n Indo in Canada - 12

aflevering #12
2 nov, 19:43
Aflevering #12

Ik kan me nog die eerste kerst die we hier alleen met ons eigen gezin vierden, goed herinneren. Het was hardstikke leuk geweest.

We hadden ondertussen onze spullen uit NL ontvangen en daar zat dus ook onze namaak kerstboom in, met alle ballen geheel in een stuk. Van al die eerste versierselen die we toen hadden laten meeschepen met ons? is er alleen nog maar een versierinkje heel. Dat is n trompetje en elk jaar gaat die heeel voorzichtig bovenaan de kerstboom weer erin.
De rest v/d balletjes was n paar jaar erna, tegen de klippen op kapot gegaan, daar we n poesje in huis kregen die erg wild was. Dat beest klom tot onze stomme verbazing zelfs langs de gordijnen naar boven naar de roede. Kan me eigneljik niet herinneren wat er met dat dier gebeurd was.

Enfin, we zouden dat kerstfeest dus combineren, met de Nederlands-Duitse gewoonte.

Eerst kwam dus de sinterklaas viering van de Dutch Credit Union in Toronto. Wij erheen. Was heeeeel leuk. Ik weet eigenlijk niet of de kinderen er wel benul van hadden, maar ik genoot ervan. Hier zaten we in den vreemde, en ik had er nooit bij zulke dingen stil gestaan, dat waneer die feestdagen komen, je best wel eens heimwee naar huis zou kunnen hebben. Ik had nooit last van heimwee, totdat het verkeerd ging met mijn hart in 1998. Maar daar ben ik echt wel overheen nu.

Enfin, wij daarheen. Het werd in n hotel gehouden en om me heen had ik nog al die tijd dat ik hier was, niet zoveel Nederlands horen praten als die dag. Je hoorde gewoon alle verschillende en vooral dikke Hollandse accenten. Het klonk zelfs heeel raar in mijn oren om Hollandse mensen Engels te horen praten. En mensekinderen, als men vond dat mijn Indisch accent dik klonk, dacht ik toen? dan moeseten ze die Hollanders daar om me heen maar eens horen. Je cringde gewoon ervan.

Het rare ook ervan issss, dat waneer n Hollander op tv bij een of andere newsblitz ge-interviewed werd? dan kon je hem altijd te pakken krijgen of uit n crowd pikken, want steevast zeiden ze een woord helemaal verkeerd. Ondanks dat ze hier al jaren en jaren zaten zelfs. Het kwam er altijd op neer dat wanneer men where moest zeggen of dat woord bedoelde, dan zei men altijd 'weer', hihi. Deze ega van me, begon dat ook op te vallen toen ik dat aan hem zei. Je moet kijken ja Frank, zei ik dan, die vent is n Hollander en die zegt geen where maar die zal zeggen: weer. En altijd was t raak. En wij lol dan, hihi...

Aan de andere kant was er iets dat ik nu doe op mijn oude dag! Dat is dat ik geen the zeg maar de... iets waar mijn man mij weer mee pest natuurlijk. En toen ik bij de verzekerings maatschappij ging werken. Die schotten, WAT n lol hebben we gehad. Die besloten op n dag dat ik engelse les nodig had. En n ieder nam t op zich, om mij vooral te gaan leren om de engelse woorden goed uit te spreken. En daar ging heeeel wat weken mee gepaard, hihiih. NOG heb ik lol en NOG denk ik, dat dat toch hardstikke leuk was geweest. Want WIE zou zich daar nu druk om maken. Maar ik niet hoor. Ik vond t allang goed en soms dan kreeg ik zelfs n mep op mijn kop, omdat ik dan de draak met hun stak.

Ik mag die Schotten en de uit Ierland zelf overgekomen emigranten ERG graag! Wat ik niet met hun heb afgelachen. Daar zaten we dan he? the the.. de tong achter de boventanden doen. Totdat ik t EINDELIJK volgens hun, helemaal goed deed.

Enfin, dus daar waren we dan, bij dat hotel, in de rij staan. 't Krioelde van de Hollanders en ik zag nooit Indische mensen met hun kinderen. Ik weet niet waarom. Wel toen ik mijn, ook blanke Indische vriendin leerde kennen, ging die twee keer naar zo'n middag toe, maar ik zag nooit andere donker gekleurde Indischen mensen met hun kinderen daar. Maar ik ging wel hoor, jaren en jaren samen. En NU gaat mijn jongste zoon zelfs met zijn dochter. Dus ik ben benieuwd dit jaar want ze wordt hoe langer hoe groter en is nu al 3 en n half jaar oud.

