'Bij mijn terugkeer uit Indonesië in het vaderland'

'Bij mijn terugkeer uit Indonesië in het vaderland'
door Sjoerd van der Werf. dinsdag 28 april 2009 | 19:58 | Laatst bijgewerkt op: dinsdag 28 april 2009 | 20:05



Veteranen onder elkaar aan een koekje tijdens de bijeenkomst in zaal Schepersveld. foto Michel Beskers

AALTEN - De Aaltense veteraan is in Indië, Nieuw Guinea en Korea geweest, of in Libanon, de Balkan, Irak en Afghanistan.

Hij is al flink op leeftijd en een dertiger of veertiger. En hij is dinsdagmiddag door de gemeente Aalten geëerd met een veteranenbijeenkomst in zaal Schepersveld in De Haart.

Voor het eerst, trouwens. Landelijk is de veteranendag op 29 juni, maar burgemeester Bert Berghoef vindt dat er plaatselijk ook aandacht moet zijn voor veteranen. Niet elk jaar, maar om het jaar. "Het ene jaar hebben we een bijeenkomst voor alle burgers die een koninklijke onderscheiding hebben gekregen, het andere jaar is de plaatselijke veteranendag."

De bijeenkomst in Schepersveld werd door een dikke honderd oorlogsveteranen bijgewoond, vaak begeleid door hun partner of een familielid. De 83-jarige Wim Elferink was er met zijn vrouw. Hij vindt het een uitstekend initiatief van de gemeente. "Heel goed zelfs. Misschien kan ik wat verhalen met anderen uitwisselen. Onze kinderen begrijpen dat niet."

De Aaltenaar (hij werkte altijd bij Spinkat-Sonoco, maar plaatsgenoten kennen hem ook als de controleur van de hondenbelasting) ging in 1947 als twintigjarige in militaire dienst. Na Arnhem, Oirschot en wederom Arnhem ging hij naar Indië. Drie jaar diende hij. "Voor negentig cent per dag. En als je in de gevarenzone zat kreeg je 1,10." Als kwartiermaker zat hij nooit op een vaste plek. Na drie jaar kwam hij weer thuis. Een oorlogservaring rijker.

Burgemeester Bert Berghoef toonde de veteranen een leren portemonnaie met opdruk 'Bij mijn terugkeer uit Indonesië in het vaderland' die een van hen na terugkeer heeft gekregen. Zijn vraag of er wellicht duizend gulden in zat werd door de zaal met gelach ontvangen.

Zo'n portemonnaie heeft Wim Elferink bij zijn thuiskomst in Aalten nooit gehad. Maar wel geld: 360 gulden om precies te zijn. "Voor elke maand die je weg was geweest kreeg je tien gulden."

de Gelderlander