Indrukwekkend afscheid Bredase oorlogsheld en Ridder Frits den Ouden
Laatst gewijzigd: donderdag 9 augustus 2012 - 14:27 | Auteur: Willem Jan Joachems
BREDA - Met veel militair ceremonieel is woensdagmiddag afscheid genomen van Bredanaar Frits den Ouden. Hij was een van de acht mensen die zich Ridder in de Militaire Willems-Orde mogen noemen, de hoogste onderscheiding die we kennen. Den Ouden overleed vorige week, hij was 98 jaar. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij heldhaftig in zijn bommenwerper tegen het Japanse keizerlijke leger.
Tijdens de uitvaart vlogen vier historische vliegtuigen over crematorium Zuylen, waaronder enkele Harvards. Ze vormden het eerbetoon in de lucht aan de overleden kapitein-vlieger. Ook op de grond was er volop lof voor Den Ouden.
Koningin
De uitvaart duurde ruim 2 uur en werd bijgewoond door de voltallige defensietop en vertegenwoordigers van koningin Beatrix, de provincie Noord-Brabant en de gemeente. Er lag ook een krans van de koningin. De commandant der luchtstrijdkrachten, generaal Sander Schnitger, roemde Den Ouden om zijn heldhaftigheid. "De koninklijke luchtmacht heeft een voorbeeld en een boegbeeld verloren."
Den Ouden was de enige nog levende 'luchtmachter' met de Militaire Willemsorde. Daarom domineerde het 'luchtmachtblauw'. Er was een uitgebreide erehaag binnen en buiten. Tegenover de hoogste militairen van ons land stonden 3 collega-ridders met de Militaire Willems-Orde, onder wie Piet van den Hoek uit Werkendam, 'partizaan van de Biesbosch'. Het was een indrukwekkend laatste eerbetoon voor een indrukwekkend man met een indrukwekkend leven.
Liefde voor Indië
Ridder Frits Jan Willem den Ouden werd geboren op 23 juli 1914, amper twee weken voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Toen hij 2 jaar oud was verhuisde hij met zijn vader naar de kolonie Nederlands-Indië. Zijn vader was gouverneur op het eiland Bali. Enkele jaren later keerden ze weer terug maar zijn liefde voor 'De Oost' was geboren.
Den Ouden meldde zich in de crisistijd -in 1933- bij de officiersopleiding van de KMA in Breda en plaatste zich bij de artillerie. Vervolgens keerde hij terug naar Nederlands-Indië waar hij commandant werd van een Hollands fort in Surabaya.
Japanse invasie
Hij liet zich omscholen tot piloot en kwam op een basis in Midden-Borneo terecht. Op 7 december 1941 werd de Amerikaanse vlootbasis Pearl Harbour aangevallen door het Japanse keizerlijke leger. Ook Nederlands-Indië werd doelwit.
Op 23, 24 en 25 januari 1942 stapte Den Ouden aan boord van zijn bommenwerper en voerde hij zware en succesvolle luchtaanvallen uit op de Japanse vloot. Daarbij werd een slagkruiser zwaar beschadigd en 2 transportschepen werden vernietigd. Bij één van de aanvallen werd Den Ouden zijn toestel doorzeefd met meer dan honderd kogels. Zijn boordschutter die achter hem zat sneuvelde, maar Den Ouden overleefde het.
Bier
Kort daarop kreeg hij van konining Wilhelmina de hoogste onderscheiding van ons land, wegens beleidvol en moedig optreden. Den Ouden hoorde dat toen hij toevallig op een vliegveld op Java naar de radio zat te luisteren. Om het te vieren pakten hij en zijn maten een krat bier, zo werd tijdens de uitvaart verteld.
Toen de Japanners de Nederlandse kolonie veroverden kon Frits nog net ontsnappen. Hij zat nog in het leger tot na de Tweede Wereldoorlog. In 1950 vond hij het welletjes en stopte hij er mee. Hij ging de burgermaatschappij in en in West-Brabant werd hij ondernemer. In Drimmelen zette hij scheepswerf De Amer op.
Karakter
Frits was niet alleen soldaat maar ook vader, opa en oom. "Een bescheiden man met een groot hart", zo omschreven zijn familieleden Frits. Opvallend was ook de vitaliteit die hij tot op hoge leeftijd had. Frits den Ouden ging in de Efteling de Python in, hij reed nog auto, was te gast bij De Wereld Draait Door, fietste en reisde mee in een heteluchtballon. Frits was nergens bang voor of toch wel? Tijdens de uitvaart kort werd er uiteraard gesproken over zijn oorlogservaringen. Maar de persoonlijke impact kwam nauwelijks ter sprake. Een zoon merkte veelzeggend op: ja, hij heeft een erg oorlogstrauma opgelopen.
Zijn Militaire Willems-Orde lag tijdens de uitvaartdienst prominent op een kussentje, op zijn kist. Daaronder de nationale driekleur. Mede-ridder Piet van de Hoek uit Werkendam mocht met enige ceremonie de onderscheiding terug geven aan de familie. Hij legde er een witte orchidee voor in de plaats. Daarna volgde de Nederlandse vlag, uit handen van de hoogste militair van ons land: Tom Middendorp. Een trompettist blies de Last Post, geheel in stijl. Zo bleef de uitvaart tot het laatst indrukwekkend.
Eerste publicatie: woensdag 8 augustus 2012 - 22:17
Omroep Brabant