uit het AD van zaterdag 29 mei 2010,
'Ik ben net zo oud als Lubbers toen hij premier werd'
over de Indische achtergrond van Mark Rutte, enkele stukjes:
Toen hij vier jaar geleden nipt de verkiezing won om het lijsttrekkerschap van de VVD, stond de hele familie van zijn tegenstreefster Rita Verdonk met vlaggetjes in de zaal. Die van Mark Rutte niet.
"Mijn moeder, mijn broers en zussen, ze leven allemaal erg mee met wat ik doe en we weten dat we van elkaar houden. Maar ik kreeg na mijn overwinning een simpel smsje van mijn broer: gefeliciteerd. Dat is typisch de Ruttes. Gewoon je best doen en niet te lang miezemauzen als het tegenzit, maar zorgen dat het weer beter gaat."
Op de vraag waarom hij op bescheidenheid de nadruk legt, zegt hij:
"Mijn ouders hebben een paar keer in hun leven helemaal opnieuw moeten beginnen. Mijn vader zat in een Jappenkamp. Hij verloor zijn vrouw en bezat toen hij terugkwam alleen nog het pak dat hij aan had. Hij hertrouwde met de zus van zijn eerste vrouw, mijn moeder, ging terug naar Indonesië en bouwde een nieuw bestaan op. Totdat Soekarno iedereen eruit gooide in 1958. Weer moesten ze van voren af aan beginnen. Mijn vader ging hier werken bij eeen DAF-dealer. M'n ouders waren altijd heel nuchter over wat ze hadden. Ze gaven hun kinderen mee dat het belangrijk was te werken, bescheiden te blijven en er te zijn voor elkaar. Dat kreeg ik mee."
Mark Rutte was de jongste thuis. Als nakomertje in een groot gezin met zes (half)broers en zussen. Zijn vader was al 58 toen hij werd geboren. "Dat hij al ouder was, viel me pas op toen ik bij vriendjes thuis kwam. Hij zat altijd vol verhalen over Indonesië. Klaagde nooit. Toen ik 21 was, stierf hij. Ik ben dankbaar dat ik hem ondanks zijn leeftijd mijn hele jeugd bij me gehad heb."
Rutte groeide op in een gegoede Haagse middenstandswijk vol VVD-stemmers. Zijn ouders waren geen miljonairs, maar ook zeker niet arm. Niemand verbaasde het dat hij op zijn 16-de lid werd van de JOVD, de jongerenorganisatie van de partij, waar hij ook voorzitter van werd. Na zijn studie geschiedenis in Leiden werkte hij tien jaar in functies bij Unilever voordat toenmalig VVD-leider Gerrit Zalm hem in 2002 naar Den Haag haalde als staatssecretaris van Sociale Zaken. Binnen de partij werd hij direct getipt als de nieuwe man. Die hij na een interne strijd over de koers in 2006 ook werd.
Wat hij wil? "Ik ben somber over wat ik zie in Nederland. Mensen hebben niet meer het vooruitgangsgeloof van vroeger: dat hun kinderen het beter zullen hebben dan zijzelf. Dat geloof moet terug, want dat is de motor waar Nederland al sinds de 17de eeuw op draait. De staatsschuld groeit en de economie hapert. De politiek moet die problemen aanpakken en mensen vertrouwen geven dat het beter gaat als we de schouders eronder zetten."