70-Jarige herdenking Slag in de Javazee februari 2012. !!!!

Henri, jij heb je verdiept in dit.
Hoe zet jij de slachtoffers in een rij ? Naar herkomst
Vandaag las ik op tv.... 1600 Nederlanders
Elders op het internet lees ik ..... 1000 Nederlanders
En weer ergens anders (engelse wiki o.a.) schrijven ze 2300 (totaal van alle herkomsten, neem ik aan)

Ook Indonesië herdenkt Slag in de Javazee

maandag 27 februari 2012, 20:33

Ook in Indonesië is de Slag in de Javazee herdacht. Bij die slag in 1942 kreeg Karel Doorman het bevel om met een geallieerde vloot de Japanse opmars te stuiten. De actie was gedoemd te mislukken en eindigde dan ook in een dramatische nederlaag. Alleen al in de nacht van 27 februari verloren ruim 900 Nederlandse marinemannen hun leven, onder wie Karel Doorman zelf. Een groepje nabestaanden bezocht Surabaya, onder wie een kleinzoon van Nederland's laatste echte zeeheld.

Video bij de NOS.

dank je wel voor de foto's van de Herdenking op Kembang Kuning..
Walter ook bedankt voor het doorsturen ervan!

Bro enri,
Dank voor de indrukwekkende foto's.
Veel sterkte!

DK

@Boeroeng, die het volgende schreef/vroeg:

Henri, jij heb je verdiept in dit.
Hoe zet jij de slachtoffers in een rij ? Naar herkomst
Vandaag las ik op tv.... 1600 Nederlanders
Elders op het internet lees ik ..... 1000 Nederlanders
En weer ergens anders (engelse wiki o.a.) schrijven ze 2300 (totaal van alle herkomsten, neem ik aan)


In de beginjaren van mijn interesse in deze materie ben ik begonnen met het vergaren van aantal slachtoffers per landsaard, maar door het grote aantal op internet zwevende en in de media bekend gemaakte EN varierende cijfers, raakte ik zelf ook al vrij snel de draad kwijt.

Ik ben er achter gekomen, dat "men" de cijfers benaderde vanuit "eigen" inzicht en interesse, afhankelijk wie het schreef en met welk doel en of er geheimzinnig gedaan moest worden of niet.
De Slag in de Javazee was namelijk niet de enige strijd die men heeft gestreden. Er hebben meerdere strijdincidenten plaats gevonden.
(Bron Ministerie van Defensie 2006: De naamplaten op Kembang Kuning dragen een aantal van 915 namen. Dus niet enkel van de Ruyter. Maar dezelfde bron spreekt ook weer van RUIM 1000 slachtoffers, tja dan raak je al snel het spoor bijster.)

Helemaal ben ik gestopt met het "sorteren" van de cijfers per land of per boot of per gebeurtenis, toen bleek, dat men weinig tot zeer weinig sprak of bekend maakte, dat er ook Indonesische strijdkrachten/mensen - die dienst deden bij de Nederlandse Marine, waaronder al sowieso op HMS De Ruyter zelf - genoemd werden in de media als slachtoffer.
Daar waar n.b. deze mensen ook vermeld staan op de naamplaten bijvoorbeeld.

Ik kan het me niet herinneren, dat gisteren op TV tijdens de toespraak(-ken) deze werden genoemd. Men sprak over US, UK, Australische, Nederlandse etc. en zelfs met een prachtig handgebaar naar een deel van het publiek werd de term Ned.Indische mensen of zoiets gebruikt als laatste. Niente Indonesisch.

Omdat ik deels afstam van Indonesisch bloed, heb ik voor mezelf dan ook besloten om alle slachtoffers van welke aard dan ook gewoon als totaal te zien en waarvan elk slachtoffer er één te veel is en eer ik op deze wijze allen die gevallen zijn zowel te land, ter zee als te lucht.
Als ik op Kembang Kuning ben, dan krijgen het ereveld en het monument de bloemen en op de algemene begraafplaats bij het standbeeld van de ex-burgemeester van Surabaya eer ik de overige slachtoffers inclusief de burgers en overigen.

Gisteravond 27 febr 2012 - ik weet niet meer op welke zender en tijdens welke nieuwsuitzending over de ceremonie - sloot Michel Maas zijn betoog/behorend commentaar bij de nieuwsuitzending af gezeten bij het standbeeld van de Vliegenier op Kembang Kuning af met het volgende (doelend op het standbeeld van de Vliegenier waar hij naast zat) dat niemand (meer) wist wie de Vliegenier was, of dat ie gesneuveld was of dat ie weet ik veel was of iets dergelijks. Woorden van dergelijke strekking dus.

