'IK WOON LIEVER OP HET OPEN LANDDAN IN EEN HOGE FLAT.'
09 JULI 2014|TEKST KIRSTEN RONDA|ARTIKEL 45 VAN 45|TREFWOORD INDONESIË
Ie der jaar overstroomt de Brantasrivier in de sloppenwijken van Malang, Indonesië. Het stadsbestuur wil dat de bewoners verhuizen naar de voor hen gebouwde huizenblokken, maar die poging wordt niet door iedereen gewaardeerd. “Je komt alleen binnen als je een netwerk hebt”, zegt leider Khoirul Rifadi. “We bouwen liever een dijk, maar het stadsbestuur helpt ons niet.”
De oever van de rivier ligt bezaaid met slippers, tasjes en ander afval. Twee naakte jongetjes spelen in het bruine water en aan weerszijden, op enkele meters hoogte, staan stenen huisjes dicht opeengepakt. Was hangt uit het raam en op de reling van een brug te drogen. De rivier staat nu laag, maar dat is niet altijd zo. “Toen ik zes jaar was, werd ik wakker in een drijvend bed”, zegt Alia, die in Jodipan woont, een sloppenwijk in de stad Malang op Oost-Java. “Het water was zo snel gestegen, dat niemand het had verwacht. Mijn moeder trok me uit bed en redde mijn leven. Ons huis was niet verwoest, maar zat wel vol zand. We dwongen onszelf om er te blijven wonen, we hadden geen andere keuze.” Alia woont nu in een ander huisje met haar man en drie dochters, maar nog steeds vlakbij de rivier.
Naast de jaarlijkse, kleinere overstromingen waren er in de afgelopen tien jaar drie grote die huizen en bruggen beschadigden. Landverschuivingen komen ook voor: in 2011 werden twee huizen meegesleurd. Het stadsbestuur van Malang is daarom in 2001 en in 2012 een project gestart om de bewoners te laten verhuizen naar flats op een veilige plek, een woningbouwproject dat Rusunawa heet. Nu alle flats bewoond zijn, is begonnen met de bouw van twee nieuwe huizenblokken van vijf verdiepingen: Rusunawa II. De flats komen acht kilometer bij Jodipan vandaan te liggen, aan de rand van de stad.
Lees verder bij VersPers
do 10 jul 2014 - 11:26