Soedah Laat Maar........65 Jaar Indisch Dordrecht...

Ik heb in tijden niet zo'n leuk boek over de Indische gemeenschap in Dordrecht gelezen. 3 generaties paraderen voorbij en elkeen laat niet allen zijn eigen geschiedenis zien maar ook een stukje van de Indische werkelijkheid in Dordrecht zien. Het zijn recht voor zijn raap verhalen zonder veel opsmuk waar veel 2de en latere generaties aan mank gaan. Je kan hun Dordse verhalen duiden als uit het leven gegrepen.
Wat de eerste generatie heeft moeten doormaken, in Indie en na de oorlog in Nederland komt schrijnend tot uiting. Er wordt veel over muziek gesproken, daar sta ik toch versteld van. Als ik snel tel dan is er wel een erg grote Indische gemeenschap in Dordrecht met veel eendracht. Ik dacht dat Nederland toen wel aan spreidingsbeleid deed.

Ik kom zelf uit Rijswijk en daar maar een relatief kleine groep Indischen alhoewel de meningen verschillen. De Indischen met een protestantse achtergrond ken ik goed vanwege school , de katholieke Indischen ken ik niet veel van want dat was nog vuur en water. Desalniettemin is één zusje met een katholiek getrouwd

Wat mij opvalt dat er weinig tot wordt gezegd over de kerk, behalve de Pinkstergemeente wat altijd wel een bindend middel was in die tijden van verzuiling.

En ik hoor niks over de DMZ, Dienst Maatschappelijke Zorg, de vleesgeworden Gestapo in Hollandse melkchocolade.

En het laatste maar dat geldt voor geheel Nederland, Indischen zijn wel op sportgebied actief, actief met het organisren van feesten maar helemaal niet politiek actief, er zijn in geen velden of wegen leiders leiders te bekennen die inhoud en richting konden geven aan het ongenoegen bij de Indischen. Waar was eigenlijk de Indische intellegentia, de Indische elite die toch het voortouw kon nemen. Of had het iets te maken met het soort mensne die in Dordrecht kwam wonen, veelal de kleine Boeng?. Of was men bang om afgewezen te worden en enkele reis Indonesie zou krijgen.

Beschrijving


Het boek "Soedah, laat maar…" laat zien hoe de Indische gemeenschap na de officiële repatriëring uit Indonesië - sinds 1946 - in Dordrecht en omgeving zijn opgevangen, zich gevestigd hebben en wat er van hun geworden is. Verhalen van vier generaties Indische Nederlanders en hun bezigheden zoals hun gezinsleven, carrière, cultuur, religie, sport krijgen in dit rijk geïllustreerd boek van meer dan 200 pagina's de ruimte. Voorzien van veel uniek beeld en persoonlijk materiaal vormt dit een caleidoscoop aan verhalen over hun identiteit en assimilatie in een voor hun vreemd land met een eigen cultuur.
Hoe gingen ze in de afgelopen 65 jaar ermee om? Hoe vinden de Hollanders de Indische gemeenschap? Was er sprake van discriminatie, frustraties, verborgen leed?
Welke tieneridolen hebben in het voorprogramma van The Beatles in Blokker gespeeld? Hoe zagen de woonwijken in de begintijd eruit? Wielwijk, Crabbehof, Krispijn, Reeland, de Staart. Over Indorock; Wie heeft muziek voor de Sjah van Perzië en the Rolling Stones gespeeld? In welke band heeft Kaz Lux gespeeld?
Wat beweegt de 75 jarige wereldkampioen Line Dance Rob Blans?

Daarnaast is er aandacht besteed aan de Dordtse kunstenaar Frans Lebret en de predikant François Valentijn, die twee maal een reis maakte naar Indië en een schat aan informatie over ‘de Oost’ schreef en illustreerde in 5 boekwerken. Twee prominente Dordtenaren die in Indonesië gewerkt hebben en wier werken in de Dordtse musea te zien zijn.

Het boek is een initiatief van Stichting Indisch Dordrecht.


Titel:
Soedah, laat maar...

Prijs:
€ 24,95


Bindwijze:
Gebonden

Aantal pagina's:
212

Uitgever:
De Vrije Dordtse Pers

Publicatiedatum:
09-2011

ISBN/ISBN13:
9789078299073


Van Stokcum

@ Valerio.

die schreef:....En ik hoor niks over de DMZ, Dienst Maatschappelijke Zorg, de vleesgeworden Gestapo in Hollandse melkchocolade.


