Eerder ook al beschreven in dit topic:
https://indonesie.actieforum.com/t9097-kumpulans-voordrachten-tentoonstellingen-etc-januari-2014Net thuisgekomen van de voorstelling 'Ouwe Pinda's' die speelde in de schouwburg van Arnhem. Ik had hem al vorige week willen zien in Nijmegen, maar het was op de dag van opvoering helemaal uitverkocht. Heb vervolgens een kaartje weten te bemachtigen voor de voorstelling in Arnhem, en de kaartjesverkoopster wist me te vertellen dat dit het allerlaatste kaartje was. Dus ik geluk!
De show opent met een schimmenspel achter een scherm, uitgevoerd door Bodil en Nadja. In dit eerste stukje worden een aantal bekende Indische clichés aangestipt met een vette knipoog. Even was ik bang dat ik de verkeerde zitplaats had uitgekozen, want de wajangpoppen zijn natuurlijk frontaal het best zichtbaar, en ik zat op een zijbalkonnetje. Maar het was allemaal toch goed te volgen. Vervolgens de introductie: Bodil en Nadja waren op het idee gekomen om deze show te maken nadat was gebleken dat ze allebei 'roots' hadden in het voormalig Nederlands-Indië; vandaar deze gezamenlijke reis over het spoor van die 'roots', in de vorm van theater.
Daarbij worden ze bijgestaan door Kees van der Vooren, de resident Blanda, die in eerste instantie de rol speelt van kok- maar ook een breed scala aan muziekinstrumenten kan bespelen, waaronder klokkenspel, klarinet en krontjong-gitaar.
Nadja vertelt, met uitmuntend accent, over de taferelen die zich afspelen tussen haar opa en oma die al dik 50 jaar een flatje wonen.
Bodil traceert haar Chinees-Indische wortels via een grootvader ('Chinees onderwijzer op een Hollandse school') naar een oma en oudtante Kiauw en Lien.
Daar komt in deze show de tegenstelling tussen Bodil en Nadja: terwijl Bodil met jaartallen, landkaarten en foto-albums op de proppen komt om haar goed gedocumenteerde familiegeschiedenis te presenteren, geeft Nadja te kennen dat er in haar familie een chronische vergeetachtigheid is wat betreft Indië-gerelateerde feitjes. Grote verontwaardiging bij Bodil,
maar Nadja impliceert dat het 'Indisch zwijgen' in sommige gevallen misschien ook wel een functie heeft.
Het muzikale gedeelte van 'Ouwe Pinda's' was ook dik in orde, en wordt netjes verzorgt door zowel Kees van der Vooren, als Nadja en Bodil zelf. Gamelan, krontjong en traditionele Chineze muziek komen voorbij, voor 'Bengawan Solo' is een centraal plekje gereserveerd.
Even leek de voorstelling een beetje in te zakken toen er een lang segment was over Bodil oudtante Lien bij een juwelier in Indië, maar al gauw komt het tempo er weer in.
Voor ik er erg in had, was de show opeens voorbij. Zo'n uurtje vliegt echt om.
Twee immens getalenteerde toneelspeelsters, en het is een heel leuke show geworden. Zeker aan te raden, en hij speelt nog een kleine drie weekjes, dus als je nog kaartjes wil kopen voor een opvoering bij jou in de buurt, doe het dan snel, want ze gaan echt als zoete broodjes over de toonbank.