In Nederland heb ik voor het eerst gehoord over zomertijd en wintertijd. Zomeruur is denk ik een Belgische uitdrukking en zomertijd is Nederlands. Ik was in 1987 een tijdje in België geweest.
In Indonesia hebben de eilanden ook hun eigen tijd. Zoals Bali is een uur eerder als Java. Zo ook Kalimantan (Borneo) De Molukken is 2 uur eerder. Toen ik met een tour meeging door de eilanden moest ik elke keer mijn horloge gelijk stellen.
In Kalimantan gingen we op een houseboat de rivier Mahakam op naar het gebied van de dajaks. Vlak voor hun gebied worden wij eerst geteld door de immigratie en je moest een fotokopie geven van je paspoort. Teruggaande werden we weer geteld.
De dajaks doen nog heel veel aan animisme. Ze waren koppensnellers geweest. Aan de hekken hingen nog steeds doodskoppen. Ze vertelden dat het van apen waren. Je moest het maar geloven.
We gingen ook de jungle in om de zwarte orchidee te zien. Ik was als de dood voor slangen en bloedzuigers. Voorop liep een man met een grote klewang (zwaard) om voor ons een weg te banen. Na een uur in de hitte te hebben gelopen, wees de gids ons op de zwarte orchidee. Ik had mij voorgesteld een soort zwarte catleya te zien. Maar het is een bloem zo groot als je hand met mosgroene bloemblaadjes met een zwart hartje. Inwendig was ik teleurgesteld. Had ik daarvoor een uur in de rimboe gelopen, alleen voor zo'n bloem.
De waterval was wel mooi, in de bomen vlogen de neushoornvogels. Nou, Kalimantan vond ik niets aan. Op die houseboat vond ik het wel leuk. Heel erg prmitief, maar schoon. Het deed alle dorpjes aan. De groenten en garnalen worden in de dorpjes gekocht en aan boord gekookt. Sommigen van de groep sliepen in de longhouse van de dajaks. Ik bleef slapen op de boot. Ik vertrouwde hun animisme niet. Misschien lag het aan mij hoor. Onbekend maakt onbemind.
Uit: memoires van Aurora