Triest dat een verslaggever zulke woorden dorst uit te spreken als slotrede voor zijn reportage.
Hij had de historische boeken vooraf beter moeten bestuderen, is mijn mening, want dan had hij daarmee het respect kunnen tonen voor deze Vliegenier.
Het ligt ook niet aan mij om het hier dan ook maar even haarfijnuit te leggen.(Echte Surabayanen van de oude doos weten wel wie deze Vliegenier was en waar zijn oorspronkelijke rustplaats was op het burgerkerkhof van Kembang Kuning. Jan Somers heeft er in de Javapost over geschreven: de Vliegenier was namelijk de eerste burgerpiloot die neergestort was.)

Maar daarmee wil ik alleen maar aanduiden, dat de media zelf er ook maar bij tijd en wijle wat van maakt en daarom misvattingen in het leven oproepen bij eventuele geinteresseerde nazaten.

Ach, eind van deze week is het alweer maart en dan zijn dit draadje en de Slag in de Javazee weer opgeborgen in de grote donkere kelderkast en wachten we weer geduldig op het jaar dat het 75 jaar geleden gebeurd is enzovoorts en gaan we op zoek naar een volgend item toch.

Meer foto's zien? Nieuwe en oude. Aanvullende info.
Nog niet helemaal klaar.

http://www.imexbo.nl/slag-in-de-javazee.html

‘Karel Doorman een held? Nee’

Vandaag wordt in aanwezigheid van kroonprins Willem-Alexander in Den Haag herdacht dat zeventig jaar geleden de Slag in de Javazee plaatsvond. Zondag traden Nederlandse pelgrims in Surabaya in de voetsporen van schout-bij-nacht Karel Doorman.

Door Michel Maas


Surabaya. De ‘Frans Kaisepo’ ligt schoon en strak aan de kruiserkade in de marinehaven van Surabaya. Een mooi, in Nederland gebouwd schip, een van de vier fregatten die na veel gepalaver in de Tweede Kamer toch aan Indonesië zijn verkocht. Bijna alles in de marinehaven is door Nederland gebouwd. ‘Kijk, het Julianadok is er ook nog’, zegt Dick van der Laan opgetogen, wijzend naar een dok waarin een roestig schip is drooggevallen.

Van der Laan lag als jonge marineman in deze haven. Zondag is hij er voor het eerst terug. Twee bussen vol Nederlandse ‘pelgrims’ rijden de haven binnen en mogen langs de onderzeeër, de landingsvaartuigen, troepenschepen en fregatten. Oud spul, zegt Van der Laan, toch teleurgesteld dat zij patrouilleboot er niet meer ligt. ‘Drie jaar heb ik gepatrouilleerd. In Atjeh, Sumatra, en voor de kust van Java. Van 1947 tot 1950.’

De pelgrims houden halt bij het stafgebouw met de dubbele trap, de trap die Karel Doorman op 26 februari 1947 voor de laatste keer afdaalde. Alles had hij geprobeerd om zijn superieuren op andere gedachten te brengen, en de aanval op een Japans eskader in de Javazee af te blazen. Admiraal Conrad Helfrich liet zich niet ompraten en bleef bij zijn bevel: ‘Val aan en vecht het uit.’ Doorman schudde de commandant van de basis, schout-bij-nacht Koenraad, de hand, liep de trap af, en wandelde naar de kruiserkade, waar het vlaggeschip De Ruyter op hem wachtte.

Het werd Doormans laatste wandeling. Hij leidde de aanval van een geallieerd eskader van Nederlandse, Britse, Amerikaanse en Australische schepen op de Japanners. Op 27 februari ontbrandde de Slag in de Javazee, een van de langdurigste zeeslagen van de Tweede Wereldoorlog. Alle geallieerde schepen werden tot zinken gebracht en Doorman sneuvelde, met 914 andere marinemannen. Hij werd onsterfelijk door zijn strijdkreet: ‘Ik val aan, volgt mij.’ Karel Doorman werd de laatste nationale held.

