Ben even afwezig.... op bezoek bij Pak Lurah

Gepland....erover nagedacht..... weer gepland ..... weer erover nagedacht.... kortom: de standaard procedures van een sterrenbeeld Balans... wikken en wegen en wikken en wegen....

Over de streep getrokken door meedenkers en dus moet de sapi nu bij de horens gevat worden en wordt het lijflied van Feyenoord toegepast door mij "Geen woorden maar daden."

• Het was de afgelopen weken al een beetje stil met mijn bijdragen en als vervolg

• zal het de komende weken helemaal stil zijn met héél misschien af en toe een klein tekentje van leven tussen neus en lippen door.

Ingewijden weten ongeveer wel wat er zich afspeelt en mijn tijd en energie consumeert, maar voor andere leden ( bijvoorbeeld diegenen die interesse hebben zoals konijnen in de duinen en downunder cabe rawit telers - voor wie de winter bijna ophoudt ... nog even volhouden Om K.) een kleine explikatie:

- Verhuizing. Inpakwerk is zo gebeurd... alles serampangan in de keranjang en klaar is Pak Kromo, maar dan mijn kostbare elektronika zooi weer netjes ordenen en zorgen dat alles weer goed draait... tja, da's een ander verhaal....

- Verjaardagen en dus masak, zoals het een Indo betaamt met bijna 100% Indonesia adat (selamatan en makan) in zich, dus véél masak en héél véél masak.

- Planningen maken en voorzieningen treffen in verband met het feit, dat a.s. februari 2013 toch al snel nadert en dát februari 2013 impliceert een bezoek aan een stukje zee in de buurt van Bawean.....Madura / Java / Gersik.....ter herdenking van 71 jaren geleden...... Op de christen manier gezegd: zo God het wil. Ik hou het dan bij mijn eigen "Insllh" voluit gesproken en gebeden dan.... Hopelijk kom ik dan Pak Lurah daar tegen en heeft ie dan weer wat stof tot zemelarijen / rijmelarijen en beuzel-verhalen mede te delen aan me.
Zo niet, dan zal ik best wel Cak Albaroyo tegenkomen en wie dat nu weer in hemelsnaam is? Start Youtube en laat de zoekmachine maar gaan naar Cak Albaroyo... Eh, wel dient men smerig vies goor laag Surabayaans dialect te verstaan, want anders snap je geen ketela of pohong van zijn dialect en verzinsels....


Dus mocht het opgevallen zijn, dat het wat stil was, is en zal zijn: ..... Mea culpa.

Bro Henri,
ik zal je wel erg missen hier.
Maar ik begrijp het.
Tot schrijvens!



DK

Hmm, ja, well, niet vergeten na Suraboyo naar stuurboord af te slaan dan een beetje bakboord aan houden! Zal wel wat drijfhout op 't strand in de fik steken, op hoog water wachten, dan kan je bij om K wel even mampir, kopi tubruk Arabica asli staat al te wachten! De cousies van Somalia een beetje te luidruchtig geworden mas? wel sampai strakkies dan, siK.

Niet alleen te te te te luidruchtig, maar bovendien schijnt men een clandestiene spaarrekening geopend te hebben gevuld met financiën die zij uitgespaard hebben door GEEN schoonmaak middelen (vegers, zeep, borstels, dweilen, zemen, raamwissers, stoffer en blik en zeep voor de kleding was, welke ik e.d.) in bijna 2 jaar tijd te kopen....
Verder koopt men ook geen stofzuiger, die ik - uit broeder geloofsovertuiging - heb uitgeleend (en ter bescherming tegen stof en vuil van mijn domein.)

Ik dacht altijd dat er niets smerigers kon bestaan dan de looppaden toen van de open lucht Pasar Pabean en Pasar Genteng in de natte moesson als de paden beceh waren, maar die mening heb ik nu herzien. Verder dacht ik ook altijd dat Indonesische pasar vrouwen een bizonder hard stemgeluid hebben (waar ik overigens erg op gesteld was vanwege de vertrouwdheid van de Indonesische schelle damesklanken), maar het stemgeluid van dames afkomstig uit het land waar genoemde en bedoelde personen uit Somalia mee gezegend zijn, overtreffen alle Db normen... een brommer met een kapotte uitlaat zou zich diep schamen voor het minkukelig geproduceerd geluid ten opzichte van het alles overheersende en doordringende klankgebeuren van deze dames..... vooral als blijkt dat er eentje een beetje uitgezet is in de buik en de dader op het Somalische kerkhof ligt...... Maar niet getreurd, de Sociale Dienst staat al in de houding met een kinderwagen en - uitzet.... as usual.

Zie voor een nauwkeuriger relaas: http://www.imexbo.nl/t-oemar-en-c-kroesen.html ... ongeveer vanaf 1/3 van onderen.

Maar aan alles zit een keerzijde en aangezien ik een positief ingesteld Indo personage ben, is het leuke van alles, dat ik mijn Indo voorkomen binnenkort dus mag vertonen in een welbekende Indo- en -muzikanten -buurt en er zijn mooie parkjes en watertjes nabij voorzien van leuke zitbankjes en als klap op de vuurpijl een welbekende Toko ook al rijkelijk voorzien van alles wat naar bekende Indische koekjes ruikt en smaakt, dus het feest kan dan niet op en zal het straatbeeld dan aangevuld zijn met oude sirih pruimende Indo's die af en toe de snater dichthouden, omdat er dan van de koekjes genoten wordt.... Als vanouds uit de jaren '60 van de vorige eeuw, zal dan de Indische Jago weer overheersen in die buurten af en toe muzikaal en zangtechnisch het openlucht kumpulan gebeuren begeleiden...

En dat we Indo's zijn, dat willen we weeeeeten.
Kom niet te dichtbij, want we hebben bawang putih en terasi gegeeeeten.

Wij zijn Indo's behorend tot het ras der Indo Mohikanen
en bestuderen op ons bankje gezeten, de overige medelanders zonder banen.

We genieten van onze jajan en kue kue en mijmeren over vroegere kacung streken;
ginnegappen in ons Indisch moerstaaltje en worden door passanten vreemd bekeken.

"Hé kijk nou 's, daar hebben we ook al si Piet
met zijn rollator en nog steeds zijn ogen als mata sipit."

"Eh hoe jij Piet, alles goed of alles al leggrek jouw lijf?
En? Zit je nu nog steeds bij die nieuwe vriendin, dat blonde wijf?"

"Wah, niet pek, zij is niet goed wijs en ik ben allang ervandoor gegaan,
want zij kan niet koken: zij weet het verschil niet tussen kecap en levertraan."

............. En zo kabbelt de Indo kali zachtjes voorbij in het leven
en zullen de bankjes in de toekomst ooit eens aan anderen plaats geven.


Tja, in februari a.s. is het dan alweer 71 jaren geleden, dat er Marine jongens (waaronder familie van mij) hun leven gaven en nu voor eeuwig rusten op dat stukje zeebodem bij Bawean op circa 90 meter diepte en dat zal dan - Inshllh / Zo God het wil - herdacht worden t.z.t.

Als het zover is, dan zal hierover nader bekend gemaakt worden.

De groeten en prettig weekend toegewenst door de club van Jantje Sutil
die soms uitbundig in zijn neus zit te spelen met groene balletjes oftewel de upil.