Ik ben momenteel bezig een artikel te redigeren, verkregen na mijn oproep om "praktijkgevallen" na repatriering. Het gaat over een gezin, slachtoffer van de oorlog in Indonesia, de gevolgen en de behandeling van het incomplete gezin door de DMZ. Ik hoop deze week het te kunnen plaatsen. Het zal dan te vinden zijn onder tabje Cannalaan bandietjes.

Bij interesse: ga naar mijn link onder bij mijn avatar.

------------

die schreef: ...Of had het iets te maken met het soort mensne die in Dordrecht kwam wonen, veelal de kleine Boeng?. Of was men bang om afgewezen te worden en enkele reis Indonesie zou krijgen.

Ik zie het niet uit dat oogpunt, maar meer vanwege het feit, dat bijna een elk hier in Dort aangekomene het te druk had met het zich vestigen, de zorgen vergeten, het zich aanpassen enz. enz. (Althans wat betreft de ouderen en die hadden het al moeilijk genoeg om op gelijk niveau geaccepteerd te worden en zich te moeten bewijzen tegenover de gevestigde orde in Dort.) Wat betreft de jongeren? Tja, wat doen jongeren veelal, zoals alom ter wereld?

Valerio schreef:

Citaat :

En ik hoor niks over de DMZ, Dienst Maatschappelijke Zorg, de vleesgeworden Gestapo in Hollandse melkchocolade.

Nou helaas heb ook ik dat "ervaring" mee gemaakt.
Toen wij in 1958 (dus lang na de oorlog ! en na de "repatriëring" ! ) werden wij binnen één dag Indonesië uitgestuurd en werden in Nederland "opgevangen" door DMZ, die ons gezin (vader, moeder, 5 kinderen) in een pension ondergebracht. 7 mensen in één kamer.
De pensionhouder kreeg geld van DMZ , het bedrag weet ik niet, maar het werd berekend per persoon.
Ach, ik kan wel heel veel hierover verhalen, maar Valerio, er is toch veel bekend over de DMZ? De uitbuiting van onzer kwetsbaren.
Geld verdienen aan die Indische/Indo bruintjes en witjes .
Zelfs een DVD hierover is uitgegeven.
Hoe velen onder ons hebben dit meegemaakt of hun ouders? In elk geval de lezers/lezeressen van dit forum.


DK

DMZ
Er is te weinig officieel over DMZ geschreven, speciaal door Indische Nederlanders maar vooral nog door Nederlandse historici. Natuurlijk is het beschamend wat DMZ heeft gedaan, zij bepaalde of iemand goed geintegreerd was in de NL-maatschappij en daarom recht had op werk en huis. Dan zet je iemand wel schaakmat. Wat precies goede integratie was, werd wel aan hen overgelaten. Daarover kan de Nederlandse regering of Hf. Ms, toch hun excuses maken?

Ik denk niet dat indischen geen tijd hadden zich te organiseren want ze hadden wel tijd om zich uitgebreid met sport of muziek bezig te houden. Ik denk meer dat als iemand kritisch was, hij/zij gelijk door DMZ of een ander instantie de mond letterlijk en figuurlijk werd gesnoerd (daarom mijn opmerking over de Gestapo in hollandse melkchoclade), dus geen werk en ook geen huis. Dit is wel een boute en gedurfde stelling maar de opmerking dat de gehele Indische bevolking geen tijd had gaat er bij mij niet in. DMZ had de machtsmiddelen om de Indsiche bevolking koest te houden en liet die niet ongebruik. En meubelvoorschot is ook zo'n term die met angst en beven in de mond wordt genomen. Ik moet daarvan toch even kotsen. Andere emigranten hebben zich toch andes gedragen, of misschien was het de tijdgeest.

Wat mij het meeste tegenvalt is dat de Indische intelligentia zich helemaal niet als voormannen in Nederland geplaatst heeft. Ik weet wel dat het I.E.V. zich in Indonesie onsterfelijk belachelijk heeft gemaakt door te ijveren dat de Indischen zich tot Warga Negara bekeerden maar dat zijzelf met een schoon geweten naar Nederland afreisden. Geen hond die hun daarn anog gellofde. Ik reken hen het gemis aan leiders bij de Indischen aan. Uiteindelijk heeft Tjalie Robinson het voortouw opgenomen en daarvoor ben ik hem eeuwig dankbaar. Helaas heeft hij nog geen mooi standbeeld: de piekerans.

