De uitstervende Indische gemeenschap

De uitstervende Indische gemeenschap.

Dit kreeg ik doorgestuurd van een kennis. Dit gaat over de Indo's in het Buitenland, of tewel hier in Amerika. Of is dit ook zo bij jullie in NL, waarschijnlijk niet zo erg als bij ons in de U.S.
Groetjes,


Here is my version of an Indo and what it means to be an Indo. ( for those that have doubts: " a unique human being. " )

- Ik lees zo vaak in de Indo van mensen die zeggen dat we onze traditie en het gevoel van Indo zijn over moeten dragen aan de volgende generatie. Ik begrijp het verlangen om dat te doen, omdat ik in dezelfde positie ben. Hier volgt mijn verklaring waarom dat onmogelijk is.

- De Joden hebben hun eigen land, wij hebben dat niet. Zij spreken hun eigen taal waar hun kinderen in opgroeien, wij hebben dat niet.

- Onze kinderen groeien op in een land dat geen Indische taal spreekt. Zij voelen zich Indisch op een andere manier. De omgeving waarin zij opgroeien bepaalt waar hun interesse naar uit gaat en waar hun toekomst ligt. Het land van geboorte bepaald dat. Of het Braziliaans, Amerikaans, Hollands of een andere natie is bepaalt hoe zij zich voelen en gedragen. De invloed van de omgeving is onmiskenbaar. Zij spreken de taal van het land van geboorte vloeiend en zonder enig accent. Net zoals wij de Indische taal vloeiend en zonder enig accent kunnen spreken, omdat wij daarin opgegroeid zijn. Meestal te beginnen met: " Loh, waarom ben je hier? Allang niet meer gezien Peh. "

- Vergelijk jezelf met de Transvaalse boeren, die ondanks hun apartheid politiek zichzelf Zuidafrikaan noemen en geen Nederlander zijn. En ook hun eigen taal spreken dat helemaal niet Hollands klinkt. Zij hebben het voordeel dat zij een aparte gemeenschap hebben gevormd en zich gevestigd hebben in het land van geboorte, wat wij niet hebben kunnen doen.

- Realistisch gesproken is de Indische gemeenschap uitgestorven met het vergaan van onze generatie. En mijns inziens is daar niets meer aan te doen. Wij spreken de taal waar wij ons gevestigd hebben met een accent dat niet te verbergen is. Dit accent is ons eigen en dat kunnen wij niet overdragen aan onze kinderen. Het gevoel van een Indo zijn is ook niet over te dragen omdat onze ervaring uniek is voor onze generatie.

- Wij kunnen de Indische gastvrijheid over dragen aan onze kinderen, maar het is onmogelijk om de " dongeng dongeng " ( over koetjes en kalfjes praten ), een geliefkoosde tijdpassering van onze ouders en grootouders, aan hun over te brengen. Dat was een tijd waar wij naar toe refereren, onbewust en met enige weemoed, als " tempo doeloe. " Een verleden tijd met herinneringen die ons eigen zijn en een stempel hebben geplaatst op onze generatie. Een tijd waar wij in opgroeiden en die niet meer te herhalen is of te reconstrueren.

- Dus, ondanks alle pogingen ben ik tot de slotsom gekomen dat het onmogelijk is om de Indische cultuur in het leven te houden. Het is onmogelijk om de klok terug te draaien en tot overmaat van ramp worden wij benadeeld door de regering van een land waar wij voorheen solidariteit aan hebben getoond. Wat wij nu te horen krijgen is: " het was uw keus geweest om te emigreren. "

- Ja, het schijnt dat het ook onze keus is geweest om als Indo’s ter wereld te komen.

- Als u van mening verschild is dat o.k. De tijd zal het uitmaken wie er gelijk heeft.



English version: The dying Indo community.

- I often read in the Indo about people who say that we should transfer our tradition and the feeling of being an Indo to the next generation. I understand the desire to do so, because I am in the same position. Here follows my explanation why it is impossible to do it.

- The Jews have their own land, we don't have that. They speak their own language in which their kids grow up, we don't have that.

- Our kids grow up in a land that does not speak the Indo language. They feel being an Indo in a different way. The surroundings in which they grow up determines what is of interest to them and where their future takes them. The land of their birth determines that. Whether it be Brazilian, American, Dutch or another nation determines how they feel about themselves and how they behave. The influence of their surroundings is undeniable. They speak the language of the land of their birth fluently and without accent. Just like we can speak the Indo language fluently and without accent, because we grew up in that atmosphere. Most often it starts with: " Loh, why are you here? Haven't seen you in a while Bro ( Peh ). "

- Compare yourself with the Transvaal farmer ( from Dutch origin ), who in spite of their separatists policy named themselves South African and are not Dutch. And also speak their own language that does not sound Dutch at all. They have the advantage that they formed their separate community and settled in the land of birth, which we could not do.

- Realistically speaking is the Indo community a thing of the past with the passing of our generation. And in my view irreversible. We speak the language of the land where we settled with an accent that we cannot hide. This accent is ours and not transferable to our kids. The feeling of being an Indo is also non transferable because our experience is unique for our generation.

- We can transfer the Indo hospitality to our kids, but it is impossible to give them the same feeling that we experienced when our parents and grandparents got together at the end of the day to relax and talk about non essentials as a favorite pass time while the sun was setting and they settled down after dinner. That was a time that we refer to subconsciously and with some melancholy as " tempo doeloe " ( old times ). A time in the past with memories that are ours and which made a lasting impression on our generation. A time in which we grew up and which is not to be repeated anymore nor reconstructed.

- Thus, in spite of all efforts, I have come to the conclusion that it is impossible to keep the Indo culture alive. It is impossible to turn back the time and to make matters worse we have been short changed by a government of a country to which we pledged solidarity. What we hear now is: " it has been your choice to emigrate ".

- Yes, it appears that it was also our choice to enter this world as Indo's.

- If you differ in opinion, it's o.k. The time will tell who is right.



=======
deze mail uit de VS in NL terechtgekomen via mijn neef in Indonesia, ik neem aan dat meerdere leden deze ook al (tig keer) hebben ontvangen ?