Doe Maar in Symphonica in Rosso

zondag 14 oktober 2012 om 16:57 uur


Doe Maar: een feest voor iedereen!

Peter Hogeling

Foto’s: ANP

Zoals elk jaar is er Symphonica in Rosso. De Arnhemse binnenstad stroomt dan weer vol met mensen uit heel het land. Ik heb tot op afgelopen zaterdagavond geweigerd om een concert van Symphonica in Rosso te bezoeken, maar toen ik hoorde dat Doe Maar deze reeks concerten zou gaan verzorgen, heb ik geen moment getwijfeld. Ik ben gegaan!

Ook al ben ik zesentwintig en is Doe Maar voor mijn tijd, ik was niet de enige jongere in de zaal. Het stadion had zich gevuld met een gemengd publiek, dat maakte de binnenkomst ook leuk. Een mengelmoes van echte Doe Maar fans en alles wat er tussenin zit. Voor ieder wat wils, want ook Gers Pardoel zou komen optreden, had ik mij laten vertellen.

Doe Maar begon met het nummer 32 jaar. Gitaren klonken na een lang filmpje in zwart-wit, waarop allerlei Nederlandse artiesten de revue passeerden. Kort daarop klonken ook de eerste woorden: sinds een dag of twee. Na die woorden werden de leden van de band Doe Maar levensgroot geprojecteerd op de achterwand die ongeveer de hele Noordtribune in beslag nam.



Na het eerste nummer was het eerste half uur van het concert een beetje mat. Zowel klassiekers als nieuwere nummers konden er nog niet voor zorgen dat Symphonica in Rosso een feestje werd. Toen de vrienden van het feestje, Henk Westbroek, Frank Boeijen, Nol Havens en Erik Mesie het podium betraden, ging het dak eraf. Vak Zuid, waar ik zat, ging staan en er werd uitbundig gedanst. Het hoogtepunt van het feestje was het gastoptreden van Gers Pardoel die het liedje Liever dan lief samen met Doe Maar speelde. Daarna werd er op onze tribune alleen nog maar gedanst tot het einde van het concert.

Het concert werd dan ook toepasselijk afgesloten met het nummer Dit was de laatste keer. Met die woorden ben ik ook weggegaan: alles gaat voorbij, maar dit concert niet. Dit concert blijft nog even in mijn hoofd zitten. Daar kan ik in ieder geval niet aan twijfelen: deze editie van Symphonica in Rosso is een waar feestje voor iedereen!


Arnhem Dichtbij

Geplaatst 2012-10-14 om 15:55 | Bijgewerkt 2012-10-14 om 22:05

Geweldig Doe Maar zegt U tegen tieners van toen

Doe Maar, de populairste popgroep die ons land ooit kende, pakt een kwart eeuw later een vol stadion schijnbaar moeiteloos in. Gezien: zaterdag 13 oktober.


“Stel je netjes voor en zeg U U U”, zong Doe Maar begin jaren tachtig in het nummer ‘Pa’ tegen gillende, schreeuwende en huilende tieners. Gekker dan met deze Beatles der lage landen werd het in Nederland qua popgroepen niet. Na een kort bestaan kon Doe Maar de enorme populariteit niet meer aan en dompelde de nederpopgroep het land in 1984 in rouw.

Voor de derde keer zijn Hennie Vrienten, Ernst Jansz, Jan Hendriks en René van Collem terug. Na een reeks concerten in Rotterdam Ahoy in 2000 en De Kuip in 2008 wordt nu vier keer het voetbalstadion van Arnhem, het Gelredome gevuld. Na Marco Borsato, Paul de Leeuw, Lionel Ritchie, Diana Ross, Sting en Nick & Simon verzorgt Doe Maar de zevende Symphonica in Rosso. Het concept is bekend: het grote orkest Guido’s Orchestra speelt mee, er komen gasten langs, het stadion kleurt rood.

De tieners van toen zijn er massaal weer bij, net als mensen – jong en oud - die Doe Maar toch ook een keer gezien willen hebben. Ze krijgen een geweldig Doe Maar, 31 nummers lang (zo ongeveer het hele onverwoestbare oeuvre van de drie succesalbums Skunk, Doris Day En Andere Stukken en 4Us). Qua show pakt de band niet uit zoals bij eerdere Symphonica’s het geval was, al zijn de stadionbrede videowall en de projecties erop indrukwekkend. Slechts één keer gaat Doe Maar op een rijdend podium de menigte in, met daarop ook de gasten Het Goede Doel, Frank Boeijen, Toontje Lager en VOF De Kunst (de nederpopconcurrenten uit de jaren tachtig). De jongste gast is Gers Pardoel, die zijn duet met Doe Maar ‘Liever dan Lief’ brengt. Pardoel doet het goed. Ook zijn ‘Ik Neem Je Mee’ wordt luidkeels meegebruld.

Hennie Vrienten spreekt zijn tieners van toen tegenwoordig aan met U (“wij hebben zin in een feestje, U ook?”). Da’s best even slikken, als de frontman zoals bij mij je vroegere held is (ik speelde zijn bas op mijn tennisracket). Maar niet te lang getreurd, want Vrienten (64!) blijkt nog net zo’n popster als in zijn succesjaren. Hoe netjes en vriendelijk hij ook is, hij pakt zijn momentje. Op een uitloop in het publiek zet hij, in een volgspot in een verder donker stadion, zijn fenomenale basloopje van ‘Smoorverliefd’ in. Nog een hoogtepunt: ‘Nederwiet’ met Joost Belinfante die het anno 2012 ook over de wietpas heeft.

Doe Maar blijft om massaal van te houden. Misschien is het maar goed dat de heren niet dertig jaar met elkaar zijn doorgegaan. Zo blijft de band, die af en toe eens terugkeert, een beetje magisch, het populairste bandje dat het land ooit voortbracht en de band waarmee het NOS Journaal in 1984 opende. Dat is toch om U tegen te zeggen.



De setlist van zaterdag 13 oktober:
1 Sinds Een Dag Of Twee (32 Jaar) 2 Zoek Het Zelf Maar Uit 3 Okee 4 Pa 5 Hey Hey 6 Nachtzuster 7 Heroïne 8 Rumah Saja 9 Nederwiet 10 Dansen Met Alice 11 Is Dit Alles? 12 / 13 Instrumentaal (Jan Hendriks) 14 Radeloos 15 Tijd Genoeg 16 Alles Gaat Voorbij 17 Vriendschap (Het Goede Doel) 18 Stiekem Gedanst (Toontje Lager) 19 Kronenburgpark (Frank Boeijen) 20 Suzanne (VOF De Kunst) 21 Doe Maar Net Alsof 22 Het Leven Gaat Door 23 Er Verandert Niets 24 Liever Dan Lief (Gers Pardoel) 25 Ik Neem Je Mee (Gers Pardoel) 26 Doris Day 27 Belle Hélène 28 De Bom 29 1 Nacht Alleen 30 Smoorverliefd 31 De Laatste X.


Metro