Valerio,
Ken je deze DVD:
http://www.contractpensions.nl/Djangan_Loepah/HOME.html
ook te koop bij bol.com:
http://www.bol.com/nl/p/dvd/contractpensions-djangan-loepah/1002004006829401/index.html


DK

Ik ken de DVD maar heb hem nooit gezien. Ik zal eens kijken of ik de DVD te pakken kan krijgen.

Wat ik wel wil weten wat het verschil is tussen Indischen die in contractpensions terecht kwamen en daardoor in de gehaktmolen van de DMZ en Indischen zie zelf direct huisvesting konden vinden in Nederland.

Indischen werden na aankomst in Nederland vaak op basis van de godsdienst over het beloofde land verspreid, Katholieken kwamen danook in Brabant of Limburg terecht. De protestanten kwamen in de rest van Nederland, dit is een schoolvoorbeeld van verpliicht spredingsbeleid, dit werd nagelaten bij emigranten die na ons kwamen met de daaruit volgende hopeloze consequenties van het mislukte multi-culturele beleid. In het boek komen de kerken in Dordrecht, behalve de Pinkstergemeente, niet of nauwelijks ter sprake terwijl we midden in de verzuiling zaten. Dat vind ik toch opmerkin. Heeft iemand daarvoor een reden voor???

Valerio,
Ik kan alleen uit eigen ervaring vertellen, dat is niet representatief, want de groepen die na 1957 het land werden uitgezet was niet zo massaal als de eerdere groepen die uit Indonesië gingen. Het duurde tot in de zestiger jaren (een enkele zelfs tot begin jaren 70).
Maar ondanks dat feit werden wij "opgevangen" door DMZ, zoals ik dat al eerder beschreef.
Mijn vader ging elke dag de deur uit om werk te zoeken, kranten te kopen, meestal even lenen voor de vacatures en ook gewoon op de gok bedrijven binnenstappen en vragen om werk.
Niet alleen DMZ heeft gefaald, maar vooral de Hollandse pensionhouders, die zijn er rijk van geworden!
Ik kreeg per dag één velletje WC van ongeveer 10 à 15 cm voor de hele dag! (gelukkig had mijn moeder een botol cebok ergens "geritseld" dat was veel vertrouwder, maar dat mocht niet, dus steeds stiekum de fles ergens vullen en meenemen naar de wc). Er was één wc voor de hele etage, waar nog meer mensen "woonden". Kreeg wel een paar boterhammen per persoon, maar één met jam, de rest met margarine, zeer dun gesmeerd. Zo kan ik doorgaan.
Wij zaten eerst in een DMZ pension in Haarlem (kleverpark plantsoen), mijn vader vond in Amsterdam een ander DMZ pension en hoe hij het gedaan heeft weet ik niet, maar we verhuisden naar de Roemer Visscherstraat (vlakbij Vondelpark).
Dat was iets beter, we kregen 3 kamers!!!!!!!! Voor de rest was hetzelfde: armoede, flink besparen op die gasten uit Indië, want de pensionhouders kregen geld voor de mensen die zij "opvingen" van de DMZ.
Nogmaals: misschien zijn de pensionhouders erger dan de DMZ! Stelletje uitzuigers.

Oh, ja iets leuks.
Toen we nog in Haarlem zaten moest ik naar natuurlijk school.
Daar noemden ze mij "de blauwe" . Ik trots, want ik dacht: zij denken dat ik blauw bloed heb, dus ben ik in hun ogen van adel.
Dat vond ik prima! Laat ze dat maar denken, dacht ik, ze respecteren mij dus......
Ik werd natuurlijk niet boos, alleen was ik zo trots als een pauw.
Totdat ik dat later aan mijn ouders vertelde. Zij vertelde mij dat ik (helaas) niet van adel was, maar dat dit gewoon een scheldwoord was voor die "gasten" uit Indië. Weg trots, ik was teleurgesteld.........


DK

Duinkonijn,

Waar komt volgens jou het woord "Blauwe" vandaan. In restaurant Blauw in Utrecht (Indisch restaurant) sprak ik de Indische serveerster op aan en die kwam met het verhaal van het blauwe stuitje. Nu gaat het verhaal dat niet alleen Indischen maar ook Chinesen en andere Aziaten dat hebben, dus daar kan de naam niet vandaan komen.

