De new organic revolution in Indonesië bestaat niet
6 december 2012 | tekst: Annet Bos, Our Common Food 2012 | fotografie: Annet Bos
Artikel 109 | 109
In het verleden was de Groene Revolutie in Indonesië het antwoord op de toenemende vraag naar voedsel van de snel groeiende bevolking. De voedselproductie werd inderdaad met succes verhoogd. Dit effect was echter tijdelijk en eist nu zijn tol. Als tegenreactie is er nu een échte groene revolutie gaande. Althans, dat beweert de Indonesische overheid.
Voor de Green Revolution van de jaren tachtig was de landbouw in Indonesië nog traditioneel biologisch. Met de Groene Revolutie kwam het gebruik van chemicaliën op, aangemoedigd door de overheid, die de chemische landbouw subsidieerde. Kunstmest werd geïntroduceerd en synthetische verdelgingsmiddelen werden ingezet om plagen te verminderen.
Indonesië merkt nu, jaren later, de impact van bijna dertig jaar chemische landbouw. Er zijn dalende trends in de gewasopbrengsten en er trad persistentie en resistentie als gevolg van de bestrijding op. Veel boerderijen zijn afhankelijk geworden van chemicaliën, omdat de aarde als product van de Groene Revolutie niet langer voldoende voedingsstoffen bevat. Echter, omdat twee generaties boeren het chemisch verbouwen met de paplepel ingegoten gekregen hebben, is het lastig deze mind-set weer om te keren naar biologische landbouw, op zowel cultureel, financieel als educatief niveau.
Het Indonesische ministerie van Landbouw introduceerde in 2001 het Go Organic 2010 plan, waarbij ditmaal biologische landbouwmiddelen werden gesubsidieerd. Het ultieme doel van die campagne was om het land in 2010 een van de grootste biologische voedselproducenten ter wereld te maken. Dit doel bleek te ambitieus. Toch is er volgens de overheid langzaam maar zeker wel degelijk een New Organic Revolution gaande.
Lees verder bij VersPers