"De grond is te nat, of juist veel te droog"

Waterbeheer op Ambon: "De grond is te nat, of juist veel te droog"

17 juli 2013 | tekst Jessica Kapelle


De 46-jarige Patrick Papilaya maakt zich al jaren sterk voor het waterbeheer op het Indonesische eiland Ambon. Toen de Ambonees een aanbod kreeg om een studie Aardwetenschappen in Nederland te doen om te leren hoe hij het water beter zou kunnen beheren, twijfelde hij geen moment: “Dit is precies wat het eiland nodig heeft.”
Door de hevige regenval in de regenseizoenen vinden er regelmatig overstromingen en aardsverschuivingen plaats op Ambon. Hierdoor worden wegen onbegaanbaar, bruggen vernield en raken huizen beschadigd. “Afgelopen maand is een belangrijke hoofdweg op het eiland kapot gegaan doordat het gevallen water niet goed geborgen kan worden”, vertelt Papilaya. Volgens hem wordt er op het eiland slecht omgegaan met waterbeheer. Tijdens het regenseizoen is er water in overvloed en tijdens de drogere periodes is er juist een tekort aan water. Hierdoor is de grond te nat, of juist veel te droog voor landbouw.

Papilaya maakt zich al jaren sterk voor het waterbeheer door te laten zien hoe andere landen hun waterproblemen oplossen. Hij noemt onder andere Nederland als voorbeeld. “Nederland is veel bezig met het land beschermen tegen water en ondertussen wordt dit water gebruikt voor bijvoorbeeld het opwekken van energie.”

In 2009 kreeg de Molukker een studiebeurs aangeboden voor de studie Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Ieder jaar wordt deze beurs vanuit de Ambonese Universiteit aan één iemand op het eiland uitgereikt. Hoogleraren van de Ambonese Universiteit zagen Papilaya als iemand die veel voor het eiland zou kunnen betekenen. Een heel jaar collegegeld, de vlucht, de huur van een appartement en zelfs eten en drinken, alles werd vergoed door de plaatselijke universiteit. “Op mijn gebied heeft nog niemand deze kans gekregen. Ik heb geen moment getwijfeld. Een mooiere kans kon ik niet krijgen en ook voor de toekomst van het eiland wist ik dat dit erg belangrijk zou zijn. Nederland is een fantastisch land en een expert op het gebied van watermanagement. Een betere leermeester kon ik me niet wensen.”

Kennis overdragen
Teruggekomen op Ambon bracht Papilaya de opgedane kennis meteen in de praktijk. Hij voerde verschillende gesprekken met het plaatselijke bestuur waarin hij zijn ideeën vertelde over het verbeteren van het watermanagement. “Door de kennis die ik Nederland heb opgedaan, kan ik verbeteringen aanbrengen. We zijn er mee bezig om speciale installaties te bouwen die het water opvangen voor de tijden van droogte waardoor we bijvoorbeeld landbouw kunnen bedrijven.” Door deze vernieuwingen wordt ook de wateroverlast verholpen. Dit is nodig omdat er regelmatig overstromingen plaats vinden op het Molukse eiland. Alleen al in 2012 zijn op Ambon 13 mensen omgekomen en 9000 mensen dakloos geraakt door hoogstaand water.

Om zijn kennis zo veel mogelijk te verspreiden, solliciteerde Patrick bij de Pattimura University voor een baan als docent Aardwetenschappen. “Ik deel mijn kennis die ik Nederland heb opgedaan met al mijn studenten. In mijn eentje kan ik natuurlijk niet de watervoorziening en het waterbeheer regelen. Mijn studenten zijn net als ik in dit onderwerp geïnteresseerd en samen met hen probeer de waterproblemen op het eiland op te lossen. Hiervoor praten we met verschillende overheden om de ideeën die we hebben te verkopen en te realiseren.”

De leerlingen van Papilaya zijn erg enthousiast over de kennis van hun leraar. Claudia, één van zijn studenten, vertelt: “We hebben veel vrijheid om zelf ideeën of oplossingen te verzinnen voor de problemen hier op het eiland. Ik vind het erg belangrijk dat iedereen stromend water heeft. Papilaya helpt me erbij om mijn ideeën op maat te maken zodat ze doeltreffend zijn voor de moeilijkheden waar het eiland mee te maken heeft.”

Daarnaast werkt Papilaya ook als raadgever voor de overheid van de eilandengroep de Molukken. Hij geeft adviezen aan ambtenaren wat betreft waterbeheer en samen kijken ze naar problemen die op het eiland plaatsvinden. Met zijn internationale studiegenootjes heeft hij nog steeds veel contact. Ze communiceren regelmatig over de vernieuwingen op het gebied van water in hun land en ze helpen elkaar met het oplossen van problemen. “Ik zie dat het waterbeheer op het eiland beter wordt, maar er is nog een lange weg te gaan. Er zijn momenteel veel projecten bezig zoals de aanleg van sanitaire voorzieningen. Waar we nu mee bezig zijn is slechts een begin. Ik hoop dat in de toekomst de nieuwe generaties zich ook in dit probleem gaan verdiepen zodat we uiteindelijk evengoed ons water kunnen beheren als Nederland. Dat is mijn droom.”


VersPers