‘Nou, een held, een held. Zo zou ik hem niet noemen’, zegt Jan Maarten Doorman zuinig: ‘Eerder een slachtoffer van de oorlog.’ Jan Maarten is de kleinzoon van Karel Doorman, en een van de tientallen pelgrims die diens voetsporen, precies 70 jaar na dato, willen volgen. De kleinzoon was nog nooit in Indonesië, maar staat nu op de kruiserkade naast de Frans Kaisepo en kijkt naar de zee, waar vele vrachtschepen wachten op afhandeling.

Hij wil niet romantiseren. ‘Karel Doorman was zeker bijzonder, en wat hij heeft gedaan was zonder meer dapper’ zegt hij. ‘Hij volgde orders op. Hij had alles gedaan om ze te veranderen. Dat was niet gelukt, en toen heeft hij er het beste van gemaakt.’ De rest is mythevorming. ‘Ik val aan, volgt mij’, heeft hij nooit zo gezegd. Het is een vertaling van het veel neutralere ‘All ships follow me’. Doorman: ‘Dat is er in de jaren vijftig van gemaakt. Nederland zat in de wederopbouw en had iemand nodig. Dat werd Karel Doorman. De Slag op de Javazee moest aantonen dat er ook nog iets goeds was gebeurd in die hele oorlog.’

Echt goed was de slag niet, zegt historicus Anselm van der Peet van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie. De communicatie, bijvoorbeeld, deugde niet. ‘De schepen uit de verschillende landen zaten op verschillende radiofrequenties, en niet alle Nederlandse officieren spraken goed Engels’, zegt hij. ‘Bovendien waren sommige schepen bij eerdere gevechten beschadigd’. Toch, zegt hij, als alles had meegezeten, hadden ze een kans gehad tegen deze Japanse vloot die op papier niet veel groter was dan het geallieerde eskader. Niet dat dat veel had uitgehaald, trouwens: ‘Het had de Japanners een paar dagen vertraagd. Dan waren ze met hun vliegdekschepen gekomen en was het toch afgelopen geweest.’

Ook Dick van der Laan wil Karel Doorman niet meteen een held noemen. ‘Als een admiraaltje zegt: val aan en vecht het uit, dan ga je. Ben je dan een held? Ken je dat verhaal van een KNIL-kapitein die met een klewang (zwaard) de vijand te lijf ging? Nee, dat is dom. Maar als je bang bent doe je rare dingen, en ik verzeker je: iedereen is bang. Want niemand wil dood. Ook Karel Doorman wilde niet dood. Maar een held? Nee. Ik ken geen helden… O toch… Eéntje ken ik er. Een ziekenverpleger op De Ruyter. Die weigerde zijn gewonden in de steek te laten, en is samen met ze naar de kelder gegaan. Dát is een held!’

Op het Ereveld Kembang Kuning in Surabaya staat, tussen kaarsrechte rijen smetteloos witte kruizen, het sobere Karel Doorman-monument. Een wand met het portret van de schout-bij-nacht, zijn beroemde (maar dus nooit uitgesproken): ‘Ik val aan, volgt mij!’ en twee zee-taferelen staat op een verhoging, pal achter het graf van de Onbekende Zeeman. Op de achterkant van het monument staan de namen van alle 915 omgekomen marinemannen.

Daartussen die van Doorman, maar ook die van een oom van Dick van der Laan, en van een broer van Lien Hendriks-Blok, Anthonie Johannes. Lien is 83 en zit in een rolstoel. Het is de vierde keer dat zij in Surabaya haar broer, eer komt bewijzen. Zelfs na zeventig jaar vindt zij dat nog nodig. ‘Het is iets waar je toch altijd mee blijft zitten. Hij was 24 en moest in dienst. Hij had er niet voor getekend, hij moest. Dat was zo triest, dat zo’n jongen dan zijn leven verliest. Het is heel belangrijk dat er een monument is voor mijn broer, dat dat niet wordt vergeten.’

De witte kruizen van Kembang Kuning staan keurig in het kortgeschoren gras. Naast de kruizen van de 915 marinemannen staan die van de acht kinderen Engelenburg, die op 29 oktober 1945 door jonge Indonesiërs met bamboestokken en kapmessen zijn afgeslacht: slachtoffertjes van de bloedige ‘bersiap’-periode, de tijd na de Japanse capitulatie en de Indonesische onafhankelijkheidsverklaring. Karel Doorman is in goed gezelschap. Misschien zijn het geen helden, zeker zijn ze allemaal slachtoffers van een oorlog - waarin iedereen bang was, en niemand wilde sterven.


