Nasi koken op gas van koeienmest

Nasi koken op gas van koeienmest
04-12-2009 08:19 | Jan Lepeltak


Er is veel belangstelling voor de cementen reactor achter de boerderij van Ibu Sri in Suka Jaya, West-Java.

Indonesië worstelt met de klimaatverandering en een duurzamer energiebeleid. Een door Nederland ondersteund biogasproject kan uitkomst bieden: methaangas winnen uit de mest van Javaanse koeien.

Een plastic buis steekt uit de muur van de boerderij van Ibu Sri. De lange buis loopt naar een kraan verbonden aan een slang en een gasstel. „Het is veilig, het is schoon en het ruikt niet,” glimlacht de Javaanse boerenvrouw.

Achter haar huis in het dorpje Suka Jaya in West-Java staat een enorme stal vol melkkoeien die constant flinke hopen mest produceren. Sinds kort verzamelt het gezin van Sri de mest om het in de zogenoemde reactor te stoppen. Het cementen bouwwerk wint methaangas uit mest die met een stalen molen slap is gedraaid. Sri kookt haar nasi goreng nu altijd op methaangas.

Haar boerderij maakt deel uit van een grote melkcoöperatie in West-Java, die melk levert aan Friesche Vlag. De coöperatie wees Sri’s boerderij aan voor de eerste reactor die met Nederlands ontwikkelingsgeld zou worden gebouwd. In samenwerking met SenterNovem, verbonden aan het ministerie van Economische Zaken, en ontwikkelingsorganisatie Hivos willen de coöperatie en Friese Vlag de komende jaren 8000 methaangasreactors bij boerderijen op Java plaatsen.

„Friesche Vlag wil betere kwaliteit melk en een schonere omgeving, de boeren willen meer geld overhouden, en de Indonesische overheid wil meer duurzame energie,” zo vat projectcoördinator Robert de Groot van Hivos het nieuwe biogasproject samen.

De coöperatie en een lokaal bedrijf bouwen de reactors, die de Indonesische boeren voor omgerekend 460 euro kunnen kopen. De Nederlandse ambassade in Jakarta biedt een subsidie van grofweg 180 euro. De rest roomt de coöperatie af van de melkwinsten. Het voordeel voor de boeren is gratis brandstof in huis, geen brandhoutkosten en een goede bestemming voor de vervuilende mest rondom het huis.


Het economische ontwikkelingsproject van 6 miljoen euro stuit wel op enige culturele grenzen. De overwegend islamitische boeren zouden bezwaren hebben, omdat het „onrein” is. In de jaren 80 mislukte een dergelijk project. De kans op succes lijkt nu groter. Tien reactoren zijn al verkocht en negentien in aanbouw.

Ref.Dagblad

Waar cultuur en/of religie naast behoefte tot consumptie bestaat, zal altijd een tegenstelling of ontkenning ontstaan.
Ik respecteer een elk, die zijn religie aanhangt. Maar soms kan een "open mind" wel bevordelijk zijn, om tot een oplossing van een probleem te komen.

Uit hoofde van de religie of cultuur kan ik het bergrijpen, dat een product (van welke aard dan ook) als "onrein" beschouwd kan worden.

Aan de andere kant stel ik dan weer als voorbeeld: de mest die de karbouwen/ossen/buffels/koeien lozen, tijdens hun werkzaamheden op de sawahs wordt ook niet opgeruimd en de padi groeit welig en wordt in een later stadium geconsumeerd. Rein of onrein?

Ergens aan een kali gehurkt, doet iemand zijn behoefte en 100 neter verderop poetst iemand anders zijn tanden met hetzelfde water en wast zijn kleren en gebruikt het water om te koken. Rein of onrein?

Ettelijke jaren geleden leidde ik een waterzuiveringsprojekt in Noord Malaysia in de provincie Kedah ten behoeve van de kleine boerendorpen die hun brood verdienden door middel van de sawa rijstteelt.
Het water werd onttrokken aan de rivier en via de zuiverings-installatie gezuiverd en geschikt gemaakt voor consumptie.
Bij de waterinlaat grove filters lag menigmaal een kadaver van een karbouw, met als gevolg het extra ontstaan van bacteriën etc. De boeren besloten, nadat dit veelvuldig voorkwam, om de zuivering te sluiten en via een bypass het inlaat rivierwater (ongezuiverd en wel) rechtstreeks het pompenhuis in te laten stromen.

Waarom deden de boeren dit?
Als een kadaver tegen het ijzeren vangfilter aanlag, kwamen de bacterien al meteen de zuiveringsinstallatie binnen en was het onrein, ondanks alle moderne filtertechnieken.
Door een bypass te fabriceren, kwam er nu rein water direct het pompenhuis in om doorgevoerd te worden naar de diverse aansluitingspunten. Deze handeling was reiner, aangezien de kadavers nu gewoon door konden drijven.
Logica ?????

Eveneens in Malaysia. Het land is overwegend (streng) islamitisch en derhalve is een varken uit den boze.
Echter, een behoorlijk percentage van de bevolking is namelijk van chinese komaf en een varken staat bij deze groepering wel degelijk op het menu.
Men besloot toen - ook al jaren geleden in de eind 80/begin 90'r jaren - om de varkensteelt zoveel mogelijk te centraliseren en wel op lokaties, die verborgen lagen in de beboste gebieden en verweg van de bewoond gebieden. Want de omzet van varkensvlees was toch wel vrij groot en dus lucratief voor de regering.

De varkenshouderijen werden genoodzaakt om hun eigen zuiveringsinstallaties en electriciteitsvoorzieningen te bouwen, te onderhouden en te laten draaien, zonder dat enig afvalprodukt in de gemeenschap terecht kon komen.
Het opwekken van de electriciteit gebeurde eveneens met behulp van het methaangas process uit de ontlasting van de varkens.
Iedereen happy nu. De bevolking was het zicht kwijt op de varkens (Wat niet weet niet deert) en een behoorlijk belastingcentje kon de balstingpot gestopt worden.
Vraagje: Rein of onrein deze belastingcenten die gebruikt worden ten behoeve van het nut van elke bewoner, van welke religie dan ook.

Het blijft moeilijk allemaal. Wat zijn de grenzen van redelijkheid, fanatisme, realiteit noem maar op.

H