'Zomergast Jim Taihuttu kijkt zelf nooit, zeg maar'
OPINIE - Jean Pierre Geelen − 28/07/14, 07:02
COLUMN Zomergast Jim Taihuttu dacht dat hij aan mocht schuiven omdat hij jonge mensen aan zou trekken, schrijft Jean Pierre Geelen. 'Al te vaak maken media de denkfout dat jongeren beter te bereiken zouden zijn door ze simpelweg jongeren voor te schotelen.'
Hij kende het tv-programma Zomergasten wel, maar regisseur Jim Taihuttu (Rabat, Wolf) had het 'nooit gezien, of zo'. Het was niet de enige handicap waarmee het programma zondagavond te kampen had. De studio werd geteisterd door fruitvliegjes, tweemaal viel het geluid uit door 'iets in dit gebouw', zoals Wilfried de Jong uitlegde.
Taihuttu (1981) dacht dat hij er zat 'om wat jongere mensen aan te spreken'. De Jong voelde zich tegenover hem 'een soort fossiel'. Als Taihuttu al gelijk had, is het maar de vraag of zijn naam onmiddellijk veel meer jongere kijkers zal hebben getrokken. Al te vaak maken media de denkfout dat jongeren beter te bereiken zouden zijn door ze simpelweg jongeren voor te schotelen.
Visie ontbrak
Taihuttu werd aangekondigd als 'multi-talent': regisseur van succesvolle films en dj - 'Ik ben heel goed in sirenes'. Eén talent wilde zondag maar niet aan het licht komen: een goede Zomergast te zijn. Wanneer het vraaggesprek geen persoonlijk interview wil zijn, vergt het talent voor een Zomergast behalve enige bekendheid en publiekelijke aantrekkingskracht vooral een verhaal, een onderwerp of een visie. Dat ontbrak zondag voor een groot deel. Het ging over zijn jeugd in een multiculturele wijk in Venlo, over zijn (half-)Molukse afkomst, over goed en slecht, en vaak over het vak van films maken. Maar vaak bleven Taihuttu's opmerkingen steken in oppervlakkigheden, voor de ietsje gevorderde kijker des te onverteerbaarder door een stortvloed aan stopwoordjes als 'zeg maar', 'of zo', 'absoluut' of 'een soort van'.
Na een oud fragment uit Hopla (VPRO) met Jan Cremer, vroeg De Jong ('Als jij zegt dat je deze uitzending voor jongeren maakt, moet je even uitleggen wie Jan Cremer is') wat dat fragment hem deed beseffen. Taihuttu: 'Dat alles kan, zeg maar, of zo. Basically.'
De Jong, die dicht bij de ideale Zomergasten-presentator komt, vroeg ditmaal niet erg door, maar leek te kiezen voor een avondje freestyle jazz. Het gevolg: nooit volgde een doordacht college, zoals vorige week nog angry old man Freek de Jonge een fraaie avond verzorgde waar de kernwoorden vertrouwen, concentratie en discipline als rode draad doorheen liepen. Taihuttu kwam nog het meest op gang na een fragment uit Scorsese's film Mean Streets.
Na een lange, levensechte dialoog over geld en schuld ging het over de kunst van een dialoog schrijven en spelen. Taihuttu: 'Als je een gesprek zou opnemen zonder dat de twee daarvan zouden weten, valt het op dat er heel veel nutteloze woorden vallen. En dat het bijna niet te schrijven is.'
Daar hadden we al zo'n idee van gekregen.
Fragmenten
Het gebrek aan diepgang wilde niet zeggen dat de avond mislukte. De kracht van Taihuttu zat in zijn keuze van de fragmenten. Van de fraaie documentaire clip van het nummer All I Need, van de groep Air, tot een pijnlijke confrontatie tussen een Overijsselse boer en een Molukse man in de documentaire 'Vreemdelingen en bijwoners' van Geertjan Lassche.
Ook een ontdekking dankzij een wat jongere gast: de Wintersessie op 101Barz (een digitaal platform van onder meer BNN) door de rapper Mocromaniac, die 'het verhaal van de straat' vertelt. Taihuttu: 'Als je deze jongen op zijn vijfde een trompet had gegeven, had ie afgelopen jaar op North Sea Jazz gestaan.'
Kern van de avond waren twee fragmenten van regisseur Jacques Audiard: de documentaire The making of De Rouille et d'Os, en het gevangenisepos Un Prophète, de beklemmende en inderdaad meesterlijke keuzefilm van Taihuttu. Audiard is 'de beste regisseur van dit moment' zei Taihuttu. Waarom? 'Iedere keer dat hij iets maakt is het gewoon verschrikkelijk goed, en krijg je zin om ermee te stoppen.' Aha.
De avond sloot af met een stukje docu over het maken van Miles Davis klassieke album Kind of Blue. De Jong: 'Hier eindigt de avond met iets dat perfect is, voor jouw gevoel.' Fraaie fragmentkeuze, maar thuis waren voor deze avond toch nog wat verbeterpuntjes zichtbaar, zeg maar.
Jean-Pierre Geelen is columnist en televisierecensent van de Volkskrant.
zo 6 jul 2014 - 11:12
