Vanuit de lucht: Gemert omarmde repatrianten Auteur: door Geert van Elten | vrijdag 13 april 2012 | 02:38 | Laatst bijgewerkt op: dinsdag 17 april 2012 | 18:24
De wijk Berglaren in Gemert, waar veel repatrianten uit Nederlands-Indië terechtkwamen. Rob de Haas doet zijn verhaal samen met hoofdredacteur Ad Otten in het statige onderkomen van De Kommanderij: De Latijnse School aan de Ruijschenbergstraat in Gemert. Op het projectiescherm prijkt een opname van zijn vader van 13 september 1961. We zien de nieuwe wijk Berglaren.
Links de Groeskuilenstraat, die na een kruising met de Diederikstraat en Het Frans Brugske als Berglarenstraat rechtsboven uit beeld verdwijnt.
"Berglaren was in de jaren vijftig gebouwd om 120 repatriantengezinnen uit Indië te huisvesten", vertelt Otten. "Je ziet de nieuwe kerk onderaan en daarachter de Pius X jongensschool."
Dat grootschalige welkom was een initiatief van burgemeester De Bekker, die inspeelde op een regeling van minister In 't Veld. Die hield in dat voor elke woning voor een
Indische repatriant er nog een gebouwd mocht worden voor de eigen inwoners, plús nog eens 25 procent. "Eigenlijk wilde De Bekker er zelfs 240, maar de gemeenteraad maakte zich zorgen over de integratie van zo'n grote groep", weet Otten.
Toch is dat goed verlopen, vindt Rob de Haas nu. "We spraken de Nederlandse taal en de meesten van ons waren katholiek. Maar Indiërs zijn een mengvolk, nazaten van Nederlanders én de lokale bevolking daar. Dus we zien er wel anders uit."
De gemeente deed ook haar best om te zorgen dat de nieuwkomers werden opgenomen in Gemert. De nieuwe huizen werden zó toegewezen dat iedereen Nederlandse en Indische buren had. En het hoofd van de jongensschool Van der Velden richtte een burgercomité op, dat zorgde voor kennismakingsavonden en een gemeentegids.
"Ik heb alleen maar goede herinneringen", zegt De Haas. "Bijvoorbeeld aan ONI, de feest- en sportvereniging. 'Ontspanning Na Inspanning' was dat. En we hadden de Bingo, de Bond Indië Nederland Gemert en Omstreken. We deden mee met voetbal en de autochtonen sloten zich aan bij ons volleybal."
Welke les kunnen wij trekken uit dit integratiesucces? "Het moet geen assimilatie zijn", waarschuwt De Haas. "We hebben onze eigenheid behouden, zoals bij de Pasar Gemert. Maar nieuwkomers moeten de taal leren spreken. Het moet echt van twee kanten komen."
© Eindhovens Dagblad 2012, op dit artikel rust copyright.