Monique Rufi figureert in nieuw boek ‘Mijn broer is ziek’

Monique Rufi figureert in nieuw boek ‘Mijn broer is ziek’
26-10-2011 15:00

Foto: Monique ‘aan het werk’ achter haar piano.

EDE - Het boek ‘Mijn broer is ziek’ van Irene Coopman komt binnenkort uit. Het verhaal gaat over de oud-Edese Monique Rufi die de broer van Coopman begeleidde in zijn laatste levensfase. De broer leed onder zijn verleden in een Jappenkamp. ''Elke hulpverlener hield hij buiten de deur, behalve mij als muziektherapeute.''

door Jan de Boer

''Door zijn Indische verleden en mijn kennis van het Indische verleden en mijn expertise, vond ik een ingangen bij hem. Zo kon hij met zijn verleden in het reine komen'', zegt Rufi. De methodiek die ze toepast bij Indische mensen richt zich er op om het gevoel en de sfeer van toen terug te halen. ''Dat doe je omdat je eerst het vertrouwen moet vinden van de cliënt, voordat je überhaupt aan iemands hulpvraag kan voldoen. Vanuit de muziek ga je aan de vraag van de cliënt werken. Het maakt niet uit of het Turks, Fries of Indisch is, het gaat erom de ingang te creëren.''


Grapjes
Naar een cliënt toe stelt de oud-Edese, zelf een Indische vrouw van de tweede generatie, zich als zodanig op. ''Dat zijn alleen al aanrakingen, uitspraken, dialecten of grapjes. De ‘Indo’ heeft een aparte vorm van humor. En inderdaad muziek. Zonder dat iemand mij het achterliggende verhaal vertelt, weet ik ‘hij komt uit die en die richting, die generatie en is daar en daar geboren’. Negen van de tien keer weet ik dan meteen de muziek te raken, die hij of zij goed vindt.''

De muziek is het voertuig, het middel van Rufi om tot communicatie te komen met een cliënt. ''De broer van Irene Coopman heb ik tweeënhalf jaar tot en met de uitvaart begeleid. Toen hij in de laatste levensfase belandde, kwam blijkbaar de heftige pijn naar boven die hij als kind in het Jappenkamp moest doorstaan. Daardoor kreeg hij psychische problemen.''


Indische cliënt
De hang naar vroeger wordt ook bij Indische mensen steeds groter, ervaart zij. ''Met name als de mensen dementeren.'' Rufi kent de culturele achtergrond, maar ook de geschiedenis van haar Indische cliënt. ''Deze mensen hebben een wezenlijk andere hulpvraag dan Nederlandse mensen. Zij hebben een hele andere oorlog en hele andere jeugd meegemaakt. Indische mensen hebben te maken gehad met de Japanse bezetting en de bloederige onafhankelijkheidstrijd. Daarvoor hadden zij eeuwenlang tijden van kolonisatie meegemaakt. Ze hadden geen eigen identiteit en als klap op de vuurpijl kregen ze ‘ga maar naar terug naar Nederland’ te horen.''


Profijt
De muziektherapie is volgens Rufi niet zweverig. ''Het is wetenschappelijk onderbouwd dat muziektherapie echt werkt,'' beklemtoont Rufi, die promoveert op het onderzoek naar de effecten van muziektherapie. De in Ede wonende Indische mensen kunnen daar volgens haar ook profijt van hebben. ''Ik kijk naar de cultureel muzikale geschiedenis. Ik ken heel veel ‘tempo doeloe liedjes’, maar ook de Amerikaanse muziek uit de jaren veertig, vijftig.''

De cliënten worden steeds jonger.

''Het voert ook door naar de tweede en derde generatie. Dan moet je ook denken aan de Indorock, The Blue Diamonds en de The Tielman Brothers. En muziek van The Beatles en The Rolling Stones'', besluit Monique.


EdeStad.nl