n Indo in Canada - 13

aflevering #13
2 nov, 20:32

Het loopt al naar de kersttijd in de winkels hier. Men begint tegenwoordig veel vroeger dan toen wij hier pas waren. Het was voor onszelf net ook n kind in sprookjesland.

Er waren er indertijd, 2 hele hele grote zaken, die in heel Canada hun winkels hadden. Dat waren toen: Eaton's and nu nog Sears.

Mensekinderen, je had die grote etalages moeten zien van die winkels in de stad Toronto. Zelfs ik als volwassene, keek mijn ogen uit. Ik dacht toen aan de winkelramen die mijn moeder en ik indertijd in Keulen hadden gezien.

Het kind in mij, kwam weer stil naar boven en we maakten er dan ook echt n dagje van.

Eerst naar de Santa Claus parade, die elk jaar door de firma Eaton's gegeven werd. Maar gek? ik had dat eerste jaar, eigenlijk die Santa Claus Parade niet gezien hier. Dat was pas in t tweede jaar dat we dat zagen. Ik had t alleen maar op tv gezien en vooral die van Masie's in New York City, New York State, VS, nou DIE was pas wat. Het is altijd zooo gammel koud weet je, waneer ze die parade houden. En je moet echt al heel vroeg komen om vooraan te staan, anders hebben de kinderen er niets aan.

Verder is t hier ook zoooo, dat je niet mocht dringen toen. Men was altijd heel beleefd. Tis nu heel anders, mensen duwen en douwen en drukken zichzelf heel brutaal naar voren. Maar toen ik hier pas was? Gedroeg de Canadees, zich vergeleken met wat wij in NL gewend waren heeel beleefd in t publiek.

We gingen erna dus naar die winkelramen kijken. Ik deed dat echt n goed aantal jaren met mijn kinderen, meer nog, toen ik met mijn eerste man weg was.

Toen kwam n dag, dat buurkinderen, door mijn kinderen naar ons huis binnen werden gebracht, want wat mijn zonen betrof, overtrof onze kerstboom het. Het gevolg hiervan was, dat er n firma is in Toronto, die maakt alle kerstlampjes elk jaar en die kun je kopen in de winkels. goh kan opeens niet op de naam komen. Maar enfin, op de een of andere manier, waren ze het te weten gekomen over onze kerstboom en wilde men kijken. Zo n buurvrouw bracht die dame naar ons huis, onder n smoesje. En toen vroeg die dame me, of ik wat extra geld wilde bij verdienen voor kerst, door voor hun bedrijf, kerstbomen in shoppingmalls in en rondom Toronto te versieren.

mmm, dat extra geld dat kon ik wel gebruiken. Maar ik had er eigenlijk nooit bij stil gestaan, wat dat allemaal inhield. Ik dacht aan dat geld, want toen dat gebeurde, was ik alleenstaande en dat kon ik dus goed gebruiken voor de kerst voor mijn kinderen. Dus zei ik geen neen.

oh! oh! WAT had ik me op mijn hals gehaald zeg! jeeetje, jullie hadden die gammele en ratelende stelages moeten zien. Je ging met n soort bakje met n kraan omhoog. En dan moeten jullie weten dat ik hoogtevrees heb! hihi, als ik daaar nog aan denk!

Oh ja, en ik moest dan ook nog andere dames ophalen die zelf geen vervoer hadden. Ik ben er gauw mee opgehouden hoor. Want zoooveel geld als men mij had wijsgemaakt maakte ik dus niet. En die dames die geen vervoer hadden, gebruikten mij maar als taxi en daar voelde ik dus ook niet voor. Maar n ervaring was t wel. Drie winters achter mekaar deed ik dat.

NU? als ik op de diverse plazas rondkijk? dan moet ik echt zeggen? dat t lang zulke mooie kerstbomen niet zijn, als die wij toen maakten. Je hingen aan draden in bakjes met allerlei kartonnen dozen, waar die versieringen in zaten en dat moest opgehangen worden.

Ik had de leiding, dus die dozen kwamen eerst bij ons thuis. En ik door alles heen. Ik duizelde gewoon van het aantal dat opgehangen moest worden. En dan moesten ze ook nog themes hebben. Dus dat moest ik ook nog gaan doen. Wekenlang was ik ermee bezig. Gelukkig hoefden we de lichtjes niet erin te doen. pffff, wat n eng gedoe dat was met die lichtjes. Ik was op n avond nadat de shoppingmals gesloten waren, bij eentje gaan kijken. iiiiieeeee. zoooo eng, wat ik daar zag!

Maar erna? als ik dan terug ging na n dag of 2? dan was ik toch wel trots dat ik t had klaar gespeeld. Tegenwoordig, zijn die versieringen zoooveel eenvoudiger en lang zoveel rompslomp niet. En naar ik gehoord heb. zijn ze al versierd, voordat ze opgezet worden, dus niet meer zoals vroeger.

pfff. het was me wat eng daarboven in die hangende bakjes. Ik keek nooit naar beneden, want ik wist t al, ik werd dan misselijk en kon je me afschrijven. WAT ik indertijd niet allemaal heb gedaan, om wat extras te verdienen. Stapelgek denk ik nu soms. En dan te denken dat ik iemand die ik zielig vond? jarenlang financieel heb geholpen totdat n Hollands kennisje aan me zei dat ik stapelgek was om dat te doen. Ik hoor haar nog zeggen: "JIJ werkte vroeger toch ook voor je geld, waarom ga je haar dan helpen, terwijl ze te lui is om t zelf te verdienen? Houd er nou mee op!"