Volkskrant, 27-02-2012

Citaat :

Hij werd onsterfelijk door zijn strijdkreet: ‘Ik val aan, volgt mij.

Vroeger werd lang verteld dat dit zijn woorden waren, maar dat is niet zo
Hij zei: All Ships. Follow me
http://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_Doorman

.....Hij wil niet romantiseren. ‘Karel Doorman was zeker bijzonder, en wat hij heeft gedaan was zonder meer dapper’ zegt hij. ‘Hij volgde orders op. Hij had alles gedaan om ze te veranderen. Dat was niet gelukt, en toen heeft hij er het beste van gemaakt.

En dat klopt als een bus. Bijna iedereen wist dat klakkeloos de aanval inzetten gelijk stond aan "nonsens". Helaas had SBN Doorman het niet voor het zeggen en moest hij inderdaad enkel orders opvolgen. Zelfs de US gaven als oordeel: Doe het niet! Vecht liever een guerilla tactiek uit.
Maar ja, is gebeurd en geschiedenis is niet terug te draaien.



...O toch… Eéntje ken ik er. Een ziekenverpleger op De Ruyter. Die weigerde zijn gewonden in de steek te laten, en is samen met ze naar de kelder gegaan. Dát is een held!’...

De weinige overlevenden van de gezonken HMS dR zaten op sleepvlotten getrokken door een hoofdsloep. Er zat een US marineman op de vlotten. Een US eskader kwam langs om te vragen of er een Amerikaanse marineman tussen zat, want die mocht wel aan boord gehesen worden van de Amerikaanse schepen.(De Amerikanen hadden bevel gekregen om de drenkelingen NIET op te pikken). De Amerikaanse marine man weigerde en zei: Of allemaal mee aan boord of allemaal op de vlotten. Het US eskader voer verder.
Later kwam de Japanse vloot om de drenkelingen op te pikken en richting Japanse krijgsgevangenkampen te brengen voor 3 jaren.
Dus er zijn wel degelijk helden.



Foto onder: De Japanse kruiser die HMS De Ruyter naar de kelder bracht.

Rolstoel.

*Op politiek24 werd de herdenking live uitgezonden. Onder in beeld liep er een informatiebalk mee die aangaf dat 1600 Nederlanders omkwamen in de slag

*Michel Maas zegt op twitter nu de naam te kennen van de onbekende piloot : Valentin Jan Leder

Citaat :

Geachte Heer Vervoort,
Hebben genoten van (al) uw boeken.
In Kind van de Oost lazen wij uw bezoek aan het kerkhof Kembang Kuning in Surabaya waarin U gewag maakte van het graf van de vlieger.
Dit is het graf van mijn schoonvader, de marinevlieger Valentin Jan Leder die met drie andere collega's op 14 april 1932 tijdens een nachtvlucht is verongelukt.
Ik was 4 jaar oud toen dit gebeurde maar kan het mij nog goed herinneren, want ik was ook op de begrafenis.
Mijn ouders en de familie Leder waren goede kennissen van elkaar en met de jongste dochter ben ik later getrouwd, inmiddels alweer 55 jaar!

http://www.hansvervoort.nl/index.php?page=5

De balk wil natuurlijk niet zeggen, dat de juiste info wordt verstrekt. Als je - de officiele bron Mindef - nakijkt, dan praat men daar over 347 slachtoffers HMS deR maar ook weer 500.
En wie rangschikt men onder de Slag? De Slag zelf is natuurlijk niet het enige strijdtoneel geweest. Telt men die slachtoffers van die andere schermutselingen er dan ook bij.?

Wat betreft Michel Maas: Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Misschien is ie wel langs geweest op het IAF en een stukje kritiek gelezen.

precies... ik bedacht me ook direct wat bedoelen ze met die 1600
Iedereen in Nederlandse dienst ? Dus impliciet Indonesiërs en enkele anderen nog

vliegenier 1932 : http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A010283991%3Ampeg21%3Ap002%3Aa0099

Boeroeng, MM kan een puntje zuigen aan je speurtocht.

MM schreef ook in de Volkskrant o.m. dit...... Naast de kruizen van de 915 marinemannen ........
Dit begrijp ik even niet goed??? 915 kruizen van marinemannen???
Ik ben er niet zo vaak geweest, slechts een tig aantal keren, maar ik heb kruizen gezien van Verzamelgraven, van Burgers, van Onbekenden enzovoorts....