Maar heb jij niet een geloofwaardige verklaring???

Voor mijn beurt en ongevraagd, mea culpa....

"Blauwe"".....

Marine en dan ook nog onderling en niet offciëel. En burgerlijk verder overgenomen, zoals vele andere begrippen

In Indië/Indonesia was het gewoon "bruine" als tegenhanger van totok....terwijl totok eigenlijk letterlijk gebruikt mag worden voor een groepering afkomstig uit een ander land en nog origineel is en nog niet vermengd..... totok chinees - totok belanda. Bij de Indische - althans de (Indischen) kringen van volwassenen waar ik in verkeerde - werd een totok chinees al snel minderwaardig genoemd singkeh.... en de totok belanda werd gewoon totok. Ook zelfs als een "blanke"uit pure Nederlandse ouders daar was geboren en opgroeide werd ie ook al eem totok genoemd. Maar nogmaals: dat was dus in mijn "Indische" kringen zo. Of het algemeen was????
Echter, de jeugd hanteerde deze normen niet....ook weer in mijn kringen.... daar was het gewoon Jantje Pietje Klaasje maar dan in bijnaam vorm en ongeacht ras-afkomst. We keken niet naar afkomst en het zooitje kacungs waar ik mee omging en toe behoorde was: Javaan, Menadonees, Chinees, Indo en een verlate Nederlandse jongen en Madurees.

Net als dat in Indië/Indonesia soms gemakshalve elk persoon afkomstig uit de Molukken vrij vaak simpel werd aangeduid als zijnde "Ambon", hetgeen natuurlijk niet juist was, aangezien niet iedere Molukker van Ambon komt. (In mijn "familie" zaten leden uit Huwae en Boela (Seram) en toch waren zij simpel Ambonezen. En het gekke is, dat daar toen niemand er eigenlijk over viel.
Nogmaals, was voor mijn beurt....en gebaseerd op de kringen waar ik in verkeerde, dus niet algemeen en niet wetenschappelijk, zeg ik maar.


PS: Als je de KB afstruint in de krantenartikelen, dan staat het bol van"Nederlandsche bijnamen voor "gekleurde" mensen, bedacht en geschreven door Nederlandse redacteuren in de Indische kranten.... Amien.

De naam Ambonezen dateert nog uit de VOC-tijd toen Ambon-stad de belangrijkste VOC-kolonie was. Dat is historisch zo gegroeid.
Pas rond 1970 toen de RMS aan de bel trok en de naam Zuid-Molukkers introduceerde ging de media dat gebruiken en kort daarna werd het afgekort tot Molukkers

Een kleine groep "Ambonezen" had in 1950 de RMS uitgeroepen.

Die groep bestond uit ex Nederlandse ambtenaren en werd gesteund door een deel van KNIL soldaten , de zgn Ambonezen.
Ze waren uitgestapt van de N.I.T omdat de NIT had besloten om bij de Republik aan te sluiten.
Ambon was de grootste eiland van de 3 kleine eilanden Ambon-Haruku-Saparua .

Het was nog de vraag of de afgescheiden "Ambonezen" ook namens de andere eilanden groep kan spreken .
Bij een andere groep Ämbonezen"heb je ook de bewoners van een paar kleine eilandjes die wel pro Republik zijn ( Orang Kei).

De naam RMS (Republik Maluku Selatan) werd waarschijnlijk gekozen om een verschil te maken met de bewoners van de Noordelijke gedeelte .
Nu heeft Maluku Selatan een andere naam:
Propinsi Maluku, in totaal heb je daar 132 talen(Wiki) , zo veel talen omdat er mss zoveel eilandjes zijn ?

Ik wil toch terugkomen op "Blauwe".

Als oud marineman werd ik natuurlijk met dat Blauwe geconfronteerd: blauwe hap en wel de Nasi Goreng op woensdagmiddag en op het KIM op vrijdagmiddag, we kregen er vrij bier bij want alcohol kon vlak voor het weekeinde. Blauwe als aanduiding voor Indischen, maar niemand in de Marine heeft mij de oorsprong van het woord kunnen verklaren.