Enfin, we begonnen te leren dat de Nederlandse emigrant, mooi vindingrijk was. De Hollandse sinterklaas liedjes, werden op stukken papier gedrukt en zelfs in de engelse taal vertaald. Maar ja, als koppige Hollandse mensen, zong iedereen het, kei en keihard en vooral NIET in het engels. hihiihi. IK? Ik vond t allang hardstikke leuk en voor jaren en jaren had ik dan ook die papiertjes bewaard, zodat we het alsnog eventueel in t Engels konden zingen.

Eerst was er n hele zingpartij, dan n aantal speechjes, en Mensekinderen, mensekinderen, wat hielden die lui van speeches maken zeg. Dat de kinderen ongedurig werden, daar stoorde geen mens zich aan en allerlei mensen, die mij vreemd waren werden ge eerd en kregen allerlei cadeautjes!

Toen kwam Zwarte Piet met sinterklaas. hihi, Die jongste met zijn grote mond altijd? Gelijk bij mij op schoot. Wilde zelfs niet eens bij zijn pa op schoot blijven. Mijn oudste die voor niets zijn hand omdraaide klom gelijk op zijn vader zijn schouders en die ging natuurlijk staan, net als alle andere mensen dat deden.

Nou ze keken hun ogen uit en de zwarte pieten, zooo leuk weet je. Net zoals ze dat in NL deden. Stout spelen en zo en mekaar achterna zitten. Nou enfin, NU NOG als ouwe tang, geniet ik echt van die sinterklaas middagen daar van de Dutch Credit Union! Nederland en onze cultuur, is er dan en je voelt je gewoon THUIS tussen al je cultuur genoten.

t Verschil met vroeger, is tegenwoordig, iets waar ik echt aan moet wennen! Dat zijn, dat we mensen er zien, die er helemaaal NIET Nederlands noch zelfs maar Indisch eruit zien! Het zijn vaak mensen die in NL lang gewoond hebben, zelfs t Nederlandse staatsburgerschap hebben en dan hierheen zijn ge emigreerd, en DIE zie je dan daar met hun kinderen.

Ik WEET dat er al decennia lang mensen uit Noord Africa en Turkije, Italie, Spanje en Portugal in NL wonen, maar als je ze hier tegenkomt? Echt hoor, t zit gewoon heeel raar tussen je oren en je ogen. En je blijft er echt eventjes stil bij staan.

Ik denk dan? Zou men indertijd toen wij in NL kwamen uit Indie? zich ook met onze nabijheid tijdens die feesten? zo raar gevoeld hebben als ik dat nu voel?

Enfin, wah, deze ik ben helemaal in de war. OK, dus je kreeg eerst n toneelstuk, dan die speeches weer en dan kwam sinterklaas. En weer natuurlijk allerlei mensen die ik niet kende, werden naar voren geroepen en ik zat daar zo en ik dacht bij mezelf, jaaaa, dit is wel allemaal goed en wel, om die mensen die zich voor zo'n middag hebben ingespannen, te bedanken en te eren, maar dit is EERST wel n feestje voor kinderen. En de kinderen worden helemaal luidruchtig en ongedurig. Daar moet je toch eerst aandacht aan besteden. Maar enfin, het moet geloof ik al jaren en jaren zo zijn doorgegaan, want ze doen het NU nog. En de kinderen worden nog steeds zoals vroeger, ongedurig en luidruchtig en gaan huilen of vervelend doen.

Ze kregen allemaal vroeger, n cadeautje en n grote zak met snoep. Tegenwoordig? moet ik zelf stilletjes grinnken, want met de jaren? is alles toch duurder geworden? hihihi, Sinterklaas voelt het ook in zijn portemonnaie. Want de cadeautjes worden ook minder en de zakjes snoep ook. Maar dat doet de lol niet verminderen. WANT wat mijn kleindochter betrefd!!! OMA, is t, en dat woord wordt heeel luid gezegd nl.! OMA, did you see, my chocolate letter? That black man gave it to me... ze bedoelt si Zwarte Piet! hih

Enfin, thuis deed ik dan zelf ook wat. De kinderen mochten dan hun schoentje zetten, want die Hollandse Sinterklaas bleef hier nog wel n paar dagen, totdat Santa Claus zou komen, zei ik.

Dus dan ging ik wel achter de rug om van de kinderen naar de Hollandse winkel en kocht al dat spul. Duur man was t. Maar ja, het werd ingevoerd, dus dan moet je niet gaan klagen he? Speculaas poppen, taai taai poppen, marsepein en pepernootjes... en ga zo maar door.