Kom kom MM, als je voorlicht, doe het dan ook goed uit respect voor diegenen waar je voor uitverkoren bent om hen te eren op zo'n dag.

En zo moet je het nu neerpennen:
915 marinemannen vonden een zeemansgraf. Hun namen staan op 15 bronzen platen op de achterzijde van het monument en zijn ook terug te vinden in de Gedenkboeken van de Oorlogsgravenstichting.

hahaha... van die kruizen dacht ik ook toen... 'hé is dat wel zo'
misschien zijn die kruizen van andere militairen, maar niet van mensen die omkwamen in de javazee

en dat had ik nou ook... maar ik dacht dat het aan mij lag...
Ben blij te lezen dat ik niet de enige was..

Bro Henri,

Sorry, maar de link waar je naar toe verwijst: http://www.lapre.nl/stamboom/parenteel/sus ane1882.htm
doet het niet.
Het kan aan mij liggen, ik heb het geprobeerd met IE en met Firefox, beiden geven aan dat het onvindbaar is...

Deze discussie tussen jou en Boeroeng is niet alleen zeer informatief, maar ook erg triest.

Veel sterkte.

DK

Bro Henri,

Ik zie de fout al: er zit een spatie tussen sus en ane1882, als ik die weghaal, dan doet de link het wel.

DK

http://weblogs.nos.nl/zuidoost-azie/2012/02/29/vergeten-piloot-heeft-weer-een-naam/

@DK.....Ik zie de fout al: er zit een spatie tussen sus en ane1882, als ik die weghaal, dan doet de link het wel.


Dank je wel voor opmerking. Is nog in ontwikkeling en elke opmerking over onvolkomenheid is zéér welkom.

Boeroeng, percuma weblog van MM.
Want wat gebeurt er met de nu bekend gemaakte gegevens bij MM?
Archief in en vergeten die hap.

Ik blijf erbij, dat MM van te voren (of de mensen van zijn kantoor) dit al hadden uit kunnen pluizen in plaats van te zitten wachten tot er reacties zouden komen op zo'n "vragend" aanvullend stukje einde van zijn reportage.

Dan had hij een passender slot van zijn filmpje kunnen maken, dat per slot van rekening het doel had om eer en respect te tonen aan niet enkel de gesneuvelden maar aan allen die daar liggen - op het ereveld zowel als op het burger gedeelte van het kerkhof.
(Tenminste als MM dan toch al iets had willen toevoegen aan zijn reportage.)

Zou een mooie geste zijn van de NOS als ze eens een keer ook Peneleh onder de loep zouden willen nemen.
Maar ja: nada euro's en nada interesse.
Aan de andere kant vraag ik me ook nog steeds af, waarom er geen geld beschikbaar is(wordt gemaakt) om het bovenstaande te realiseren, maar wel ettelijke miljoenen gespandeerd werden aan een opknapbeurt van een oeroud vergeten kerkhof van de VOC midden in Gujarat Noord West India plaatsje SURAT, waar geen hond komt, laat staan er misschien ooit eens heeft van gehoord???

Misschien iets voor de VPRO Vervlogen of Andere tijden of zoiets?

Had nog wat tijd over en daarom hierbij nog wat extra foto's van de herdenking te Kembang Kuning van afgelopen maandag.

http://www.rnw.nl/english/video/restrained-commemoration-fatal-java-sea-battle
Filmpje, de herdenking in Soerabaya
Hier zegt men 915 mensen op 3 Nederlandse schepen kwamen om, waaronder 200 Indonesiërs.

En hier schrijft men weer een ander getal: 873.
De foto heb ik vergroot om beter te kunnen zien. Klik erop.
Boeroeng, begrijp je nu waarom ik op een gegeven moment het tellen maar verleerd ben.

https://2img.net/r/ihimg/photo/my-images/593/kaartslagjavazee.jpg/

Ik wou mijn bijdrage aan dit draadje hierbij afsluiten, maar niet voordat ik ook die andere gevallenen mijn respect en eer heb betoond.

Die andere gevallenen , waar in vergelijking met de Slag van 27 februari 1942, mijns inziens minder over wordt gesproken, maar die net zoveel onze aandacht en ons respect verdienen en die wij ook niet mogen vergeten.

Het spijt me, maar ik heb geen betere foto waar een ieder opstaat.