Ik ben zelf wat gaan grasduinenen en bij blauw kom ik op de kleur "Indigo", de blauwe kleur van de spijkerbroeken. deze kleurstof komt ook voor in Indie, afgeleid van de naam van de rivier Indus of Indo. Daar vanuit redenerend kwam ik op het idee dat indigo een verbastering is van het woord Indo oftewel indigo=blauw=indo., dus blauw= indo
Voor wat mensen klinkt het ver gezocht maar ook dat blauwe stuitje lijkt mij niet alleen ver gezocht maar ook een niet sluitende redenering, veel Aziaten hebben dat blauwe stuitje.

Terwijl mijn redenering wel sluitend is. Maar ik sta open voor andere oplossingen.

Valerio,
Ik weet de achtergrond van "blauwe" ook niet, wel dat het als scheldwoord werd gebruikt.
Gelukkig ken je het woord ook uit je marine tijd. Misschien in iets ander verband.
Maar de oorsprong van het woord weet ik ook niet.
Jij en ik en anderen kennen wel de toepassing, maar niet meer dan dat.
Jammer dat Bro Henri en Boeroeng en OmSid (toch kenners) hier niet op in gegaan zijn.........


DK

Ik ben natuurlijk ook ooit eens op zoek gegaan naar de herkomst van de bijnaam blauwe.
Een veel gehoorde verklaring is dat het uit de marinewereld komt, een andere verklaring is de mongolenvlek bij de bips. Maar nergens is er een persoon of een onderzoek die met zekerheid de oorsprong kan noemen.

Boeroeng,
Dank dat je op zoek bent geweest naar het woord/begrip "blauwe".
Jammer dat het geen andere betekenissen heeft opgeleverd dan wat je schreef.
Of dit voldoende is voor Valerio, dat weet ik niet..........


DK

Valerio,

Je begon dit bericht met:

Citaat :

Ik heb in tijden niet zo'n leuk boek over de Indische gemeenschap in Dordrecht gelezen. 3 generaties paraderen voorbij en elkeen laat niet allen zijn eigen geschiedenis zien maar ook een stukje van de Indische werkelijkheid in Dordrecht zien. Het zijn recht voor zijn raap verhalen zonder veel opsmuk waar veel 2de en latere generaties aan mank gaan. Je kan hun Dordse verhalen duiden als uit het leven gegrepen.

Waarom vraag je bro Henri niet of hij hier meer over weet?
Desnoods via een PM (persoonlijk bericht).
Hij weet heel veel over Dordrecht!!!!!


DK

Als ik snel de interviews in het boek erop nalees, is het vnl de kleine Boeng die naar Dordrecht werd gestuurd (verplicht spreidingsbeleid). Dat kan een reden zijn dat mensen zich niet politiek georganiseerd hebben of niet in de kerk een identificatiepunt vonden. Ik blijf er bij dat Tjalie Robinson er voor gezorgd heeft dat het Indischdom niet in het verdomhoekje werd gestopt. Zodoende bestaat ueberhaupt Indisch 3.0, anders was Indisch toch een Niemandsland, zonder ankerpunten

Ik denk dat er toch een bepaalde politiek achterzit om de Indische mensen te verspreiden, hoe moet ik anders verklaren dat indischen zoals mijn geliefde oma naar Westerbork of all places werden doorverwezen. Gelukkig heeft zij de gaskamers niet bereikt. Met Zuid-Molukkers werd o zo voorzichtig omgesprongen zoals de plaatsing in kamp Vught, worden mensen daardoor niet gestigmatiseerd???

Ik vraag me af hoeveel mensen nog de Moesson lezen of lid zijn van Pelita of LVOG. Dat zijn toch een van de weinige aggregatievormen van Indischen. Misschien willen we niet als minderheid afgeschilderd worden maar we zijn het wel in multi-cultureel Nederland

P.s. over dt Blauwe dat afkomstig moet zijn uit de Marine is wel opmerkelijk. De marineuniformen zijn blauw maar het marineuniform in de tropen is daarentegen weer wit (het verandert dacht ik met de kreeftkeerskring).
En mongool in verbinding brengen met Blauwe/Indo lijkt me niet alleen vergezocht maar ook elke grond van waarheid missen. Mijn onderzoek (sic) is meer op het etymoligische oorsprong gericht en op de verbinding indigo/indie-indo

....Hij weet heel veel over Dordrecht!!!!!
.....


Eh, beslist niet.
Maar desalnietemin dank voor je hoogachting DK.

Nou bro Henri,
Niet zo bescheiden doen.
Natuurlijk acht ik je hoog!

DK