Ik weet nog dat ik stom verbaasd was, wat mijn kennisje me vertelde! Ik had er gewoon nooit bij stilgestaan.. Ik dacht alleen maar, och ik heb t wat beter, en ik weet wat t betekend om arm te zijn. Dus waarom zou ik haar niet helpen.. Nooit eraan denkende, dat ik eventueel gebruikt zou worden. Toch! Heb ik er geen spijt van. Want hoe ik t ook maar bekijk? ik heb genoeg om van te leven. Ik kan me geen grote sprongen veroorloven, maar ik kan van mijn inkomen leven en kan in n crunch ook nog wel anderen helpen.

Deze dagen terug kijkende op die tijd, zie ik weer die tweede kerst voor me. hihi, WIJ waren zelf als kinderen in sprookjesland. Ik zie nog die hotrods en hotwheels van vroeger. Zelfs mijn man en ik werden erdoor aangestoken en we besloten die dingen te kopen. hihih. Mijn man bracht van alles en nog wat thuis, van t werk. Waardoor we nog meer loops en tunnels konden maken. Want jaa, als je alles wilde hebben, dan moest je wel n rijk mens zijn. Dus wij deden dat niet.

Nog herinner ik me die kerst! We deden het zoals mijn man dat gewend was met zijn familie. De avond voor kerst begon men na Duitse gewoonte, met n kerstdiner en dan met de cadeautjes uitpakken en dan samen om de kerstboom, vader met de viool en mijn man en zijn broers met de guitaar, kerstliedjes zingen. En omdat ik toen nog rooms katholiek was, naar de nachtdienst in de kerk.

Zo de kinderen wisten het al, we gaan oma en opa Sell kerst vieren. Dus ze moesten al heel vroeg in de middag, al om 3 uur naar bed op 24 Dec. De deur v/d slaapkamer dicht natuurlijk, Toen begonnen wij met de kleine kerstboom nog uit NL met de kerstversierselen nog uit NL, te versieren. Mijn man had gekleurde peren gekocht en die gingen in de schemerlampen en in de chandelier over de eettafel. De rest versierden we samen met slingers en crepe papier klokken uit NL en onze uit NL meegenomen kerstster, die met n lampje erin voor t raam werd gehangen... De etenstafel gedekt en wij ook naar bed. Met de wekker om half 7, om op te staan en dan gingen we ons deftig aankleden. Ik met mijn eerste in Canada met de hand genaaide avondjurk uit n oude jurk gemaakt van n avondjurk die ik bij de Salvation Army had gekocht.

NOG hoor ik die wekker afgaan. De kleine beentjes van mijn jongste, meest nieuwsgierige zoon, gingen over dat bedje dat we nog uit NL hadden meegenomen. Hij maakte zijn broertje wakker, maar ja, als je mijn oudste wakker maakte voor zijn tijd, ging dat niet. Dus wij waren al wakker, ook door de wekker dus. En we bleven heeeel stil in ons bed liggen.

NOG hoor ik die kleine voetjes, zo van: pit-pat, pit-pat, pit-pat... en toen bleef t eventjes stil en dan dat stemmetje van hem: ooooooooh, santa has been...

Er werd gelijk n heel hard geren terug de gang in naar onze slaapkamer en ik voelde zijn toetje heeel dicht op mijn gezicht en heeeel hard zei hij: mama, mama, SANTA HAS BEEN!!! enne OOK onze HOLLANDSE klompjes zijn er! EN ZE ZIJN GEVULD!!! dus sinterklaas heeft zijn cadeautjes ook aan Santa gegeven!

Wij natuurlijk meespelen, eerst n beetje uit onze humeur. "Ga terug naar je bed, tis nog veeel te vroeg... en santa komt morgen pas!" "neeee, was t antwoord, je moet t zien, hij heeft de heeeele kamer versierd en we hebben zelfs n kerstboom!! en t heeft lichtjes."

Wij zogenaamd al mopperend uit bed en mee met hem naar de huiskamer. och och, dit was altijd t kind, dat gewoon van alles dat we deden als n gezin, zoooo genieten. Zo zelfs dat ie t NU in zijn eigen gezin, ook doet. Het is mijn zoon die met alle iedeetjes wat wij vroeger deden, aankomt en wil dat zijn dochter het ook heeft.

Maar de trip voor de nachtdienst in de rooms katholieke kerk, bleek te veel voor hem te zijn. Het was bijna 12 uur middernacht en ja, zoals t gewoon was indertijd. Soms zitten, dan weer staan, dan weer knielen en zo ging dat die hele mis door. Maar onze jongste viel door in slaap. hihihi. Opeens lag de hele kerk in n deuk want er moest weer geknield worden en door de hele stille kerk kon je zijn stem horen, die zei: "Geez, I wish the priest would make up his mind, what he wants us to do. Tis crazy, then we sit, then we stand, then we kneel!" Zelfs de priester die omkeek, lag in n deuk.

En die hotrods? Wel het WAS n present of presents en de kinderen hebben er echt heeeel lang mee gespeeld! Ik zie me nog over al die tunnels die door die dozen gebouwd waren en over die loops (spreek uit: loep)heen klauteren met mijn was of op weg naar de toilet of slaapkamer. Het ging van de huiskamer door de gang, door onze slaapkamer en naar hun slaapkamer! Tot t bijna lente was en toen heb ik alles opgeborgen voor de komende winter.

ah, t Was lang geleden, maar er waren ook leuke en goede tijden toen, niet altijd minder plezierig.

wordt vervolgd.