De bom van goed en kwaad
Geplaatst: 07 augustus 2010 06:05, laatste wijziging: 06 augustus 2010 18:36
door Willem Bouwman
De atoombom op Hiroshima was het begin van het atoompacifisme. Voor de militairen en de politici die de bom afwierpen, was ze vooral een wapen met mogelijkheden. Historici zijn er nog lang niet over uitgepraat.
Komende vrijdag, 15 augustus, is het 65 jaar geleden dat Japan zich overgaf en er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog in Azië. De capitulatie werd ingeluid door de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, op 6 en 9 augustus.
Het bericht van de atoombommen en de capitulatie bereikte via de geheime radio het interneringskamp bij Tjimahi in Nederlands-Indië, waar de Nederlandse zendeling J. Verkuyl gevangenzat. In zijn memoires Gedenken en verwachten uit 1983 vertelde hij wat er toen door hem heenging: geweldige blijdschap dat hij na jaren met zijn gezin herenigd zou worden, maar ook het verschrikkelijke besef, dat de atoomaanvallen waarschijnlijk overbodig machtsvertoon waren geweest. Verkuyl had namelijk vernomen dat de Japanse keizer zich al had willen overgeven. Hij concludeerde dat het bombardement van Hiroshima vermoedelijk bedoeld was om de Russen te intimideren. De volgende zondag, toen hij voor het eerst weer Avondmaal vierde, legde Verkuyl een gelofte af: de rest van zijn leven zou hij strijden tegen atoomwapens. In de jaren zestig maakte hij de gereformeerden warm voor het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV).
Het volledige artikel kunt u lezen in bijlage ZoZ van het Nederlands Dagblad van zaterdag 7 augustus 2010.
ND.