Soekarno was natuurlijk ook bekend als een dictator. Het was publiek geheim dat tijdens zijn speech hij altijd uitkeek naar een vrouw. Zodra hij in zijn speech "Saudara, saudara ....." en dan met zijn wijsvinger in de menigte wees dan zie je zijn adjudanten al kijken van hem en dan naar de menigte, waarheen hij wees. Ik was toen net 21, dus direct wegwezen als hij midden in zijn speech alleen maar begint met "Saudara, saudara......."
Hij had ook nog een vrouw op Bali, een Chinese, die in de Wajang wereld/toneel danste. Haar paleis was dat mooie gebouw in Tampaksiring geweest.
Soekarno had veel op zijn geweten. Zijn eerste vrouw is in feite Inggit. toen woonde hij nog in Jambi (in de tijd van Ned. Indië).
Inggit had een pleegdochter : Fatmawati, omdat zij geen kinderen kon krijgen. Soekarno ging met Fatmawati er van door.
Inggit schreef nog een boek : "Ku antar ke Gerbang" (Ik begeleid je naar de Poort) Ze bedoelde hiermee de onafhankelijkheid poort.
Op haar sterfbed in Bandung had Fatmawati aan haar vergiffenis gevraagd. Zelf woonde Fatmawati in een gewoon groot huis in Jakarta in de regio Kebayoran Baru, Jl. Sriwijaya. Fatmawati stierf, dacht ik, in Kuala Lumpur. Trouwens de andere vrouwen : Haryati & Yurike hadden ook een gewoon woonhuis.
Op Soekarno werd vele keren een moordaanslag geprobeerd, maar elke keer mislukte het. Zoals o.a. in Cikini, bij een school, waar ook schoolkinderen het slachtoffer waren geweest. Volgens zeggen kwam het doordat hij altijd een kris bij zich had. Die kris droeg hij onder zijn arm. Ik weet niet meer precies welke arm, links of rechts. Dat kun je op zijn foto's zien. Maar er gingen ook geruchten rond dat zo'n moordaanslag met opzet is gearrangeerd. Zielig de kinderen! Om te laten zien dat de vijand hem niet kon raken.
Soekarno woonde met zijn kinderen in het Merdekka Paleis in Jakarta. Na zijn dood moesten de kinderen daar weg. Soeharto heeft nooit in dat paleis willen wonen. Hij verkoos in zijn eigen huis te blijven aan de Jln. Cendana. Maar kocht wel geruisloos alle huizen op aan de Jln. Cendana. De hele straat werd altijd goed bewaakt. Ik had een collega daar wonen. Als wij naar haar toe gingen moesten wij langs de zovele securities met camera's. Erg was dat.
Ik had v/h eens gewerkt voor de groep van de kinderen van generaals. Die hadden overal bedrijven, samen met de zoon van Soeharto. Een van die directeuren, een zoon van de bekendste generaal, had een verhouding met de dochter van Soeharto. Ik kreeg de zenuwen om telkens de adjudant van haar op kantoor te zien. Zo niet van de moeder. (ibu Tien).
Soekarno had niet zoveel "geld". Daarom hadden zijn kinderen ook niet veel gekregen. Soekarno was een one-man show, een one-way communication man. Daarentegen Soeharto was heel slim, had goede strategie. Doordat Soeharto weer contact zocht met de UNO (VN) kon Indonesia veel investeerders ontvangen. Dat was werk voor de bevolking.
Soekarno dacht alleen aan zijn eigen plezier, m.n. vrouwen. Met de meeste filmsterren had hij een avontuurtje, die kregen van hem dan een huis en een auto.
Na zijn dood moesten deze vrouwen door de huidige (toenmalige) regering alles terug betalen of afdragen. Soekarno had een goed stel hersens, sprak 14 talen, maar deed niets voor het land dan alleen de MERDEKKA. Geen opbouw of zoiets.
Bij Soeharto ging het niet zo makkelijk. Ibu Tien lette goed op hem. Eens had hij, dacht ik, geprobeerd, met Rahayu Effendy, een filmster. Ze gingen naar hotel Kartika Chandra aan de Jl. Gatot Subroto. Nou, hij had het geweten! Bu Tien kwam er achter dat hij daar zat.
Een grote strontwagen (mobiel tinja) liet ze al die rotzooi in dat hotel spuiten. Vreselijk was het! Men vertelde dat Soeharto met vrouwen omging als hij ging golfen. Of het waar is, is niet duidelijk.
Er gingen zoveel geruchten over ibu Tien. Of zij achter die moordaanslagen zat is niet duidelijk, want toen de president met Rahayu Effendi aanlegde, was ibu Tien des duivels. Zij had v/h ook de wet ingesteld in 1974 dat een ambtenaar geen 2 vrouwen mocht hebben, tenzij met toestemming van de eerste vrouw. Als een echtgenote van een hoge ambtenaar b.v. weet dat haar man vreemd ging, dan neemt ze contact op met ibu Tien. Prompt werd die ambtenaar uit z'n functie gezet. Zo heeft ibu Tien meer van die uitspattingen. Het was een publiek geheim dat ze ook geen normale dood was gestorven.
De 2 zonen van Soeharto hadden ruzie met elkaar : Tommy en Bambang Trihatmodjo. Toen moest Tommy zijn pistool hebben getrokken om op zijn broer te schieten, ibu Tien sprong er tussen in en werd geraakt in haar borst. Ze hadden haar direct naar het Legerziekenhuis in Jl. Gatot Soebroto gebracht. Het was zondag, geen artsen aanwezig. Haar kist mocht daarom ook niet meer
geopend worden. Dit was in die tijd een publiek geheim.
Trouwens in het gezin Soeharto ging al lang vele dingen mis. De oudste zoon (ben z'n naam kwijt ging om met de dochter van Liem Sioe Liong, zij was getrouwd. Soeharto kwaad, stuurde zijn zoon naar London. Maar die dochter ging er achter aan.
Men vertelde ook dat de oudste dochter de man betrapte met een mannequin (pragawati) Dietje Adikoesoemo heette zij, denk ik, die was ook door "iemand" naar de andere wereld gebracht, maar een orang pienter kreeg de schuld en ging de jail in.
Zo had je meer van die geruchten/verhalen.
Uit: memoires van Aurora
do 2 apr 2009 - 14:59