Nederlands verzorgingshuis Australië voorziet in behoefte

Nederlands verzorgingshuis Australië voorziet in behoefte
Gepubliceerd op : 2 september 2011 - 9:00 am | door Remie Openeer


(Foto: Remie Openeer)

'Het is hier net of je weer een beetje terug bent in Nederland, maar dan met veel beter weer.' Dat zegt Bea van der Giesse. Ze woont in het 'Prins Willem-Alexander Village' in Brisbane, een zorgcentrum speciaal gebouwd voor Nederlandse immigranten in Australië.

Nederlandser dan Nederland. Zo zou je het terrein van het 'Prins Willem-Alexander Village' kunnen omschrijven. De huizen zijn in Zaanse-stijl gebouwd en overal zijn verwijzingen naar Nederland te vinden. De recreatieruimte heet 'De Soos' en overal hangt Delfts blauw aan de muren. Het enige dat ontbreekt zijn tulpen. Navraag bij de tuinman leert dat die niet groeien in het subtropische klimaat van Brisbane.


BVN-tv
Bea van der Giessen is sinds 2004 een van de bewoners van het zorgcentrum en het bevalt haar uitstekend. 'Het 'Dutch Village' is heel mooi en gezellig. We kijken iedere dag met zijn allen naar BVN-tv en doen Nederlandse spelletjes.'

Van der Giessen werkt iedere woensdag in het winkeltje van het verzorgingstehuis: 'Daar kunnen mensen dan spulletjes kopen zoals Nederlandse kaas en appelmoes. Dat is altijd heel lerg leuk.' Bea van der Giessen heeft een groot deel van haar leven in Zeist en in Indonesië gewoond. 'In de oorlog heb ik drie jaar in een Jappenkamp gezeten.

Toen ik na de oorlog terug naar Zeist ging kon ik niet meer wennen aan de regen en de kou dus ben ik met mijn man naar Australië vertrokken.' Ze heeft nooit overwogen om de laatste jaren van haar leven in Nederland door te gaan brengen: 'Dan ga ik dood van de kou! Nee hoor, het is hier fantastisch en hier heb ik toch nog een beetje Nederland om me heen.'


Personeel
In het zorgcentrum wordt een mengeling van Nederlands en Engels gesproken. Volgens algemeen manager Robin Christelow heeft dat vooral een praktische reden: 'Het is heel lastig om geschoold Nederlandstalig personeel te vinden.

We zouden het liefst allemaal tweetalig personeel hebben maar het is al moeilijk genoeg om goede Australiërs te vinden, laat staan dat ze ook nog Nederlands spreken. Maar als er Nederlandse verpleegkundigen zijn die emigreren dan kunnen ze hier meteen een baan krijgen!'

Met de verschillen tussen de Nederlanders en Australiërs valt het volgens Christelow wel mee: 'De meeste bewoners zijn al ruim vijftig jaar hier in Australië dus zijn ze gewend aan de manier van leven. Toch valt het me op dat Nederlandse ouderen vaak wat gepassioneerder zijn. Ze roepen wat sneller en harder dan de Australiërs als ze het ergens niet mee eens zijn.'


Groei
Het 'Prins Willem-Alexander Village' bestaat dit jaar 25 jaar. Volgens algemeen manager Robin Christelow was er toentertijd grote behoefte aan een zorgcentrum voor Nederlanders die in Australië wonen. 'Het kwam steeds vaker voor dat mensen die vloeiend Engels spraken dement werden. Daardoor raakten ze soms hun kennis van het Engels kwijt en dat is lastig als je in een Engelstalig land woont.

Daarom is toen besloten een klein zorgcentrum te bouwen dat gericht is op Nederlanders. En met succes!' Dat succes blijkt wel uit de groei die het centrum heeft doorgemaakt. In 1986 werden twintig units gebouwd.

Inmiddels staat er op het terrein 34 huizen om ouderen zelfstandig te laten wonen, 14 appartementen voor semi-intensieve zorg en een verzorgingshuis met een open en gesloten zorgafdeling voor 64 mensen. 'We hebben zelfs een wachtlijst van een jaar op dit moment', zegt Christelow trots. De vraag is of die situatie ook zo rooskleurig zal blijven.


Toekomst
Op dit moment heeft tachtig procent van de bewoners een Nederlandse achtergrond, maar in de toekomst zou dat wel eens een stuk minder kunnen worden. 'We gaan de komende jaren meer moeite krijgen om Nederlanders te vinden die hier willen komen wonen.

De tweede generatie emigranten zijn toch meer Australiër dan Nederlander en hebben er minder behoefte aan om in een Nederlandse omgeving te wonen. We moeten de komende jaren dan ook goed nadenken hoe de toekomst er uit zal zijn voor ons Dutch Village.'


rnw.nl



====================
dit is al eerder gevraagd: Is een verzorgingshuis voor Indische Nederlanders in Indonesië ook haalbaar???

wu schreef:

Nederlands verzorgingshuis Australië voorziet in behoefte

dit is al eerder gevraagd: Is een verzorgingshuis voor Indische Nederlanders in Indonesië ook haalbaar???

Denk van wel.
Jaren geleden kwam ik in contact met een Indonesier.
Hij was bezig met het starten van een bejaardentehuis ( volgens mij is het een soort woongemeenschap) in Malang en Bali(Ubud) omdat hij op die 2 plaatsen lapje grond heeft.
Vroeg of ik een soort "marktverkenning"wil doen voor potentiele klanten(Indisch) en Indonesiers in Nederland en Duitsland.

Had ook ergens gelezen dat er besprekingen zijn tussen Nederlandse gegadigden en Indonesische zijde.
De probleem is of de Nederlandse zorg mee wil werken.

Ik vraag af waarom niet ?
Nu heb je al bejaardenzorg ("nieuwe stijl") in Spanje .
Dus kunnen ze ook ook doen in West Java ( Bandung/Lembang i.v.m het klimaat) en locatie (dicht bij Jakarta) en op Bali .
Als er zo'n woongemeenschap bestaat , dan wil ik ook gaan verkassen .
De kosten zijn daar ook lager .

Pak OmSid,
Wie was die Indonesiër in Malang?
Misschien ken ik hem, of kan ik erachter komen wie dat is en hoever die plannen zijn.



DK

Duinkonijn schreef:

Pak OmSid,
Wie was die Indonesiër in Malang?
Misschien ken ik hem, of kan ik erachter komen wie dat is en hoever die plannen zijn.
DK

Zijn naam ben ik vergeten, ontmoette hem bij een vriend in Amsterdam.
Hij is van Chinese origine , en een jaar geleden hoorde ik dat hij overleden was.
Dus zijn project gaat niet door.

Hij kwam op een kostprijs van 400-500 euro .
Op Bali had hij in gedachte om een soort volkstuintje te leveren waar de "oudjes" kunnen tuinieren, veel lichaamsbeweging etc .

Het idee is wel goed te noemen, de vraag is of de Nederlandse instanties willen mee werken.
De Ziekenfonds , SVB , belastinen etc .
Wat visum betreft kunnen ze mss met de Lansia (Lanjut Usia = v.a 55 jr) doen.
Maar dan hebt je bepaalde beperkingen .