Rijst met garnalen10 december 2012 | tekst: Brechtje Keulen, Our Common Food 2012 | fotografie: Brechtje Keulen
In Indonesië levert rijstteelt zo weinig op, dat boeren liever iets anders gaan verbouwen. In het Main Center for Freshwater Aquaculture Development in Sukabumi wordt onderzoek gedaan naar de gecombineerde kweek van rijst en garnalen. De eerste resultaten zijn veelbelovend.
Om er te komen moet je je weg zoeken over smalle dijkjes tussen de visvijvers. Soms is er een pad, soms is het balanceren op de randen van de bassins vol karper en tilapia. En dan, helemaal aan de rand van het terrein van het Main Center For Freshwater Aquaculture Development (MCFAD), doemt plotseling een felgroen rijstveld op. Hier werkt onderzoeker Jaka Trenggana aan een project rond de gecombineerde teelt van rijst en garnalen, waarbij de garnalen tussen de rijstplanten zwemmen. De eerste resultaten zijn bemoedigend. Trenggana, die zich vooral met de technische kant van het onderzoek bezighoudt, haalt een schepnet door de watergeul die rondom het rijstveld loopt en vist een paar gigantische, doorzichtige garnalen op. Hij legt er één op zijn hand, kijkt ernaar, en zegt: “Deze ontwikkeling zou de rijstteelt weleens kunnen gaan veranderen”.
Het MCFAD is een aan het ministerie van Visserij verbonden onderzoekscentrum in Sukabumi, honderdtwintig kilometer ten zuiden van Jakarta. ‘Landbouwschool’, noemt directeur Sarifin het in 1918 door de Nederlanders opgerichte instituut nog, maar eigenlijk wordt hier voornamelijk onderzoek gedaan naar de kweek van eetbare zoetwatervis. Het ruikt er naar een mengeling van zeelucht en de geur van de Amsterdamse grachten op een warme dag. Overal zijn mensen in de weer met emmers, schepnetten en linialen. Bij het rijstveld controleert een groep onderzoekers de stand van de garnalen. De mannen en vrouwen knikken tevreden naar elkaar: de garnalen zijn flink gegroeid.
Het garnalenproject van MCFAD is onderdeel van het voedselveiligheidsbeleid van de Indonesische overheid. Rijstboeren hebben het hier moeilijk. Een kilo rijst levert een boer op dit moment rond de drieduizend roepia op, ongeveer vijfentwintig cent. Voor veel boeren is dat te weinig om van rond te kunnen komen. Zij gaan liever een ander gewas verbouwen waar ze meer aan kunnen verdienen. In een land waar rijst het nationale basisvoedsel is, is dat een probleem, want de rijstproductie loopt terug en Indonesië is nu al gedwongen rijst te importeren om de eigen bevolking te kunnen voeden.
De overheid zoekt nu naar manieren om de rijstteelt te stimuleren. En daar komen de garnalen van het MCFAD om de hoek kijken. Die garnalen blijken heel goed te kunnen leven tussen de rijstplanten, en ze zorgen voor extra inkomsten. De prijs voor een kilo reuzengarnalen (macrobrachium rosenbergii) ligt rond de 55.000 roepia, ongeveer vier euro vijftig. Op een stuk grond van duizend vierkante meter kan al rond de honderdvijftig kilo garnalen geproduceerd worden en in vergelijking met rijst is het dus een goudmijn.
lees verder bij
VersPers