Genaaid waar je bij staat

Genaaid waar je bij staat
2 september 2015 - 13:52 • Richard Loupatty



'Genaaid waar je bij staat', dat is een gevleugelde opmerking die de Molukse gemeenschap maar al te vaak zelf aan den lijve heeft ondervonden. Je zou zeggen dat het iets is uit de vroegere jaren 50, 60, 70, 80 etc. maar zie hier anno 2012 (toch maar pas 3 jaar geleden) gebeurt het nog steeds.

In 2012 nam de Alphense Molukse gemeenschap afscheid van een oud, houten gebouw. Oud en bijna op instorten. Kan me voorstellen dat wanneer je er voorbij fietste, reed of liep dat je dan dacht “Goh, wat een lelijk, oud gebouw is dat“. Het gebouw was echter heel belangrijk voor de Molukse gemeenschap. Bij tijden van blijdschap en verdriet kwam de gemeenschap altijd weer in 'de stichting’ om de gebeurtenissen te bespreken, lief en leed te delen. Niet alleen de Alphense Molukse gemeenschap, maar uit alle delen van Nederland kwam men dan hierheen. Het barstte dan iedere keer weer bijna uit de voegen. Zoals gezegd, het gebouw betekent heel erg veel voor de gemeenschap en speelt een centrale rol in het Moluks zijn, in het overleveren van tradities, dans, muziek, taal, respect... Het gebouw kent veel herinneringen en historie.

Het gebouw was echter niet meer te redden en in 2012 werd besloten om afscheid te nemen van het stichtingsgebouw. Zoals de Molukse gemeenschap nu eenmaal is hebben we dit met veel respect en dankbaarheid willen doen. Met een kerkdienst en een ceremonieel gedeelte. Zelfs een delegatie van gemeente Alphen aan den Rijn was hierbij, want zij hadden iets te melden:

Een tijdelijk stichting zou naast de oude komen, de oude zou worden gesloopt en binnen twee jaar zou een nieuwe stichting uit de grond zijn gerezen. Wethouders DuChatinier en Oppatja kwamen dit in alle geuren en kleuren vertellen. De eerste generatie zat op de eerste rij en hoorde het verhaal aan. Je zag ze denken... Immers, hoeveel keer hebben ze dit nu al meegemaakt? Een blanke Nederlandse man die zijn zegje deed, grapjes maakt, dingen beloofd en later nergens meer van af weet. Ja, nogmaals anno 2015 gebeurt dat dus nog steeds.

Intussen draaide tante Lies Hehanussa de sleutel voor het laatst om en liepen we naar ons tijdelijke onderkomen. ‘Tijdelijk’, dat hebben wij toch eerder en vaker gehoord? Tijdelijk, wat uiteindelijk permanent blijkt te worden. Nu is het zo dat aan het begrip ‘tijdelijk’ iets naars kleeft. Het is maar voor even dus let maar even niet op de kwaliteit. Een tijdelijke baan (voorwaarden zijn minder dan wanneer permanent), tijdelijke woning (tja iets minder dan..), tijdelijk gebouw (iets minder..).

'Tijdelijk verblijf'? Och, stop ze maar in barakken, kazernes, kampen die gaan toch zo weer weg.. kwaliteit van leven was voor onze loyale ouders bar en bar slecht.
Het oude gebouw ging tegen de vlakte en er werd een ander tijdelijke gebouw neergezet op de plek van het oude. het eerste tijdelijke gebouw daarnaast is weggehaald.
Helaas heeft het huidige tijdelijke gebouw wat kuren en is het niet optimaal te gebruiken. Gemeente gaat het repareren en zoals het ernaar uitziet wordt het zoals we het hadden verwacht … tijdelijk wordt permanent, omdat DuChatinier zich niets meer kan herinneren.. wij toch wel?

Wij hebben een zeer gedenkwaardige 50-jarige jubileum achter de rug en ons respect gaat ook uit naar o.a. de Nederlandse gemeenschap, zoals zij ook met veel respect ‘onze’ wijk bezochten en daarmee ook onze eerste generatie mee-respecteerden. Binnenkort komt zelfs Koningin Maxima dat doen en is iedereen in rep en roer.

Blijkbaar heeft Du Chatinier toch niet dat beetje respect voor de Alphense Molukse bevolking.. of eigenlijk geen respect voor zijn eigen gedane beloftes. Zou hij meerdere beloftes hebben gedaan tijdens zijn ambtsperiode en die inmiddels niet meer weten te herinneren? Gelukkig weten ons dat wel te herinneren..


alphens.nl