGEN PEPERS
Wel rode pepers, geen papaja's en pisang Toen Hannan Tuarita nog op de Molukken woonde, wijdde zijn vader hem in in het telen van groentes. Naar Nederland geëmigreerd liet hij het spitten in de aarde, het zaaien en het oogsten van een deel van zijn eigen voedsel lange tijd aan zich voorbij gaan.
De kinderen groeiden op, ze hadden hun aandacht nodig.
Zes jaar geleden ging het zaad dat zijn vader bij hem had gezaaid toch nog kiemen: bij Volkstuinvereniging Waalwijk huurde hij tweehonderd vierkante meter grond. Daarop teelt de 52-jarige inwoner van Sprang-Capelle allerlei groentes, van andijvie tot tomaten. Maar ook een paar typische groentes uit de Gordel van Smaragd. "In mijn kas staan ook rode pepers, daar wordt sambal van gemaakt."
Graag zou Tuarita ook pisang en papaja's in zijn tuintje op zien groeien. "Ik heb het thuis geprobeerd, maar dat haalt in dit klimaat niks uit." Tuarita is regelmatig op zijn tuin te vinden. Zelfs op de natste dag van het jaar – het goot onophoudelijk op die donderdagavond – struinde hij in zijn volkstuin rond. "Ik werk hier vlakbij, vind het leuk om er even in bezig te zijn. En om wat groentes mee te nemen naar huis." Hannan is de enige Molukker die zijn groentes teelt bij 'Waalwijk'. Overigens heeft de volkstuinvereniging behoorlijk wat leden met een niet-Nederlandse achtergrond. "Ik kan er goed mee opschieten, alleen is het jammer dat ze zich nooit laten zien als er iets op touw wordt gezet."
© Brabants Dagblad 2011, op dit artikel rust copyright.