Hooi konden we helaas nergens krijgen en dus werden t maar wortels. Want ik zei, dat paard eet ook graag wortelen. Dus de schoenen gingen dan maar bij de schuifdeur naar t balkon. En ze moesten dan hun sinterklaas liedjes zingen, die ik al weken van te voren met hun had ge oefend! Wat denk je wel? wel lekkers en cadeautjes maar geen liedjes zingen, nee hoor. ZO gaat dat niet!

Maar zoals ik al had gezegd, die jongste van me? Grote mond? Maar geen branie. Dat was weer de oudste wel. Die was niet zo gauw bang van alles.

Zo kwam dus ook de dag, dat ze weer ns hun schoentje konden zetten en toen naar bed. Maar wat wil nu het geval? dat de meneertjes erg uitbundig waren en ik hoorde ze hoor, in de slaapkamer. Half Engels, half Nederlands. Over Sinterklaas en Zwarte Piet en wat ze allemaal niet zouden gaan vragen. Ondertussen was mijn eerste man, zich aan t scheren in de badkamer en de deur stond open.

Ik ging dus heel eventjes naar hem toe en deed die deur dicht. Ik zei aan hem, houd je even die twee in de gaten? Ik ga met die bezemsteel proberen of ik hun slaapkamer raam, kan bereiken en dan eventjes erop meppen. OK.

Ik nam die bezem en daar op dat balkon, ik reiken en reiken en opeens kon ik t net reiken en gaf n paar meppen. Ik gelijk weer naar binnen en riep heel hard naar mijn jongens: WAT is dat gebons?! en ik liep zogenaamd heeel boos naar hun slaapkamer. hihihiih, als ik DAAAAR nog aan terug denk!!

Die kleine grote mond van mij? die was als n shot dat bed van hem uit en in n paar sprongen bij zijn vader in de badkamer. Wij wisten gewoon NIET waar we moesten kijken.. En hij met zijn grote ogen, met allebei zijn armen om een been van zijn pa, zei aan mij terwijl hij zijn hoofd heftig schudde: IK heb niets gedaan, mama, het kwam van buiten. Er werd van buiten op t raam geklopt. Ik greep hem beet en droeg hem naar t balkon. Gooide die deur open en zei heel streng: WAAR?! Er is NIEMAND!!

Hij wriegelde en rende heel hard naar zijn bed en met zijn kop onder de dekens, riep hij: "Zwarte Piet, Zwarte Piet!! ik ben heeeeel zoet hoor! en ik zal nooit meer aan mamas parfum zitten en ook niet meer mijn eten laten staan!"

OOooh die eerste kinderjaren, wat waren die fun met de jongens hier in Canada. Ze hebben er allebei hardstikke leuke herinneringen aan en toen we in 1974 naar NL gingen met de sinterklaas en kersttijd, kon t gewoon niet op, want in dat dorp zagen ze gewoon, zoveeel sinterklazen op straat lopen met zwarte Pieten! Nee DAT zag je in Canada toch niet!

Later zal ik over Kerst vertellen. hihi, die anaks van mij. Mijn eerste man en ik speelden het zelfs klaar om die pepernoten in huis rond te gooien zonder dat de kinderen het in de gaten kregen. We hadden allebei dan n broek aan met zakken en deden daar die nootjes in. En als de kinderen het dan te druk hadden, dan gooide een van ons die pepernootjes tussen hun in. En gingen dan ook mee graaien met hun.

Ik vraag me af? of ik dit jaar dit met mijn kleindochter zal gaan doen, maar dan met kerst. Kijken maar eerst! Weet nog niet. Maar t zal gerust wel hardstikke leuk zijn.

Die kinderen van mij waren ook nog echte doeraks hoor. Want de een was al 16 en de andere 14 en ik vond dat genoeg met die schoen zetten. TE oud toch? Wel ze wilden nog een keer de schoen zetten en dus ging dat met n bang!

Ze deden niet een schoen op de gang! maar AL hun schoenen. Zelfs die te klein waren! hihi en die blaadjes, met de Nederlandse Sinterklaas liedjes, werden toen in t engels gezongen. Ze kenden ze NOG.

En IK? IK?!! Was zooo gek, dat ik OOK nog, AL hun schoenen vulde!

Ze krijgen nu elk jaar, met kerst, in hun Hollandse klomp, die ik gekocht had bij de Hollandse winkel, hun Hollandse sinterklaas gedoetjes. OOK hun chocolade letters, pepernootjes en ander Hollands snoepgoed! INBEGREPEN drop en marsepein!

wordt vervolgd.